خانه حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۵۶: خط ۵۶:


ابوبکر به شدت گریست و گفت: کاش از [[مادر]] زاده نشده بودم! عمر از روی [[طعنه]] گفت: من از این [[مردم]] [[تعجب]] می‌کنم؛ چگونه تو را به [[خلافت]] [[انتخاب]] کردند، در حالی که تو از [[غضب]] یک [[زن]] ناله می‌کنی<ref>علل الشرایع، ص۱۷۹؛ الامامة و سیاسه، ج۱، ص۲۰؛ مأساة الزهرا، ص۲۱۶.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۱۰۶.</ref>
ابوبکر به شدت گریست و گفت: کاش از [[مادر]] زاده نشده بودم! عمر از روی [[طعنه]] گفت: من از این [[مردم]] [[تعجب]] می‌کنم؛ چگونه تو را به [[خلافت]] [[انتخاب]] کردند، در حالی که تو از [[غضب]] یک [[زن]] ناله می‌کنی<ref>علل الشرایع، ص۱۷۹؛ الامامة و سیاسه، ج۱، ص۲۰؛ مأساة الزهرا، ص۲۱۶.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۱۰۶.</ref>
==[[خانه حضرت زهرا]]{{س}}==
این [[خانه]] هم‌اکنون داخل در محوطه [[مسجدالنبی]]{{صل}} قرار دارد.
[[خانه فاطمه]] [[دختر رسول خدا]]{{صل}} پشت خانه [[عایشه]] بود. در [[دیوار]] آن روزنه‌ای به [[خانه پیامبر]]{{صل}} باز شده بود که [[رسول خدا]]{{صل}} همواره از آن احوال دخترشان را جویا می‌شده‌اند. درِ خانه فاطمه{{س}} در انتهای دیواره [[غربی]] [[حجره]] و [[مقصوره]] کنونی [[پیامبر]]{{صل}} یعنی به موازات ستون‌های وفود و حرس قرار داشته که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} هر [[روز]] به ویژه هنگام صبح بر در این خانه آمده و می‌فرموده‌اند: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ}}.
و به روایتی دیگر می‌فرمودند: {{متن حدیث|الصَّلَاةَ الصَّلَاةَ الصَّلَاةَ {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>}}.
[[رسول گرامی اسلام]] هنگامی که از [[سفر]] باز می‌گشتند، ابتدا به خانه دختر [[بزرگوار]] خود آمده و سپس به [[منزل]] خود می‌رفته‌اند. روزی [[فاطمه]]{{س}} برای استقبال از پدر، فرشی در خانه پهن و پرده‌ای بر در آن آویخت؛ هنگامی که پیامبر{{صل}} به منزل فاطمه{{س}} آمدند با [[ناراحتی]] بازگشته و به [[مسجد]] رفتند. آن [[معصومه]] که [[حدس]] می‌زد پدر از اقدام او در [[تزیین]] خانه ناراحت شده‌اند، به سرعت فرش را جمع و پرده در خانه را برداشت و آنها را توسط کسی نزد پیامبر{{صل}} فرستاد و گفت به پدرم [[سلام]] برسان و بگو اینها را در [[راه خدا]] تقسیم کنید. هنگامی که این [[پیام]] به رسول خدا{{صل}} رسید آن حضرت فرمودند به تحقیق چنین کرده است، و سه بار فرمودند: پدرش فدای او باد. آن‌گاه افزودند: «[[دنیا]] برای [[محمد و آل او]] نیست، اگر دنیا از او می‌بود، همه آن را به خیر در راه خدا می‌داد»<ref>وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، سمهودی، ج۱، ص۴۶۸.</ref>.
امروز از آن خانه اثری نیست و محدوده آن در داخل [[ضریح]] و حجره پیامبر{{صل}} قرار دارد. [[سمهودی]] می‌گوید: گرد خانه عایشه و [[فاطمه]]{{س}} دیواری کشیده شده و بین [[حجره]] [[عایشه]] و [[محراب]] فاطمه{{س}} مکانی است که [[مردم]] بسیار [[محترم]] داشته و از روی آن عبور نمی‌کنند؛ بعضی گفته‌اند این مکان [[قبر]] فاطمه{{س}} است.
شایان گفتن است [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} در [[مدینه]] دو [[خانه]] داشتند، یکی از آنها کنار [[مسجد رسول خدا]]{{صل}} یعنی بین خانه [[عثمان بن عفان]] در شرق [[مسجد]] و بین باب رو به روی خانه [[اسما]] دختر حسن بن عبدالله در شمال مسجد (باب النساء کنونی) قرار داشته و دیگری نیز در ینبوع بوده است<ref>وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، سمهودی، ج۱، ص۴۶۸ - ۴۷۰؛ از امام صادق{{ع}} نقل شده است: نماز در خانه فاطمه{{س}} از نماز در روضه النبی{{صل}} افضل است (فروع کافی، کلینی، ج۴، ص۵۵۶).</ref>.
دری که الان سمت باب [[جبرئیل]]{{ع}} به عنوان در [[خانه فاطمه]]{{س}} مشهور است همان دری است که به سوی خارج مسجد باز می‌شده است، نه آن دری که بر اساس گفته [[سمهودی]] و دیگران به موازات ستون حرس و در سمت [[مغرب]] حجره [[پیامبر]]{{صل}} قرار داشته و داخل مسجد باز می‌شده است.
همین خانه فاطمه{{س}} بود که [[خداوند]] به پیامبرش دستور فرمود تا کلیه درهایی که به مسجد باز می‌شد، جز در این خانه را ببندند. {{متن حدیث|أَمَرَ بِسَدِّ الْأَبْوَابِ إِلَّا بَابَ عَلِيٍّ‌}}، این [[حدیث]] را بسیاری از [[مورخان]] [[اهل سنت]] چون [[احمد بن حنبل]]، [[نسایی]]، [[طبرانی]]، [[حافظ بن حجر]]، [[حاکم نیشابوری]] و دیگران نقل کرده‌اند<ref>الاصابة فی تمییز الصحابه، ابن حجر، ج۲، ص۵۰۲. </ref>.
در همین خانه بود که دو [[نور]] چشم [[رسول خدا]]{{صل}} یعنی حسن{{ع}} و حسین{{ع}} به [[دنیا]] آمدند؛ در این مکان بود که پس از [[رحلت جانسوز پیامبر]]{{صل}} عده‌ای در [[مخالفت]] با [[خلیفه]] انتخابی، بر شایستگی‌های علی{{ع}} و [[وصایت]] او تأکید و از [[بیعت با خلیفه]] خودداری ورزیدند. عاملان [[دستگاه خلافت]] بر همین خانه بود که [[هجوم]] آورده و با متخلفان از [[بیعت]] بر خود کردند. [[ابوبکر]] هنگام [[مرگ]] خود [[آرزو]] می‌کرد که ای کاش سه کار را نمی‌کردم که یکی از آنها استفاده از [[زور]] برای بازکردن در [[خانه فاطمه]]{{س}} بود<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۱۵.</ref>. [[عمر بن خطاب]] ضمن [[تهدید]] به [[سوزاندن]] این [[خانه]] به همراه کسانی که در آن بودند، آنان را به خروج و [[بیعت با خلیفه]] فرا می‌خواند و می‌گفت به خدایی که [[جان]] [[عمر]] در دست اوست یا بیرون بیایید یا خانه و هرکس که در آن است می‌سوزانم. گفتند: [[فاطمه]]{{س}} در آن است. گفت: اگر چه او هم باشد<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۳۴؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱، ص۵۷۶.</ref> این خانه همراه سایر اتاق‌های [[بیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} در دوران ولید بن [[عبدالملک]] تخریب شد.
در [[زمان]] تخریب، [[فاطمه صغری]] [[دختر امام حسین]]{{ع}} با شوهرش [[حسن بن حسن بن علی]]{{ع}} در [[خانه حضرت فاطمه]]{{س}} [[زندگی]] می‌کردند. وی حاضر به واگذاری خانه‌اش برای [[توسعه]] [[مسجد]] نشد. زمانی که خبر به ولید رسید، دستور داد تا به زور آن را تخریب و داخل مسجد کردند و [[پول]] آن را از [[بیت المال]] دادند. فاطمه صغری به [[اجبار]] این خانه را ترک کرده و به محلی در نزدیکی [[حره]] رفت.
نوشته‌اند که در آنجا، در نقطه ای دو رکعت [[نماز]] خواند و [[دعا]] کرد و سپس خانه‌ای بنا کرد و [[چاه]] آبی کند که تا [[قرن سیزدهم]] به نام «[[بئر]] السیده فاطمة بنت الحسین» [[شهرت]] داشته و برقرار بوده است<ref>نزهة الناظرین، ص۲۸۷.</ref>.
محل آن در مناخه در نزدیکی مسجد [[غمامه]] و [[مسجد امام علی]]{{ع}} بوده که در توسعه جدید از میان رفته است<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص۲۴۲.</ref>.
در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده که از آن حضرت سؤال شد: {{متن حدیث|الصَّلَاةُ فِي بَيْتِ فَاطِمَةَ{{س}} مِثْلُ الصَّلَاةِ فِي الرَّوْضَةِ؟}}. «آیا [[نماز خواندن]] در خانه فاطمه مانند نماز خواندن در [[روضه]] است؟ حضرت فرمود: {{متن حدیث|وَ أَفْضَلُ}}<ref>کافی، ج۴، ص۵۵۶.</ref> بلکه [[افضل]] است.
در سمت جنوبی و [[قبله]] خانه، محرابی است که در کنار ستونی ساخته شده است. مطابق گزارشی که دویست سال پیش نوشته شده، [[زمین]] [[محراب]] گودال مانندی بوده که سنگ فرش بوده است<ref>نزهة الناظرین، ص۱۷۰.</ref>.
این محل را بر اساس آن نظر که حضرت در خانه‌اش بوده، محل [[قبر]] آن [[بزرگوار]] می‌دانند. اکنون که [[بیت]] آن حضرت در داخل [[ضریح]] مشبک قرار گرفته، دسترسی به این محراب برای عموم ناممکن است<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، صفحه ۲۴۳.</ref>.
روی قفل درب [[خانه حضرت زهرا]]{{س}} نوشته شده است: {{عربی|هو الحبيب الذي يرجى شفاعته على كل حول و الاحوال من مفتاحه}}.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۴۶۰.</ref>


== آتش‌زدن خانه ==
== آتش‌زدن خانه ==
۷۲٬۵۲۶

ویرایش