بقیع در سیره معصومین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوذر غفاری]] نقل کرده است: «شبی دیدم [[پیامبر خدا]] از خانه خویش بیرون آمدند و دست علی را گرفته، به بقیع رفتند»<ref>علل الشرایع، ج ۱، ص۱۷۶.</ref>.

[[امام صادق]] {{ع}} نقل فرمود: «روزی پیامبر خدا {{صل}} در بقیع بودند که علی {{ع}} خبر از پیامبر گرفتند. به وی گفته شد پیامبر در بقیع هستند. علی به بقیع آمد و بر پیامبر [[سلام]] کرد. پیامبر فرمود: بنشین! علی در طرف راست آن حضرت نشست. سپس [[جعفر بن ابی طالب]] در جستجوی پیامبر بود که گفته شد آن حضرت در بقیع است. جعفر هم به بقیع آمد و بر پیامبر سلام کرد. پیامبر فرمود: بنشین جعفر رو به روی پیامبر نشست سپس پیامبر رو به علی کردند و فرمودند: ای علی آیا [[بشارت]] دهم و خبری را بر تو بگویم؟ علی عرض کرد: آری، ای [[پیامبر]]! پیامبر فرمود: شب گذشته [[جبرئیل]] نزد من بود و خبر داد قائمی که در [[آخرالزمان]] [[قیام]] و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند بعد از آنکه از [[ظلم و جور]] آکنده شده باشد از [[نسل]] فرزندت حسین است...».

از این دست [[روایات]] فراوان است که پیامبر علی را با خود به [[بقیع]] می‌برد. بعد از [[رحلت پیامبر گرامی اسلام]] علی {{ع}} بر اساس درس‌هایی که از پیامبر گرفته بودند در بیست و پنج سالی که در [[مدینه]] بودند برای ستردن غم‌های [[دل]] خویش و برای سبک شدن [[روح]] بزرگوارش و به جهت طلب [[مغفرت]] برای خفتگان پیامبر و مادرش [[فاطمه بنت اسد]] و عموی گرامی‌اش عباس و... فراوان به بقیع می‌رفتند و برای [[اهل]] بقیع [[استغفار]] و با آن گفتگو می‌کردند. در برخی منابع نقل شده که علی با بقیع سخن گفته است یکی از آنها روایتی است که "ابن حمزه طوسی" در کتاب "الثاقب فی المناقب" آورده است که به دنبال درخواست برخی از اهالی مدینه [[امیرمؤمنان علی]] به بقیع وارده شد و خطاب به آن قبرستان مطالبی را بیان داشت.