ظلم به طبیعت: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله نعمت‌هایی که خداوند در طبیعت برای [[بشر]] قرار داده است و اهمیت زیادی در [[زندگی]] وی دارد، درختان و گیاهان می‌باشد<ref>{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ}} «اوست که از آسمان برای شما آبی فرو فرستاد که آشامیدنی (شما) و گیاهی که در آن (چارپایانتان را) می‌چرانید از آن است» سوره نحل، آیه ۱۰.</ref>. [[حفظ]] و قطع نکردنِ درختان، باعث طولانی شدن عمر [[انسان]] می‌شود {{متن حدیث|مِمَّا يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ... وَ أَنْ يُحْتَرَزَ عَنْ قَطْعِ الْأَشْجَارِ الرَّطْبَةِ}}<ref>{{متن حدیث|قَالَ عَلِيٌّ{{ع}}: إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْكَلَامُ وَ مِمَّا يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ تَرْكُ الْأَذَى وَ تَوْقِيرُ الشُّيُوخِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ وَ أَنْ يُحْتَرَزَ عَنْ قَطْعِ الْأَشْجَارِ الرَّطْبَةِ إِلَّا عِنْدَ الضَّرُورَةِ وَ إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ وَ حِفْظُ الصِّحَّةِ}} (مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۳، ص۳۱۹)؛ حضرت علی{{ع}} فرمودند: چون خِرَد، کامل شود، سخن کوتاه گردد. یکی از چیزهایی که عمر را می‌افزاید، آزار نکردن و احترام به سالمندان، صله رحم و دوری از بریدن درختان‌تر است، مگر در حال ضرورت و کامل وضو گرفتن و حفظ تندرستی.</ref> و در برخی موارد قطع آنان موجبات [[آتش جهنم]] را برای [[بشر]] فراهم می‌آورد {{متن حدیث|مَنْ قَطَعَ سِدْرَةً صَوَّبَ اللَّهُ رَأْسَهُ فِي النَّارِ}}<ref>رسول خدا{{صل}} فرمودند: هرکس درخت سدری را قطع کند خدا سرش را در آتش فرو می‌برد؛ مجلسی، بحار الأنوار، ج۶۳، ص۱۱۳.</ref>؛ و یکی از مصادیق [[ظلم]] محسوب می‌شود که [[انسان]] را از [[بهشت]] دور می‌کند<ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]]</ref>.

'''قطع درختان فقط در صورت نیاز و [[اضطرار]]''': البته علت منع از قطع برخی درختان، کمبود آنها در برخی مناطق است {{متن حدیث|إِنَّمَا يُكْرَهُ قَطْعُ السِّدْرِ بِالْبَادِيَةِ لِأَنَّهُ بِهَا قَلِيلٌ}}<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} أَنَّهُ قَالَ: مَكْرُوهٌ قَطْعُ النَّخْلِ وَ سُئِلَ عَنْ قَطْعِ الشَّجَرَةِ قَالَ لَا بَأْسَ قُلْتُ فَالسِّدْرِ قَالَ لَا بَأْسَ بِهِ إِنَّمَا يُكْرَهُ قَطْعُ السِّدْرِ بِالْبَادِيَةِ لِأَنَّهُ بِهَا قَلِيلٌ وَ أَمَّا هَاهُنَا فَلَا يُكْرَهُ}} (کلینی، الکافی، ج۵، ص۲۶۴)؛ امام صادق{{ع}} فرمودند: قطع کردن درخت نخل، مکروه است. از ایشان درباره قطع سایر درختان سؤال شد، فرمودند: اشکالی ندارد. درباره قطع درخت سدر فرمودند: اشکالی ندارد فقط در مناطق بیابانی که پوشش درختی، کم است، مکروه است و در غیر آن مناطق، اشکالی ندارد.</ref>؛ زیرا استفاده معقول از آنها مانعی ندارد {{متن حدیث|لَا تَقْطَعُوا شَجَرَةً إِلَّا أَنْ تُضْطَرُّوا إِلَيْهَا}}؛ ولی خیلی از اوقات، [[انسان]] به سببِ منافع زودگذر و شخصی، درختان را قطع می‌کند و باعث [[محرومیت]] منافع عمومی و طولانی مدت می‌شود. این امر، [[تعدی]] از [[حدود الهی]] است و علاوه بر ظلم به درختان، [[ظلم به دیگران]] نیز محسوب می‌گردد. {{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِذَا بَعَثَ سَرِيَّةً دَعَا بِأَمِيرِهَا فَأَجْلَسَهُ إِلَى جَنْبِهِ وَ أَجْلَسَ أَصْحَابَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ ثُمَّ قَالَ سِيرُوا بِسْمِ اللَّهِ... وَ لَا تَقْطَعُوا شَجَرَةً إِلَّا أَنْ تُضْطَرُّوا إِلَيْهَا}}<ref>کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۰.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: موقعی که جدم [[رسول خدا]]{{صل}} یک گُردان [[جنگی]] را به [[مأموریت]] می‌فرستاد، [[فرمانده]] آنان را در کنار خود و گردان را در مقابل فرمانده می‌نشانید. سپس می‌گفت: به نام خدا و با یاری خدا حرکت کنید... اشجار [[دشمن]] را قطع نکنید، مگر آنکه ناچار شوید<ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]].</ref>.