←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
از [[مسجد قبا]] آغاز کن و در آن زیاد [[نماز]] بخوان؛ زیرا نخستین مسجد در این منطقه است که [[رسول خدا]]{{صل}} در آنجا نماز خوانده، پس از آن به مشربه [[ام ابراهیم]] برو و در آنجا نماز بگزار؛ زیرا آنجا [[مسکن]] رسول خدا{{صل}} و محل نماز اوست.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۹۵۱.</ref>. | از [[مسجد قبا]] آغاز کن و در آن زیاد [[نماز]] بخوان؛ زیرا نخستین مسجد در این منطقه است که [[رسول خدا]]{{صل}} در آنجا نماز خوانده، پس از آن به مشربه [[ام ابراهیم]] برو و در آنجا نماز بگزار؛ زیرا آنجا [[مسکن]] رسول خدا{{صل}} و محل نماز اوست.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۹۵۱.</ref>. | ||
==[[معماری]] [[مدینه]]== | |||
معماری عصر [[رسول خدا]]{{صل}} همانند سایر اعصار، با دوران گذشته خود مرتبط و از آن [[الهام]] یافته است. این معماری بیش از هر چیز متأثر از شرایط اقلیمی و جغرافیایی بود و آب و هوای [[عربستان]] در آن تأثیر زیادی داشته است. استفاده از چوب در سقف‌ها به سبب خشکی آب و هوا و گرمی آن و استفاده از شاخه‌های [[نخل]] خرما و یا بازگذاشتن جهتی از بنا بدون [[دیوار]] برای به جریان درآوردن باد و ایجاد فضایی خنک و مطبوع در روزهای گرم و نیز استفاده از سقف‌های کوتاه برای گرم ساختن مکان سکونت در شب‌های سرد زمستانی و خشک، استفاده از خشت‌های خام لِبن (آجر نسوز) و استفاده از سنگ در دیوارها همگی متأثر از شرایط جغرافیایی خاص شبه جزیره است. | |||
ورود [[پیامبر]]{{صل}} به یثرب و پایه‌گذاری شهری [[مدنی]] به عنوان [[مدینة النبی]] بر اساس معماری جدید و نوین که دستمایه‌های مذهبی در آن بیشتر نماد داشت در مرکزیتی مذهبی و [[مقدس]] مثل [[مسجد النبی]] تبلور یافت. این [[مسجد]] در مرکز [[شهر]] به عنوان مکان [[عبادت]] و نیز تالار اجتماعات که البته چندمنظوره ساخته شده بود، چون نگینی در وسط شهر قرار گرفت و در کنار آن یعنی پیرامون محیط خارجی آن، [[صحابه مهاجر]] خانه‌های متعددی بنا و در [[حقیقت]] شهری [[اسلامی]] را پایه‌گذاری کردند که تا عصر حاضر [[شهرهای اسلامی]] الگویی روشن از آن عصر را در خود دارد؛ زیرا مسجد در مرکز اصلی شهر واقع و در پیرامون آن [[خانه‌ها]] و نیز [[بازار]] به عنوان دو رکن [[معنوی]] و مادی شهر اسلامی را شکل می‌دهند. [[تحول]] در معماری این خانه‌ها در مدینه پس از ورود رسول خدا{{صل}} توسط [[مهاجران]] است؛ زیرا مهاجران و [[مردم]] [[مکه]] معماری متفاوتی از [[مردم مدینه]] داشتند، آنان خانه‌های خود را از سنگ‌های تراشیده شده و محکم می‌ساختند، چون مکه سرزمینی کوهستانی بود و سنگ به وفور در آنجا وجود داشت؛ برعکس [[مدینه]] که شهری [[مسطح]] و با نخلستان‌های انبوه و آب و هوای مطبوع و خنک بود؛ لذا وقتی [[مهاجران]] [[مکه]] به مدینه آمدند، در بنای خانه‌هایشان از تنه‌های [[نخل]] و شاخه‌های خرما برای سقف استفاده کردند. | |||
کاری که در مکه رایج نبود. [[رسول خدا]]{{صل}} به عنوان معمار و طراح [[مسجدالنبی]] و خانه‌های [[صحابه]]، علاوه بر آنکه در ساختن [[مسجد]] شخصاً سهیم بود و نوع [[معماری]] و طراحی آن را مشخص می‌کردند، به تقسیم [[زمین‌ها]] و [[توزیع]] فضا برای احداث بنا و [[خانه‌ها]] با کشیدن خط‌هایی می‌پرداختند و حتی به [[توسعه]] آنها در عرض و طول و نیز ارتفاع [[فرمان]] می‌دادند. نمونه‌هایی از احداث خانه‌های دو طبقه در مدینه نیز حکایت از توسعه در ارتفاع دارد. با این که وجود [[سادگی]] معماری و دوری از پیچیدگی‌های خاص و [[تزیین]] و زیبایی‌سازی از ویژگی‌هایی منحصر به فرد معماری در عصر رسول خدا{{صل}} است<ref>فصلنامه میقات حج، ش۵۹، ص۱۲۸.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۹۶۳.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||