منزلت منتظران: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

در [[روایات]] متواتری که از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[اهل بیت]] [[عصمت]]{{ع}} به ما رسیده است، جایگاه و مقام و [[منزلت]] ویژه‌ای برای [[منتظران]] [[حکومت جهانی]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} و کسی که در دوران غیبت با [[عمل به دین]] [[تعهد]] عملی خود را نسبت به [[صاحب الامر]]{{ع}} نشان دهند تبیین گردیده است. در اینجا مواردی از بشاراتی که به منتظران داده شده را می‌آوریم.

# '''اجر [[درک]] حضور حضرت مهدی{{ع}}:''' امام صادق{{ع}}: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ الْقَائِمِ}}<ref>لطف اللّه صافى گلپایگانى، منتخب الاثر فى الامام الثانى عشر، تصحیح على اکبر غفارى، باب ۵، ص۶۲۹ و ۶۴۵.</ref>؛ هرکس از شما با [[اعتقاد]] به این امر ([[امامت]] و [[حکومت قائم]] [[آل محمّد]]{{صل}})‏ در حالی که منتظر آن نیز هست مانند کسی است که در خیمه [[قائم]] باشد.

# '''منتظران [[افضل]] از [[مردمان]] همه زمان‌ها هستند:''' [[امام علی بن الحسین]] [[زین العابدین]]{{ع}} خطاب به [[ابو خالد کابلی]] فرمودند: "ای ابو خالد، مردمانی که در روزگار غیبت به سر می‌برند و معتقدند و منتظر، از مردمان همه زمان‌ها افضل‌اند؛ زیرا که [[خدای متعال]] به آنان [[خرد]] و فهم و [[معرفتی]] داده است که [[غیبت امام]] برای آنان مانند حضور است (یعنی با اینکه در عصر غیبت به سر می‌برند و [[امام]] را نمی‌بینند از نظر [[ایمان]] و [[تقوی]] و [[پایداری]] گویی در [[زمان ظهور]] به سر می‌برند و امام خود را می‌بینند) این [[مردم]] را [[خداوند]] مانند سربازان پیکارگر صدر اسلام قرار داده است همانان که در رکاب [[پیامبر]]{{صل}} [[شمشیر]] می‌زدند و [[پیکار]] می‌کردند...»<ref>محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، (انتشارات اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۷۲)، ج ۲، ص۱۲۲، ح ۴.</ref>.<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۳۲ ـ ۳۳۳.</ref>