صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

اشکال: [[روایات]] [[شأن نزول]]، درباره اینکه مقصود از صادقین چه کسانی‌اند، تفاوت بسیاری دارند. مصادیقی که در روایات یاد شده برای صادقین معرفی شده عبارت‌اند از: ۱. پیامبر و علی، ۲. پیامبر و [[اهل بیت]] او، ۳. علی و اصحاب او، ۴. علی و دیگر اوصیاء پیامبر پس از وی، ۵. [[آل محمد]] {{صل}}، ۶. خصوص علی {{ع}}. این [[اختلاف]] بسیار، [[درستی]] آنها را مورد تردید قرار می‌دهد و قابل اعتماد نخواهد بود.

پاسخ: تفاوت یاد شده از گونه تفاوت ناسازگار نیست، بلکه همگی بیانگر یک مطلب است و آن اینکه [[صادقین]] در [[آیه]] {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} عمومیت ندارد و به [[پیامبر]] {{صل}} و [[جانشینان]] [[معصوم]] او اختصاص دارد. وجه اینکه در برخی [[روایات]]، صادقین به [[علی]] {{ع}} اختصاص داده شده این است که اولین و مهم‌ترین بحث در باب [[امامت]]، تعیین جانشین بلافصل پیامبر {{صل}} است و این دسته از روایات بیانگر این است که در میان [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} مصداق صادقین معصوم که همه [[شرایط امامت]] را دارد، کسی جز علی {{ع}} نیست و روایاتی که پیامبر {{صل}} و علی {{ع}} را به عنوان مصداق صادقین در آیه معرفی کرده، بیانگر این است که در [[صدر اسلام]] پیامبر {{صل}} و علی {{ع}} هر دو مصداق صادقین معصوم بودند، ولی در [[زمان]] پیامبر {{صل}} او رهبری امت اسلامی را بر عهده داشت و علی {{ع}} مصداق دوم صادقین و [[رهبر]] [[امت]] پس از پیامبر {{صل}} بود.

از آنچه گفته شد می‌توان به راز تعبیرهای متفاوت دیگر نیز پی برد. تعبیر [[محمد]] {{صل}} و [[اهل بیت]] او، به منحصر بودن مصداق صادقین معصوم و [[پیشوایان]] [[امت اسلامی]] در پیامبر {{صل}} و [[خاندان]] او نظر دارد. تعبیر “علی و [[اوصیاء]] دیگر پیامبر {{صل}}”، اختصاص رهبری امت اسلامی پس از پیامبر {{صل}} را به جانشینان معصوم آن حضرت بیان می‌کند، چنان که [[آل محمد]] {{صل}} نیز عبارت دیگری از آن است. ذکر [[یاران علی]] {{ع}} در برخی روایات پس از ذکر نام او، برای نشان دادن راه برای [[شناخت امامت]] علی {{ع}} است؛ زیرا [[یاران خاص]] آن حضرت از برجسته‌ترین اصحاب پیامبر {{صل}} بودند، و [[همراهی]] آنان با علی {{ع}} می‌توانست برای کسانی که احیاناً مسئله امامت پس از پیامبر {{صل}} برایشان مشتبه شده بود، [[هدایت‌گر]] باشد. پیامبر {{صل}} [[خشم]] [[سلمان]] را [[نشانه]] [[خشم خداوند]] دانسته است<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۱۹۴۷، ح۲۵۰۴، کتاب فضائل الصحابة.</ref> و علی {{ع}} او را همانند [[لقمان حکیم]] توصیف کرده است<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۳۴۳.</ref> و [[ابوذر]] را [[راستگوترین]] افراد معرفی کرده است<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۳۸۶: {{ متن حدیث|ما أظلت الخضراء ولا أقلت الغبراء علی ذی لهجة أصدق من أبی‌ذر}}.</ref>، چنان که [[دشمنی]] با [[عمّار]] را [[دشمنی با خدا]] و [[خشم]] او را موجب [[خشم خداوند]] دانسته است<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۲۵۹: {{متن حدیث|مَنْ‏ عَادَى‏ عَمَّاراً عَادَاهُ‏ اللَّهُ‏ وَ مَنْ أَبْغَضَ عَمَّاراً أَبْغَضَهُ اللَّهُ}}.</ref>، او و [[سلمان]] و [[علی]] {{ع}} سه فردی‌اند که [[بهشت]] [[مشتاق]] آنان است<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۲۵۸.</ref>، هر گاه میان [[مردم]] اختلافی رخ دهد، عمّار با [[حق همراه]] است<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۲۶۰.</ref> و کشندگان او، تجاوزگران و ستمکاران‌اند<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۲۶۰: {{متن حدیث|تقتل عمارة الفئة الباغیة}}.</ref>. دیگر [[اصحاب خاص امیرالمؤمنین]] {{ع}} نیز از ویژگی‌هایی این‌گونه برخوردار بودند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۸۱.</ref>.