نامۀ ۱۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به فرماندهی سپاه که پیش‌تر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند.

 

این [[نامه]] را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که [[تاریخ]] صدور این [[نامه]] سال ۳۶ هجری است.

 

من [[مالک اشتر]] پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در [[فرمان]] شماست، [[امیر]] کردم. گفته او را بشنوید و از وی [[فرمان]] برید! او را چون [[زره]] و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه [[سستی]] است و نه [[لغزش]]؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۶۲.</ref>.

# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]