رفتار با زیردستان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ام ایمن]]، کنیز [[عبدالله بن عبد المطلب]] و به [[نقلی]] کنیز [[آمنه]]، [[مادر رسول خدا]]{{صل}} بود که او را به [[رسول الله]]{{صل}} بخشید. پس از رحلت آمنه، [[سرپرستی]] [[پیغمبر]]{{صل}} بود با ام ایمن بود و [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرمود: {{متن حدیث|أُمُّ أَيْمَنَ أُمِّي بَعْدَ أُمِّي}}؛ «ام ایمن، مادر دوم من است» حضرت پس از [[ازدواج با خدیجه]]{{س}}، ام ایمن را آزاد کرد. ام ایمن [[حبشی]] بود و در اوایل [[دعوت پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد و به [[حبشه]] و [[مدینه]] [[مهاجرت]] نمود. وی در [[جنگ احد]] شرکت داشت و به [[لشکریان]] آب می‌رسانید و زخمی‌ها را مداوا می‌کرد و در [[غزوه خیبر]] نیز با رسول خدا{{صل}} بود و با محبت فراوانی که به ایشان داشت، پیوسته خدمت آن حضرت شرفیاب می‌شد. رسول خدا{{صل}} فرمود: هر که مایل است با زنی از [[اهل بهشت]] [[ازدواج]] کند، با ام ایمن ازدواج نماید<ref>زنان قهرمان، ج۱، ص۱۲۰.</ref>. مهر [[پیامبر]]{{صل}} آن چنان در [[دل]] ام ایمن جا گرفته بود که او همواره در خدمت حضرت بود. ام ایمن، در شب زفاف [[حضرت زهرا]]{{س}} سرپرستی اطفال آن حضرت را برعهده داشت و هنگام رحلت و [[غسل]] [[حضرت زهرا]]{{س}} نیز حضور داشت<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[سیره اخلاقی و تربیتی معصومین (کتاب)|سیره اخلاقی و تربیتی معصومین]]، ص ۲۵۰.</ref>.