نیاز به حجت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[انسان]] برای [[رسیدن به کمال]] بشری، [[حقایق]] [[دینی]]، [[صراط مستقیم]] و عمل صحیح به [[شریعت الهی]] نیازمند [[الگو]] و معیار و راهنماست. [[انبیای الهی]] و [[پیشوایان معصوم]]، حجت‌های پروردگارند. هم [[شناخت]] آنها ضروری است، هم [[تبعیت]] از آنان<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۸۷.</ref>.

قرار دادن [[حجت]] برای [[بشر]]، از [[سنت‌های الهی]] است و هرقومی [[هدایتگری]] لازم دارد {{متن قرآن|وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>سوره رعد آیه ۷</ref> [[امام]]، حجت شناخته‌شدۀ [[پروردگار]] است و [[جعل امامت]]، [[نصب]] [[حجت‌ها]] و [[نشانه‌ها]] و [[آیات]] برای آن است که انسان "راه" را گم نکند و با [[هدایت]] امام به "مقصد" برسد. مناظرۀ [[هشام بن حکم]] با [[عمرو بن عبید]] و تمثیلی که به جایگاه [[قلب]] برای هدایت اعضا زد و افزود که خدایی که برای اعضا و جوارح، امامی قرار داده است، چگونه [[انسان‌ها]] را بدون پیشوای [[هادی]] رها می‌کند، معروف است<ref>بحارالأنوار، ج ۲۳ ص۷ و اصول کافی، ج ۱ ص۱۶۹</ref>. آنکه از سوی [[خدا]] حجت قرار داده می‌شود، باید از جهت [[علم]]، [[عصمت]]، [[عدالت]]، [[تقوا]]، [[آگاهی]]، [[فکر]] و [[قدرت]] هدایتگری [[برتر]] از همه باشد و اینها اوصاف و شرایطی است که در [[امام عادل]] است. [[زمین]] هرگز خالی از حجت نمی‌ماند. خدا [[بندگان]] را بی‌حجّت وانمی‌گذارد. بدون [[وجود امام]]، [[حجت خدا]] بر [[مردم]] تمام نیست. اگر در روی [[زمین]] دو نفر هم باشند، یکی حجت بر دیگری است. اگر [[حجّت]] نباشد، زمین مردم را در کام خود فرو می‌برد. اینها مضمون احادیثی است که [[نیاز انسان]] به حجت را می‌رساند. [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: کسی که بداند پروردگاری دارد، سزاوار است که موارد [[خشم]] و رضای آن پروردگار را هم بشناسد. خشم و [[رضای خدا]] هم جز با [[وحی]] یا گفتۀ [[پیامبر]] شناخته نمی‌شود. پس اگر به کسی وحی نشود، باید درپی [[رسولان]] خدا برود و چون آنان را دیدار کند، در می‌یابد که ایشان حجّت خدایند و اطاعتشان [[واجب]] است. [[پیامبر خدا]]{{صل}} حجّت بر [[مردم]] بود، پس از او نیز [[قرآن]] و علی{{ع}} [[حجت الهی]] بر مردم بودند...<ref>اصول کافی، ج ۱ ص۱۶۸ ح ۲</ref> در [[کتب حدیث]]، عنوانی خاص نیاز [[بشر]] به [[حجت]] دیده می‌شود {{عربی|باب الإضطرار إلی الحجّة}} که اهمیت این موضوع را می‌رساند<ref> اصول کافی ج ۱ ص۱۶۸ و بحارالأنوار، ج ۲۳ ص۱ تا ۵۶</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۸۷.</ref>