رقیه دختر امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از [[مقاتل]] و مورخان، عبدالله را اولین [[شهید]] [[بنی هاشم]] دانسته‌اند<ref>الفتوح، ج۵، ص۲۵۲؛ ابن‌شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۴؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۲۶.</ref>، ولی بیشتر بر این باورند که او پس از [[علی اکبر]] به شهادت رسیده است. بنا به [[نقلی]] نام دخترش [[عاتکه]] و هفت ساله بود. بعضی دیگر نام او را [[حمیده]] و سن او را یازده سال دانسته‌اند. نقل شده در بین راه کربلا آنگاه که خبر شهادت مسلم به [[امام حسین]] {{ع}} رسید، آن حضرت او را بر زانوی خود نشاند و دست نوازش بر سرش کشید و فرمود: من پدرت و دخترانم خواهرانت هستند. در این لحظه صدای [[گریه]] او و دیگر [[فرزندان مسلم]] بلند شد و فریاد: {{متن حدیث|وا مسلما و وا ابن عقیلاه}}، سر دادند. [[روز عاشورا]] هنگام هجوم [[لشکریان]] به خیمه‌ها این دختر در زیردست و پای مهاجمان به شهادت رسید<ref>ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۲۵۵؛ اعلام الوری، ص۲۰۴؛ وسیلة الدارین، ص۲۹۷.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص:۲۱۷-۲۱۸.</ref>