شیعه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]]، قیامت را روزی می‌شناساند که در آن هر گروهی با [[پیشوایی]] که برگزیده و از او [[پیروی]] کرده‌اند فراخوانده می‌شوند تا به [[حساب]] آنان رسیدگی شود: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا}}<ref>«روزی که هر دسته‌ای را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم آنگاه کسانی که کارنامه‌شان را به دست راست آنان دهند، آن را می‌خوانند و به آنها سر مویی ستم نخواهد شد» سوره اسراء، آیه ۷۱.</ref> واژه "[[امام]]" در [[آیه]] را به مواردی مانند پیامبرِ هر [[امت]]، [[کتاب آسمانی]]، [[کتاب اعمال]] و خود [[اعمال]] [[تفسیر]] کرده‌اند.<ref>معانی القرآن، ج۴، ص۱۷۶؛ جامع البیان، ج۱۵، ص۱۵۷؛ زاد المسیر، ج۵، ص۴۷.</ref> براساس برخی روایات، [[شیعیان امام علی]]{{ع}} نیز همراه آن حضرت فراخوانده می‌شوند.<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۲۳؛ نور الثقلین، ج۳، ص۱۹۲.</ref>

=== پیشتازان [[ایمان]] و [[عمل صالح]] ===

=== [[پاک]] و [[طیب]] ===

قرآن کریم از اختصاصِ [[زنان]] پاک به مردان پاک سخن می‌گوید و اینکه [[زنان]] [[ناپاک]] نیز از آنِ مردانِ ناپاک‌اند:{{متن قرآن|الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُولَئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ}}<ref>«پلید زنان برای پلید مردان و پلید مردان برای پلید زنانند و پاک زنان، برای پاک مردان و پاک مردان برای پاک زنانند، آنان از آنچه (شایعه سازان) می‌گویند برکنارند، آنان آمرزش و روزی ارجمندی دارند» سوره نور، آیه ۲۶.</ref> براساس روایتی، [[امام حسن]]{{ع}}در مجلس [[معاویه]] و در بیان مصداق [[آیه]]، [[سوگند]] یاد کرد که مراد از ناپاکانِ یادشده، معاویه و [[شیعیان]] وی و مراد از مردان و زنان [[پاک]]، علی{{ع}} و شیعیان اوست.<ref> الصافی، ج۳، ص۴۲۸؛ نور الثقلین، ج۳، ص۵۸۵.</ref>.<ref>[[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[شیعه (مقاله)|مقاله «شیعه»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۶]]، ص۶۴۶ ـ ۶۴۸.</ref>