←علل سیاسی
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
===علل [[سیاسی]]=== | ===علل [[سیاسی]]=== | ||
[[سیره حکومتی]] [[حضرت علی]]{{ع}} در | [[سیره حکومتی]] [[حضرت علی]]{{ع}} در برخورد با مردم و طبقات مختلف [[اجتماعی]] و مقایسه این [[سیره]] از سوی [[مردم]] با [[حاکمان]] قبلی و بعدی آن، حضرت، آنان را به این نتیجه رسانید که تفاوت میان این دو نوع [[حکومت]] از [[زمین]] تا [[آسمان]] است. بدین روی [[مردم کوفه]] بر گذشته خود [[تأسف]] خوردند، و گویا برای جبران کوتاهیهای خود به سمت غلو درباره [[شخصیت]] آن حضرت کشیده شدند<ref>انصاری، عبدالواحد، مذاهب ابتدعتها السیاسه فی الاسلام، ص۱۷۶.</ref>. همچنین فشار بیحد و [[حصر]] [[بنی امیه]] بر [[کوفیان]] و [[محروم]] کردن آنان از ذکر [[فضایل حضرت علی]]{{ع}} آنان را به عکس العمل واداشت و به [[غلو]] درباره او کشاند<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲.</ref>. همین امر به عنوان یکی از علل عدم غلو [[مردم]] درباره [[حضرت محمد]]{{صل}} مطرح است؛ زیرا [[حکومت]]، آنان را از ذکر [[فضایل]] [[حضرت پیامبر]] منع نمیکرد<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲. این نظر را از قول «وردی» نقل میکند.</ref>. مقابله [[شیعه]] با [[دشمنان]] خود که در ذکر فضایل بعضی از شخصیتها مانند [[معاویه]] غلو میکردند، یکی دیگر از علل [[سیاسی]] غلو است<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲.</ref>. | ||
مقابله [[شیعه]] با [[دشمنان]] خود که در ذکر فضایل بعضی از شخصیتها مانند [[معاویه]] غلو میکردند، یکی دیگر از علل [[سیاسی]] غلو است<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲.</ref>. | |||
همچنین گفته شده است که اظهار [[تأسف]] عمیق [[کوفیان]] از گذشته خود که علی{{ع}} و فرزندانش را [[یاری]] نکردند، باعث شد تا آنها برای جبران گذشته خود، گروههای غالی را راه اندازی کنند و گاه به [[نبرد]] با [[حاکمان]] بپردازند<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲. نیز ر.ک: تاریخ الامامیه، ص۹۱.</ref>. برخی نیز گفتهاند: تبعیضهای | همچنین گفته شده است که اظهار [[تأسف]] عمیق [[کوفیان]] از گذشته خود که علی{{ع}} و فرزندانش را [[یاری]] نکردند، باعث شد تا آنها برای جبران گذشته خود، گروههای غالی را راه اندازی کنند و گاه به [[نبرد]] با [[حاکمان]] بپردازند<ref>الصله بین التصوف والتشیع، ج۱، ص۱۲۲. نیز ر.ک: تاریخ الامامیه، ص۹۱.</ref>. برخی نیز گفتهاند: تبعیضهای نژادی که حاکمان و [[اعراب]] بر [[موالی]] روا میداشتند، آنان را در جستوجوی [[پناهگاه]] به طرف [[اهلبیت]]{{عم}} کشانید و برای آنکه از [[شخصیت]] آنان در مقابل [[بنیامیه]] استفاده نمایند، به دام غلو درباره آنان افتادند و با این [[شعار]] به [[جنگ]] حاکمان رفتند<ref>برای اطلاع بیشتر از موالی و گرایشهای آنان مراجعه شود به: جرجی زیدان، تاریخ التمدن الاسلامی، ج۳، ص۳۲۶-۳۲۲؛ زبیدی، محمد حسین، الحیاه الاجتماعیه والاقتصادیه فی الکوفه فی القرن الأول الهجری، ص۸۱-۵۴؛ تاریخ تشیع از آغاز تا قرن هفتم هجری، ص۱۱۶-۹۲.</ref>.<ref>[[نعمتالله صفری فروشانی|صفری فروشانی، نعمتالله]]، [[غلو - صفری فروشانی (مقاله)| مقاله «غلو»]]، [[دانشنامه امام علی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۳]]، ص ۴۲۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |