بغی: تفاوت میان نسخه‌ها

این واژه ریشۀ [[قرآنی]]<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ}} «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[روایی]]<ref>بحار الانوار، ج۶۲، ص۸۰؛ وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۱۶، باب ۵ از ابواب جهاد عدو، حدیث ۲.</ref> دارد. [[فقهاء]] [[اهل بغی]] را به دو گروه تقسیم نموده‌اند: "ذی [[فئه]]" و "غیر ذی [[فئه]]"<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۸؛ کنز العمال، ج۴، ص۶۱۰.</ref>.

# [[بغی ذی فئه]]: گروهی از [[باغیان]] هستند که علاوه بر افراد مهاجم، دارای تشکیلات و [[سازماندهی]] منسجم هستند.

# [[بغی غیر ذی فئه]]: تنها همان‌هایی هستند که در معرکه [[جنگ]] مشغول پیکارند و در پشت [[جبهه]]، [[سازماندهی]] خاصی ندارند.

شیوۀ برخورد با دو گروه اهل بغی، در [[حکومت اسلامی]] متفاوت است؛ به گونه‌ای که [[باغیان]] غیر ذی فئه برخلاف ذی فئه، مجروحانش اعدام نمی‌شوند و فراریان‌شان نیز مورد تعقیب قرار نمی‌گیرند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص۵۸؛ [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص۲۰۴.</ref>