←نخستین خطابه در منی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
بنابر آنچه در [[اقبال الاعمال (کتاب)|اقبال الاعمال]] [[سید بن طاووس]] آمده است، احتمال دارد دلیل خودداری و تأخیر پیامبر {{صل}} در ابلاغ امر [[ولایت]] و ترک إظهار این [[فضیلت]] بزرگ و [[منزلت]] [[شریف]]، به [[فرمان]] [[خدای تعالی]] بوده است، تا برای [[امت]] روشن شود که این پیامبر {{صل}} نیست که علی {{ع}} را برای این مقام [[برگزیده]] است، بلکه خدای تعالی او را برگزیده است<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۲۴۴.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۹۲.</ref> | بنابر آنچه در [[اقبال الاعمال (کتاب)|اقبال الاعمال]] [[سید بن طاووس]] آمده است، احتمال دارد دلیل خودداری و تأخیر پیامبر {{صل}} در ابلاغ امر [[ولایت]] و ترک إظهار این [[فضیلت]] بزرگ و [[منزلت]] [[شریف]]، به [[فرمان]] [[خدای تعالی]] بوده است، تا برای [[امت]] روشن شود که این پیامبر {{صل}} نیست که علی {{ع}} را برای این مقام [[برگزیده]] است، بلکه خدای تعالی او را برگزیده است<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۲۴۴.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۹۲.</ref> | ||
== نخستین | == نخستین خطابه در [[منی]] == | ||
پیامبر {{صل}} اولین خطابه خود را در منی ایراد فرمودند. این خطابه در واقع یک زمینه‌سازی برای [[خطبه غدیر]] بود. | پیامبر {{صل}} اولین خطابه خود را در منی ایراد فرمودند. این خطابه در واقع یک زمینه‌سازی برای [[خطبه غدیر]] بود. | ||
در این [[خطبه]] ابتدا به [[امنیت اجتماعی]] مسلمین از نظر [[جان]] و [[مال]] و آبروی مردم اشاره نمودند، و سپس خون‌های به ناحق ریخته شده و [[اموال]] به ناحق گرفته شده در [[جاهلیت]] را رسماً مورد [[عفو]] قرار دادند تا کینه‌توزی‌ها از میان برداشته شود و جو [[اجتماع]] برای | در این [[خطبه]] ابتدا به [[امنیت اجتماعی]] مسلمین از نظر [[جان]] و [[مال]] و آبروی مردم اشاره نمودند، و سپس خون‌های به ناحق ریخته شده و [[اموال]] به ناحق گرفته شده در [[جاهلیت]] را رسماً مورد [[عفو]] قرار دادند تا کینه‌توزی‌ها از میان برداشته شود و جو [[اجتماع]] برای تأمین امنیت آماده گردد. | ||
سپس [[مردم]] را برحذر داشتند که مبادا بعد از او [[اختلاف]] کنند و بر روی یکدیگر [[شمشیر]] بکشند. در همین جا بود که تصریح فرمودند: «اگر من نباشم [[علی بن ابی طالب]] در مقابل متخلفین خواهد ایستاد». | سپس [[مردم]] را برحذر داشتند که مبادا بعد از او [[اختلاف]] کنند و بر روی یکدیگر [[شمشیر]] بکشند. در همین جا بود که تصریح فرمودند: «اگر من نباشم [[علی بن ابی طالب]] در مقابل متخلفین خواهد ایستاد». | ||
سپس [[حدیث ثقلین]] بر لسان [[مبارک]] | سپس [[حدیث ثقلین]] بر لسان [[مبارک]] حضرت جاری شد و فرمودند: «من دو چیز گران‌بها در میان شما باقی می‌گذارم که اگر به این دو تمسک کنید هرگز [[گمراه]] نمی‌شوید: [[کتاب خدا]] و عترتم یعنی [[اهل]] بیتم». | ||
اشاره‌ای هم داشتند به اینکه عده‌ای از همین [[اصحاب]] من [[روز قیامت]] به [[جهنم]] برده می‌شوند<ref>بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۱۳.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۹۴.</ref> | اشاره‌ای هم داشتند به اینکه عده‌ای از همین [[اصحاب]] من [[روز قیامت]] به [[جهنم]] برده می‌شوند<ref>بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۱۳.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۹۴.</ref> | ||