←اشتیاق مردم برای بیعت با علی{{ع}}
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== [[اشتیاق]] [[مردم]] برای [[بیعت با علی]]{{ع}}== | == [[اشتیاق]] [[مردم]] برای [[بیعت با علی]]{{ع}}== | ||
بعد از این که [[عثمان]] کشته شد، مردم برای [[بیعت]] با [[امیر مؤمنان]]، با | بعد از این که [[عثمان]] کشته شد، مردم برای [[بیعت]] با [[امیر مؤمنان]]، با شور فراوان، نزد آن حضرت آمدند، اما حضرت در ابتدا از پذیرش خلافت خودداری کرده و فرمود: اگر من [[وزیر]] باشم، بهتر از آن است که [[امیر]] باشم. | ||
از گزارش‌های [[تاریخی]] استفاده می‌شود که مردم [[مسلمان]] و [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} پس از کشتن عثمان در [[روز جمعه]] [[هجدهم ذیحجه]] [[سال]] سی و پنج | از گزارش‌های [[تاریخی]] استفاده می‌شود که مردم [[مسلمان]] و [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} پس از کشتن عثمان در [[روز جمعه]] [[هجدهم ذیحجه]] [[سال]] سی و پنج هجری<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۲۱۲؛ ذهبی، تاریخ الاسلام (عهد الخلفاء)، ص۴۸۱؛ ابن قتیبه، المعارف، ص۱۹۷؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۴۵۱؛ این منابع کشته شدن عثمان را در روز هجدهم ذیحجه دانسته‌اند.</ref> برای بیعت نزد علی رفتند و در همان [[روز]] در [[مسجد]] با علی بیعت کردند. | ||
[[اشتیاق]] فراوان مردم برای بیعت با حضرت هر گونه تأخیری را در انتخاب خلیفه ناممکن می‌ساخت. در [[نهج البلاغه]]، در موارد متعدد، اشتیاق فراوان مردم برای بیعت با حضرت، نقل شده است که مواردی را ذکر می‌کنیم. | [[اشتیاق]] فراوان مردم برای بیعت با حضرت هر گونه تأخیری را در انتخاب خلیفه ناممکن می‌ساخت. در [[نهج البلاغه]]، در موارد متعدد، اشتیاق فراوان مردم برای بیعت با حضرت، نقل شده است که مواردی را ذکر می‌کنیم. | ||
# حضرت در [[خطبه شقشقیه]] می‌فرماید: پس از ( | # حضرت در [[خطبه شقشقیه]] می‌فرماید: پس از (کشته شدن عثمان) هیچ چیزی مرا به [[دهشت]] نینداخت، مگر این که [[مردم]] مانند موی گردن کفتار، در اطرافم حلقه زده، از هر طرف به سوی من هجوم میآوردند، به طوری که از ازدحام ایشان و بسیاری جمعیت، حسن و حسین، زیر دست و پا رفتند (و یا دو طرف [[جامعه]] و ردای من پاره شد). در اطراف من مانند گله گوسفند حلقه زدند<ref>{{متن حدیث|فَمَا رَاعَنِي إِلَّا وَ النَّاسُ كَعُرْفِ الضَّبُعِ إِلَيَّ يَنْثَالُونَ عَلَيَّ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى لَقَدْ وُطِئَ الْحَسَنَانِ وَ شُقَّ عِطْفَايَ مُجْتَمِعِينَ حَوْلِي كَرَبِيضَةِ الْغَنَمِ}}؛ نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه ۳، ص۴۹؛ نهج البلاغه (فیض الاسلام)، ص۵۱.</ref>. | ||
# حضرت در خطبه‌ای دیگر علاقه مردم را برای [[بیعت]] این گونه بیان می‌کند: همچون آهوان و گوسفندان که به [[فرزندان]] خود، روی آورند، به سوی من روی آوردید. می‌‌گفتید: [[بیعت]]، بیعت. من دستم را می‌بستم و شما آن را می‌گشودید من آن را از شما بر میگرفتم شما به سوی خود می‌کشیدید<ref>{{متن حدیث|فَأَقْبَلْتُمْ إِلَيَ إِقْبَالَ الْعُوذِ الْمَطَافِيلِ عَلَى أَوْلَادِهَا تَقُولُونَ الْبَيْعَةَ الْبَيْعَةَ قَبَضْتُ كَفِّي فَبَسَطْتُمُوهَا وَ [نَازَعْتُكُمْ] نَازَعَتْكُمْ يَدِي فَجَاذَبْتُمُوهَا}}؛ نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه ۱۳۷، ص۱۹۵؛ نهج البلاغه (فیض الاسلام)، ص۴۲۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص ۷۲ ـ ۷۴.</ref> | # حضرت در خطبه‌ای دیگر علاقه مردم را برای [[بیعت]] این گونه بیان می‌کند: همچون آهوان و گوسفندان که به [[فرزندان]] خود، روی آورند، به سوی من روی آوردید. می‌‌گفتید: [[بیعت]]، بیعت. من دستم را می‌بستم و شما آن را می‌گشودید من آن را از شما بر میگرفتم شما به سوی خود می‌کشیدید<ref>{{متن حدیث|فَأَقْبَلْتُمْ إِلَيَ إِقْبَالَ الْعُوذِ الْمَطَافِيلِ عَلَى أَوْلَادِهَا تَقُولُونَ الْبَيْعَةَ الْبَيْعَةَ قَبَضْتُ كَفِّي فَبَسَطْتُمُوهَا وَ [نَازَعْتُكُمْ] نَازَعَتْكُمْ يَدِي فَجَاذَبْتُمُوهَا}}؛ نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه ۱۳۷، ص۱۹۵؛ نهج البلاغه (فیض الاسلام)، ص۴۲۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص ۷۲ ـ ۷۴.</ref> | ||