←اقدام مردم برای بیعت با حضرت علی {{ع}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
از میان اعضای شورای شش نفره‌ای که [[عمر بن خطاب]]، دومین خلیفه، برای [[انتخاب خلیفه]] پس از خود تعیین کرده بود، دو نفر یعنی [[عبدالرحمن بن عوف]] و عثمان بن عفان از [[دنیا]] رفته و چهار نفر دیگر، یعنی [[حضرت علی بن ابی طالب]] {{ع}}، [[سعد بن ابی وقاص]]، [[زبیر بن عوام]] و [[طلحة بن عبیدالله]] در قید [[حیات]] بودند و اکثر قریب به اتفاق مردم، خواهان آن بودند که یکی از آنان [[مقام خلافت]] را بر عهده گیرد. | از میان اعضای شورای شش نفره‌ای که [[عمر بن خطاب]]، دومین خلیفه، برای [[انتخاب خلیفه]] پس از خود تعیین کرده بود، دو نفر یعنی [[عبدالرحمن بن عوف]] و عثمان بن عفان از [[دنیا]] رفته و چهار نفر دیگر، یعنی [[حضرت علی بن ابی طالب]] {{ع}}، [[سعد بن ابی وقاص]]، [[زبیر بن عوام]] و [[طلحة بن عبیدالله]] در قید [[حیات]] بودند و اکثر قریب به اتفاق مردم، خواهان آن بودند که یکی از آنان [[مقام خلافت]] را بر عهده گیرد. | ||
ولی مظلومیت [[امیرمؤمنان]] {{ع}} پس از [[شهادت پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[غصب خلافت]] از وی از یک سو و [[حق‌گرایی]] و [[عدالت‌خواهی]] آن حضرت از سوی دیگر، مردم انقلابی و مسلمانان | ولی مظلومیت [[امیرمؤمنان]] {{ع}} پس از [[شهادت پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[غصب خلافت]] از وی از یک سو و [[حق‌گرایی]] و [[عدالت‌خواهی]] آن حضرت از سوی دیگر، مردم انقلابی و مسلمانان واقعی و دلسوز را واداشت که بیش از همه، [[تمایل]] به انتخاب آن حضرت داشته باشند. | ||
بدین جهت چندین تن از [[صحابه رسول خدا]] {{صل}} و مسلمانان [[مبارز]] و سردسته‌های مخالفان [[عثمان]]، مانند [[عمار یاسر]]، [[ابو ایوب انصاری]]، [[ابوهیثم بن تیهان]]، [[رفاعة بن رافع]]، [[مالک اشتر نخعی]]، [[خزیمة بن ثابت]] و [[مالک بن عجلان]] در میان مردم از شایستگی‌ها و [[فضایل]] امیرمؤمنان [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} داد سخن داده و مردم را یکپارچه به سوی [[خانه]] [[حضرت علی]] {{ع}} به راه انداختند و از آن حضرت مصرانه درخواست پذیرش خلافت اسلامی را نمودند. | بدین جهت چندین تن از [[صحابه رسول خدا]] {{صل}} و مسلمانان [[مبارز]] و سردسته‌های مخالفان [[عثمان]]، مانند [[عمار یاسر]]، [[ابو ایوب انصاری]]، [[ابوهیثم بن تیهان]]، [[رفاعة بن رافع]]، [[مالک اشتر نخعی]]، [[خزیمة بن ثابت]] و [[مالک بن عجلان]] در میان مردم از شایستگی‌ها و [[فضایل]] امیرمؤمنان [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} داد سخن داده و مردم را یکپارچه به سوی [[خانه]] [[حضرت علی]] {{ع}} به راه انداختند و از آن حضرت مصرانه درخواست پذیرش خلافت اسلامی را نمودند. | ||
حضرت علی {{ع}} به مدت بیست و پنج سال از [[حق]] طبیعی و [[الهی]] خویش [[محروم]] مانده بود و هم اینک زمانی مردم به وی روی آوردند که [[فتنه]] و [[آشوب]]، سراسر عالم [[اسلام]] را فراگرفته بود. آن حضرت، [[آینده]] [[خلافت]] را چندان روشن نمی‌دید و بدین لحاظ از | حضرت علی {{ع}} به مدت بیست و پنج سال از [[حق]] طبیعی و [[الهی]] خویش [[محروم]] مانده بود و هم اینک زمانی مردم به وی روی آوردند که [[فتنه]] و [[آشوب]]، سراسر عالم [[اسلام]] را فراگرفته بود. آن حضرت، [[آینده]] [[خلافت]] را چندان روشن نمی‌دید و بدین لحاظ از پذیرفتن آن [[امتناع]] نمود و فرمود: اگر من [[وزیر]] شما باشم بهتر است از این که [[امیر]] شما قرار گیرم و هر کس را شما برگزینید، من نیز به آن [[راضی]] خواهم بود. | ||
ولی [[مردم]] فریاد می‌زدند که ما جز تو کسی را شایسته این مقام نمی‌بینیم و می‌خواهیم بار دیگر [[سنت رسول خدا]] {{صل}} در میان [[مسلمانان]] زنده گردد. [[امام علی بن ابی طالب]] {{ع}} که با اصرار [[مهاجر]] و [[انصار]] [[مدینه]] و مسلمانان انقلابی شهرهای مختلف، مانند [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مصر]] و [[یمن]] رو به رو بود، چاره‌ای جز پذیرش درخواست آنان نداشت. ولی از باب این که رأی دادن مردم و [[بیعت]] آنان با حضرت، تنها حالت احساسی و [[عاطفی]] نداشته و همراه با [[اندیشه]] و [[تدبر]] باشد، آنان را به [[روز]] دیگر [[وعده]] داد که اگر [[ثابت قدم]] بوده و در خواسته خود اصرار داشته باشند، با حضور [[صحابه]] کبار و بزرگان مهاجر و انصار در [[مسجدالنبی]] {{صل}} گرد هم آمده و با وی بیعت نمایند. | ولی [[مردم]] فریاد می‌زدند که ما جز تو کسی را شایسته این مقام نمی‌بینیم و می‌خواهیم بار دیگر [[سنت رسول خدا]] {{صل}} در میان [[مسلمانان]] زنده گردد. [[امام علی بن ابی طالب]] {{ع}} که با اصرار [[مهاجر]] و [[انصار]] [[مدینه]] و مسلمانان انقلابی شهرهای مختلف، مانند [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مصر]] و [[یمن]] رو به رو بود، چاره‌ای جز پذیرش درخواست آنان نداشت. ولی از باب این که رأی دادن مردم و [[بیعت]] آنان با حضرت، تنها حالت احساسی و [[عاطفی]] نداشته و همراه با [[اندیشه]] و [[تدبر]] باشد، آنان را به [[روز]] دیگر [[وعده]] داد که اگر [[ثابت قدم]] بوده و در خواسته خود اصرار داشته باشند، با حضور [[صحابه]] کبار و بزرگان مهاجر و انصار در [[مسجدالنبی]] {{صل}} گرد هم آمده و با وی بیعت نمایند. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
سرانجام [[حضرت علی]] {{ع}} که [[جانشین]] [[منصوب]] و [[منصوص]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود، پس از بیست و پنج سال [[محرومیت]] از [[حق]] خویش به [[یاری]] [[خدای بزرگ]] و [[همت]] [[مسلمانان]] حقیقت‌گرا در نوزدهم [[ذیحجه]] [[سال]] ۳۵ قمری به خلافت اسلامی نایل آمد و زمام امور مسلمانان را به دست با کفایت خویش گرفت<ref>مسارالشیعة، ص۴۰؛ الفتوح ابن اعثم کوفی، ص۳۸۹؛ انساب الاشراف، ترجمه امیرالمؤمنین {{ع}}، ص۱۱۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج۱، ص۵۷۴.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۲۰.</ref> | سرانجام [[حضرت علی]] {{ع}} که [[جانشین]] [[منصوب]] و [[منصوص]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود، پس از بیست و پنج سال [[محرومیت]] از [[حق]] خویش به [[یاری]] [[خدای بزرگ]] و [[همت]] [[مسلمانان]] حقیقت‌گرا در نوزدهم [[ذیحجه]] [[سال]] ۳۵ قمری به خلافت اسلامی نایل آمد و زمام امور مسلمانان را به دست با کفایت خویش گرفت<ref>مسارالشیعة، ص۴۰؛ الفتوح ابن اعثم کوفی، ص۳۸۹؛ انساب الاشراف، ترجمه امیرالمؤمنین {{ع}}، ص۱۱۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج۱، ص۵۷۴.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۲۰.</ref> | ||
=== جشن عروسی [[حضرت امیر]] {{ع}} با [[حضرت زهرا]] {{س}} === | === جشن عروسی [[حضرت امیر]] {{ع}} با [[حضرت زهرا]] {{س}} === | ||
کفعمی می‌گوید: «شب نوزدهم ذیحجه، شب عروسی حضرت علی {{ع}} و حضرت زهرا {{س}} [[غلام]] است و آن شب، [[شب جمعه]] بود»<ref>{{عربی|وَ لَيْلَةَ تِسْعَ عَشْرَةَ مِنْهُ دَخَلَ عَلِيٌّ{{ع}} عَلَى الزَّهْرَاءِ {{س}} وَ كَانَتْ لَيْلَةَ جُمُعَةٍ}}؛ کفعمی، المصباح، ص۵۱۵.</ref>. | کفعمی می‌گوید: «شب نوزدهم ذیحجه، شب عروسی حضرت علی {{ع}} و حضرت زهرا {{س}} [[غلام]] است و آن شب، [[شب جمعه]] بود»<ref>{{عربی|وَ لَيْلَةَ تِسْعَ عَشْرَةَ مِنْهُ دَخَلَ عَلِيٌّ{{ع}} عَلَى الزَّهْرَاءِ {{س}} وَ كَانَتْ لَيْلَةَ جُمُعَةٍ}}؛ کفعمی، المصباح، ص۵۱۵.</ref>. | ||