آب در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = امام حسین

| عنوان مدخل  = [[امام حسین]]

| مداخل مرتبط = [[آب در قرآن]] - [[آب در حدیث]] - [[آب در فقه اسلامی]] - [[آب در فقه سیاسی]] - [[آب در معارف و سیره حسینی]] - [[آب در معارف و سیره رضوی]]

| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)

* در [[حادثه کربلا]]، آب و [[عطش]] لازم و ملزوم یکدیگرند. [[کاروان اباعبدالله]]، کنار [[فرات]] فرود آمد، لکن [[سپاه ابن سعد]]، فرات را به [[محاصره]] گرفت و آب را به روی [[امام حسین]] و [[اهل بیت]] و [[اصحاب امام حسین|اصحابش]] بست و میان [[امام]] و آب فاصله انداختند تا هم زودتر [[حسین]] را به [[تسلیم]] وادارند و هم از [[خاندان رسالت]] [[انتقام]] بگیرند. به نقل [[مورخان]]، از سه [[روز]] قبل از [[عاشورا]] با محاصره فرات، [[خیمه گاه]] امام در مضیقه بی آبی قرار گرفت و [[کودکان اهل بیت]] را با دیدن [[رود فرات]]، تاب [[تحمل]] عطش کمتر می‌شد منع آب از [[زنان]] و [[کودکان]] و افراد عادی (به‌ویژه غیر نظامیان) در همه [[ادیان]] و [[مذاهب]]، غیر قانونی و عملی غیر [[انسانی]] است، به‌ویژه در [[اسلام]]. [[سپاه اموی]] با [[بستن آب]] به روی [[یاران امام حسین|یاران]] و [[فرزندان حسین]]، این کار [[خلاف شرع]] و مغایر با [[شرافت انسانی]] و [[جرم جنگی]] را مرتکب شدند و کسانی همچون [[مهاجرین]] [[اوس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[عبداالله بن حصین]] به این [[عمل]] [[مباهات]] می‌کردند و [[زخم زبان]] می‌زدند که: حسین! از این آب، درندگان و پرندگان می‌خورند ولی تو [[حق]] نداری از آن بچشی! مسأله آب، در ابعاد و صحنه‌های مختلف [[نهضت عاشورا]] مطرح است، از قبیل: [[فرات]] و [[نهر علقمه]]، [[مشک]] و [[عباس]]، [[کودکان امام حسین|کودکان]] و [[العطش]]، [[علی اصغر]] و [[تیر حرمله]]، [[سقایی]] و [[علمداری]]، [[سنگابخانه]]، [[آب خنک]] و [[سلام بر حسین]]، [[غسل زیارت]]، [[لب‌های تشنه]]، [[بستن آب در کربلا]]، [[مراسم طشت گذاری]]، [[مهریه فاطمه]]، [[برداشتن کام با آب فرات]]، [[سیراب کردن سپاه حر]] و... که در باره هر کدام می‌توانید به عنوان خاص آن در این [[دانشنامه]] مراجعه کنید. [[تشنگی]] کودکان و [[شهادت حسین]] با [[لب تشنه]] از فرازهای برجسته این حادثه است. وقتی [[امام سجاد]] {{ع}} نیز [[پیکر امام]] را [[دفن]] کرد، با انگشت روی [[قبر]] [[پدر]] نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ أبي طالِبٍ، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشاناً}}. آب، رمز [[طلب]] و [[تشنگی]] و الگوی عطش‌های [[حیات]] بخش است و آنان که از آب هم [[استغنا]] و [[بی‌نیازی]] نشان می‌دهند و تشنگی را طالبند، به [[آب حیات]] و [[سیرابی]] [[جان]] می‌رسند<ref>ر. ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۱.</ref>.