←نیایش فاطمه {{س}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
=== [[نیایش]] فاطمه {{س}} === | === [[نیایش]] فاطمه {{س}} === | ||
در کتب [[ادعیه]]، دعاهای فراوانی از [[حضرت فاطمه]] {{س}} [[روایت]] شده که آن | در کتب [[ادعیه]]، دعاهای فراوانی از [[حضرت فاطمه]] {{س}} [[روایت]] شده که آن حضرت در مناسبت‌ها و به منظورهای مختلف می‌خوانده است. [[ابن عباس]] می‌گوید: فاطمه پس از خواندن دو رکعت نماز به [[راز و نیاز]] پرداخت و به آستان [[حق]] چنین معروض داشت: ای [[خدا]] و مولای من! تو را به حق محمد و علی و حسن و حسینم، همچنان که برای [[بنی‌اسرائیل]] از [[آسمان]] [[مائده]] فرو فرستادی، برای ما نیز بفرست. | ||
و هنوز دعای فاطمه به پایان نرسیده بود که طبقی پر از طعام بهشتی نازل شد<ref>العوالم، ج۱۱، ص۲۳۵.</ref>. از جمله دعاهای رسیده از آن گرامی دعای معروف به [[دعای نور]] است که به [[سلمان]] تعلیم داد و فرمود: | و هنوز دعای فاطمه به پایان نرسیده بود که طبقی پر از طعام بهشتی نازل شد<ref>العوالم، ج۱۱، ص۲۳۵.</ref>. از جمله دعاهای رسیده از آن گرامی دعای معروف به [[دعای نور]] است که به [[سلمان]] تعلیم داد و فرمود: «مداومت بر آن موجب می‌شود هرگز دچار تب نشوی». | ||
سلمان می‌گوید: «[[سوگند]] به خدا! آن را به بیش از هزار نفر از [[مردم مدینه]] و [[مکه]] که در [[بیماری]] تب میسوختند آموختم و به [[برکت]] آن، همه [[شفا]] یافتند»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۷ - ۶۸. متن دعا چنین است: {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ النُّورِ بِسْمِ اللَّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللَّهِ نُورٌ عَلَى نُورٍ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي هُوَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَ أَنْزَلَ النُّورَ عَلَى الطُّورِ فِي كِتابٍ مَسْطُورٍ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرِ مَقْدُورٍ عَلَى نَبِيٍّ مَحْبُورٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ وَ بِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ مَشْكُورٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ}}.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص۵۰.</ref> | سلمان می‌گوید: «[[سوگند]] به خدا! آن را به بیش از هزار نفر از [[مردم مدینه]] و [[مکه]] که در [[بیماری]] تب میسوختند آموختم و به [[برکت]] آن، همه [[شفا]] یافتند»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۷ - ۶۸. متن دعا چنین است: {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ النُّورِ بِسْمِ اللَّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللَّهِ نُورٌ عَلَى نُورٍ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي هُوَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَ أَنْزَلَ النُّورَ عَلَى الطُّورِ فِي كِتابٍ مَسْطُورٍ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرِ مَقْدُورٍ عَلَى نَبِيٍّ مَحْبُورٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ وَ بِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ مَشْكُورٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ}}.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص۵۰.</ref> | ||