←مقدمه
(←منابع) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
مهم‌ترین جنایتی که به دستور یزید در ابتدای [[حکومت]] وی انجام شد، ماجرای خونین کربلای سال ۶۱ هجری و [[شهادت امام حسین]]{{ع}} و [[یاران]] پاک‌باخته و با [[ایمان]] او و به [[اسارت]] بردن [[زنان]] و | مهم‌ترین جنایتی که به دستور یزید در ابتدای [[حکومت]] وی انجام شد، ماجرای خونین کربلای سال ۶۱ هجری و [[شهادت امام حسین]]{{ع}} و [[یاران]] پاک‌باخته و با [[ایمان]] او و به [[اسارت]] بردن [[زنان]] و کودکان حریم [[نبوی]]{{صل}} به دست عمال وی می‌باشد. یزید در ابتدای حکومت خویش نامه‌ای به «[[ولید بن عتبه]]»- [[والی مدینه]]- نوشت و از وی خواست به هر قیمتی که شده از [[امام حسین]]{{ع}}، [[عبدالله بن عمر]] و [[عبدالله بن زبیر]] برای او [[بیعت]] بگیرد<ref>{{عربی|... أَمَّا بَعْدُ! فَخُذْ حُسَیْناً وَ عَبْدَاللهِ بْنَ عُمَرَ وَ عَبْدَاللهِ بْنَ الزُّبَیْرِ بِالْبَیْعَةِ أَخْذاً شَدِیداً، لَیْسَتْ فِیهِ رُخْصَةٌ، حُتَّی یُبَایِعُوا}}؛ (تاریخ طبری، ج۴، ص۲۵۰ و کامل ابن اثیر، ج۴، ص۱۴).</ref>. | ||
مطابق نقل «ابن اعثم» هنگامی که یزید از خودداری امام حسین{{ع}} و عبدالله بن زبیر [[آگاه]] شد، [[نامه]] دیگری به ولید نوشت و در آن تأکید کرد که در صورت [[امتناع]] حسین{{ع}} از بیعت، سرش را برای من بفرست، تا جوایز فراوانی نصیب تو شود<ref>{{عربی|...وَ لْیَکُنْ مَعَ جَوَابِکَ إِلَیَّ رَأْسُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ، فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِکَ فَقَدْ جَعَلْتُ لَکَ أَعِنَّةَ الْخَیْلِ، وَ لَکَ عِنْدِي الْجَائِزَةُ وَ الْحَظُّ الْأَوْفَرُ}}؛ (فتوح، ابن اعثم کوفی، ج۵، ص۲۶).</ref>. با امتناع [[امام]]{{ع}} از بیعت و حرکت به سمت [[مکه]] و [[کوفه]]، در نهایت کار به [[حادثه کربلا]] ختم شد. | مطابق نقل «ابن اعثم» هنگامی که یزید از خودداری امام حسین{{ع}} و عبدالله بن زبیر [[آگاه]] شد، [[نامه]] دیگری به ولید نوشت و در آن تأکید کرد که در صورت [[امتناع]] حسین{{ع}} از بیعت، سرش را برای من بفرست، تا جوایز فراوانی نصیب تو شود<ref>{{عربی|...وَ لْیَکُنْ مَعَ جَوَابِکَ إِلَیَّ رَأْسُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ، فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِکَ فَقَدْ جَعَلْتُ لَکَ أَعِنَّةَ الْخَیْلِ، وَ لَکَ عِنْدِي الْجَائِزَةُ وَ الْحَظُّ الْأَوْفَرُ}}؛ (فتوح، ابن اعثم کوفی، ج۵، ص۲۶).</ref>. با امتناع [[امام]]{{ع}} از بیعت و حرکت به سمت [[مکه]] و [[کوفه]]، در نهایت کار به [[حادثه کربلا]] ختم شد. | ||