نخاوله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = فرقه‌های شیعه
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[نخاوله در تاریخ اسلامی]] - [[نخاوله در حدیث]] - [[نخاوله در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = نخاوله (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


'''نخاوله''' نام طایفه‌ای است از [[شیعه]] که در حومۀ [[مدینه]] [[زندگی]] می‌کنند و مورد [[بی‌مهری]] از سوی اهالی [[مدینه]] قرار می‌گیرند. اینان خود را از [[فرزندان]] [[انصار]] می‌دانند و مدّعی‌اند پیشینیان آنان در نخلستان‌هایی که ملکیّت آنها از [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}} بوده کار می‌کرده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۷۳.</ref>.
== مقدمه ==
نخاوله نام طایفه‌ای است از [[شیعه]] که در حومۀ [[مدینه]] [[زندگی]] می‌کنند و مورد [[بی‌مهری]] از سوی [[اهالی مدینه]] قرار می‌گیرند. اینان خود را از [[فرزندان]] [[انصار]] می‌دانند و مدّعی‌اند پیشینیان آنان در نخلستان‌هایی که ملکیّت آنها از [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} بوده کار می‌کرده‌اند.


== مقدمه ==
ریشۀ از [[نخل]] است و نشان کار اصلی آنان یعنی نخل‌کاری است. امروز هم این گروه در جنوب مدینه در وضع نامناسبی زندگی می‌کنند و از بسیاری از [[حقوق اجتماعی]] محرومند و ارتباطشان بیشتر با [[زائران]] شیعه است<ref>در این زمینه: ر.ک: «فصلنامه میقات»، شماره ۳۴، مقاله «جامعه شیعه در مدینه» از رسول جعفریان، نیز «جامعه شیعه نخاوله در مدینه منوره» از ورنراند، ترجمه رسول جعفریان.</ref>. آنچه امروز به نام نخاولۀ مدینه شناخته می‌شود، همان نخل‌کاران و خرمادارانی‌اند که در منطقۀ نخلستانی جنوب مدینه ساکنند، قدیمی‌ترین گروه [[مستضعف]] و بقایای [[وفاداران]] به [[محبّت]] [[اهل بیت]] که بر "[[حبّ]] [[آل محمّد]]" [[ثبات]] ورزیده‌اند... در منطقۀ [[عوالی]] حدود ۳۰ [[قریه]] بوده که در گذشته شیعه بودند. در اثر فشار [[وهّابی‌ها]] پراکنده شدند و عده‌ای کوچ کرده و [[بادیه‌نشینی]] را برگزیدند. [[شیعیان]] موجود در مدینه و در منطقۀ عوالی، از بقایای همان‌هایند و جمعیتشان به ۱۵ هزار نفر می‌رسد<ref> سفرنامه «در حریم حرم»، جواد محدثی، ص۵۶.</ref>.<ref>جواد محدثی|محدثی، جواد، فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر، ص۵۷۳.</ref>
* ریشۀ از نخل است و نشان کار اصلی آنان یعنی نخل‌کاری است. امروز هم این گروه در جنوب [[مدینه]] در وضع نامناسبی [[زندگی]] می‌کنند و از بسیاری از [[حقوق اجتماعی]] محرومند و ارتباطشان بیشتر با [[زائران]] [[شیعه]] است<ref>در این زمینه: ر. ک: «فصلنامه میقات»، شماره ۳۴، مقاله «جامعه شیعه در مدینه» از رسول جعفریان، نیز «جامعه شیعه نخاوله در مدینه منوره» از ورنراند، ترجمه رسول جعفریان</ref>. آنچه امروز به نام نخاولۀ [[مدینه]] شناخته می‌شود، همان نخل‌کاران و خرمادارانی‌اند که در منطقۀ نخلستانی جنوب [[مدینه]] ساکنند، قدیمی‌ترین گروه [[مستضعف]] و بقایای [[وفاداران]] به [[محبّت]] [[اهل بیت]] که بر "[[حبّ]] [[آل]] [[محمّد]]" [[ثبات]] ورزیده‌اند... در منطقۀ [[عوالی]] حدود ۳۰ قریه بوده که در گذشته [[شیعه]] بودند. در اثر فشار وهّابی‌ها پراکنده شدند و عده‌ای کوچ کرده و بادیه‌نشینی را برگزیدند. [[شیعیان]] موجود در [[مدینه]] و در منطقۀ [[عوالی]]، از بقایای همان‌هایند و جمعیتشان به ۱۵ هزار نفر می‌رسد<ref> سفرنامه «در حریم حرم»، جواد محدثی، ص ۵۶</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۷۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']].
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:نخاوله]]
[[رده:فرقه‌های شیعه]]
[[رده:نخاوله]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش