←مقدمه
جز (جایگزینی متن - ']]↵↵{{پرسمان' به ']] == پرسشهای وابسته == {{پرسمان') |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
# '''نامشخص بودن پایان آن:''' اگرچه دوره غیبت کبری محدود خواهد بود؛ امّا پایان آن نامشخص است و جز [[خداوند]] سبحانه و تعالی از آن [[آگاهی]] ندارد. | # '''نامشخص بودن پایان آن:''' اگرچه دوره غیبت کبری محدود خواهد بود؛ امّا پایان آن نامشخص است و جز [[خداوند]] سبحانه و تعالی از آن [[آگاهی]] ندارد. | ||
# '''قطع ارتباط ظاهری با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}:''' به گونهای که ارتباط موجود در زمان [[غیبت صغری]] در این دوران وجود نخواهد داشت. | # '''قطع ارتباط ظاهری با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}:''' به گونهای که ارتباط موجود در زمان [[غیبت صغری]] در این دوران وجود نخواهد داشت. | ||
# '''عامّ بودن [[نیابت]] در این دوران:''' بر خلاف دوران [[غیبت صغری]] که ارتباط [[مردم]] با آن حضرت، از راه [[نواب خاص]] صورت میگرفت، در این دوران دیگر | # '''عامّ بودن [[نیابت]] در این دوران:''' بر خلاف دوران [[غیبت صغری]] که ارتباط [[مردم]] با آن حضرت، از راه [[نواب خاص]] صورت میگرفت، در این دوران دیگر سفارت و [[نیابت خاص]] وجود ندارد و یگانه [[مرجع]] [[مردم]]، [[نایبان عام]] آن حضرت هستند که با ملاکهایی که در [[روایات]] ذکر شده، قابل تشخیص است. در این دوران، [[مجتهدان]] جامع شرایط در جایگاه [[نایب عام]]، [[وظیفه]] اداره [[جامعه]] را بر عهده دارند. | ||
# '''فراگیر شدن [[حاکمیت]] [[ستم]] و [[جور]] در زمین:''' از ویژگیهای مهم این دوران، گسترش [[ستم]] است که هرچه به زمان [[ظهور]] نزدیکتر میشود بر شدت آن افزوده میشود. | # '''فراگیر شدن [[حاکمیت]] [[ستم]] و [[جور]] در زمین:''' از ویژگیهای مهم این دوران، گسترش [[ستم]] است که هرچه به زمان [[ظهور]] نزدیکتر میشود بر شدت آن افزوده میشود. | ||
# '''شدت یافتن آزمایشهای الهی:''' از سنّتهای الهی در همه دورانها، [[امتحان]] و [[آزمایش]] [[بندگان]] است؛ امّا به دلایلی این امتحانها در دوران غیبت کبری و به ویژه در آستانه [[ظهور]] شدت بیشتری مییابد. [[امام علی]] {{ع}} فرمود: "[[قائم]] ما را غیبتی است که زمانش طولانی خواهد بود. گویی [[شیعه]] را میبینم که در زمان [[غیبت]] او، به این سو و آن سو میروند. همانند گوسفندانی که چوپان خویش را گم کرده باشند، به دنبال چراگاه میروند و آن را نمییابد. بدانید هرکس در زمان [[غیبت]] او بر [[دین]] خویش ثابت قدم بماند و در طول مدت ناپیدایی [[قائم]] ما سنگدل نشده باشد، در [[بهشت]] با من و در درجه من خواهد بود"<ref>{{متن حدیث|لِلْقَائِمِ مِنَّا غَيْبَةٌ أَمَدُهَا طَوِيلٌ كَأَنِّي بِالشِّيعَةِ يَجُولُونَ جَوَلَانَ النَّعَمِ فِي غَيْبَتِهِ يَطْلُبُونَ الْمَرْعَى فَلَا يَجِدُونَهُ أَلَا فَمَنْ ثَبَتَ مِنْهُمْ عَلَى دِينِهِ وَ لَمْ يَقْسُ قَلْبُهُ لِطُولِ أَمَدِ غَيْبَةِ إِمَامِهِ فَهُوَ مَعِي فِي دَرَجَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}؛ [[شیخ صدوق]]، محمد بن علی، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۰۳، ح ۱۴.</ref>. | # '''شدت یافتن آزمایشهای الهی:''' از سنّتهای الهی در همه دورانها، [[امتحان]] و [[آزمایش]] [[بندگان]] است؛ امّا به دلایلی این امتحانها در دوران غیبت کبری و به ویژه در آستانه [[ظهور]] شدت بیشتری مییابد. [[امام علی]] {{ع}} فرمود: "[[قائم]] ما را غیبتی است که زمانش طولانی خواهد بود. گویی [[شیعه]] را میبینم که در زمان [[غیبت]] او، به این سو و آن سو میروند. همانند گوسفندانی که چوپان خویش را گم کرده باشند، به دنبال چراگاه میروند و آن را نمییابد. بدانید هرکس در زمان [[غیبت]] او بر [[دین]] خویش ثابت قدم بماند و در طول مدت ناپیدایی [[قائم]] ما سنگدل نشده باشد، در [[بهشت]] با من و در درجه من خواهد بود"<ref>{{متن حدیث|لِلْقَائِمِ مِنَّا غَيْبَةٌ أَمَدُهَا طَوِيلٌ كَأَنِّي بِالشِّيعَةِ يَجُولُونَ جَوَلَانَ النَّعَمِ فِي غَيْبَتِهِ يَطْلُبُونَ الْمَرْعَى فَلَا يَجِدُونَهُ أَلَا فَمَنْ ثَبَتَ مِنْهُمْ عَلَى دِينِهِ وَ لَمْ يَقْسُ قَلْبُهُ لِطُولِ أَمَدِ غَيْبَةِ إِمَامِهِ فَهُوَ مَعِي فِي دَرَجَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}؛ [[شیخ صدوق]]، محمد بن علی، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۰۳، ح ۱۴.</ref>. |