مکه: تفاوت میان نسخه‌ها

#«[[سعید بن جبیر]]» می‌گوید: مکه را بکه می‌گویند از آن رو که در آنجا برای [[طواف]] ازدحام می‌کنند. [[امام باقر]]{{ع}} این معنا را [[تأیید]] فرموده‌اند<ref>بحار الانوار، ج۸۰، ص۳۳۴.</ref>. [[راوی]] می‌گوید امام باقر{{ع}} را در [[نماز]] دیدم، زنی از مقابل او گذشت، من رفتم او را برانم، حضرت فرمود: «او را به [[حال]] خود بگذار؛ چراکه اینجا را بکه می‌گویند. از آن جهت که بعضی با بعض دیگر ازدحام می‌کنند. [[زن]] از مقابل مرد می‌گذرد، در حالی که مرد در حال نماز است، یا مرد از مقابل زن می‌گذرد در حالی که زن نماز گزارد، در این مکان این امر را اشکالی نیست»<ref>تاریخ مکه، دکتر محمد هادی امینی، ص۲۱.</ref>. در روایتی آمده است: {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ بَكَّةَ لِأَنَّهَا تُبَكُ فِيهَا الرِّجَالُ وَ النِّسَاءُ}}؛ «[[مکه]] را [[بکه]] گفته‌اند؛ زیرا در آنجا [[زنان]] و مردان به هم می‌خورند». در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده که مکه نام مجموع [[شهر]] است و بکه نام محلی است که [[خانه کعبه]] در آنجا بنا شده است. {{متن حدیث|بَكَّةُ مَوْضِعُ الْبَيْتِ و مكة سائر البلاد}}<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۴۰۳.</ref>.

#آن [[دیار]] را از آن رو بکه خواندند که گردن [[جباران]] و [[طاغوتیان]] را در هم می‌شکند و هیچ جبار و [[ستمگری]]، قصد سویی نسبت به آن نمی‌کند، مگر این که [[خوار]] و [[زبون]] خواهد شد. {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ بَكَّةَ لِأَنَّهَا تُبَكُّ أعْنَاقَ الجَبَابِرَةِ}}<ref>مجمع البحرین، ج۵، ص۲۵۹.</ref>؛ «قطرب» می‌گوید: وقتی [[عرب]] می‌گوید: {{عربی|بككت عنقه}} منظور این است که او را خوار و زبون کردم، و [[نخوت]] و [[غرور]] او را در هم شکستم. و از آنجا که گردن جبارانی که در مکه [[ظلم و ستم]] روا دارند در هم شکسته می‌شود و هرگز بی‌کیفر نمی‌ماند، آن را بکه نامند<ref>تاریخ مکه، دکتر محمد هادی امینی، ص۲۲.</ref>.