←شبهه و پاسخ آن
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== [[شبهه]] و پاسخ آن == | == [[شبهه]] و پاسخ آن == | ||
در چگونگی ارتباط [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} با سرداب نقلهای مختلفی در منابع [[اهل سنت]] مشاهده میشود که با باورهای [[امامیه]] همخوانی ندارد. [[ابن خلکان]] و | در چگونگی ارتباط [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} با سرداب نقلهای مختلفی در منابع [[اهل سنت]] مشاهده میشود که با باورهای [[امامیه]] همخوانی ندارد. [[ابن خلکان]] و ابیالفداء آوردهاند: شیعیان بر این [[باور]] هستند که [[مهدی]]{{ع}} در حالی که مادرش به او مینگریست وارد سردابی در منزل پدرش شد و دیگر بازنگشت<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۷۶؛ ابی الفداء، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۴۵.</ref>. ابن خلکان در ادامه مینویسد: امامیه خروج ایشان را از سرداب [[انتظار]] میکشند<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۱، ص۴۲.</ref> و [[منتظر ظهور]] ایشان در [[آخرالزمان]] از این سرداب هستند<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۷۶.</ref>. در این میان [[ابن خلدون]] آورده است: [[شیعیان]] هر شب پس از اقامه نماز [[مغرب]] مرکبی را با زین و یراق بر درِ سرداب آماده میکنند و بانگ بر آورده و مهدی را به خروج میخوانند<ref>ابن خلدون، تاریخ، ج۴، ص۳۹.</ref>. | ||
انتساب این [[باورها]] به شیعیان در حالی صورت میگیرد که نه تنها در منابع [[امامیه]] سخنی از این آموزهها در میان نیست، بلکه در مواردی سخن | انتساب این [[باورها]] به شیعیان در حالی صورت میگیرد که نه تنها در منابع [[امامیه]] سخنی از این آموزهها در میان نیست، بلکه در مواردی سخن ضد آن وجود دارد. منابع حدیثی امامیه بر آناند که [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} در [[مکّه]] و از کنار [[کعبه]] خواهد بود<ref>نعمانی، الغیبة، ص۲۳۸؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۶۷۰.</ref>. همچنین در گزارشهای [[دیدار با امام زمان]]{{ع}} در عصر [[غیبت صغری]]، از حضور امام در [[حجاز]]، در کنار [[سامرا]] نیز سخن به میان است<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۳۱؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۵۲؛ طوسی، الغیبة، ص۲۶۸.</ref>. | ||
ضمن آنکه در [[روایات]] امامیه، [[غیبت]] به معنای مخفی شدن و کنج [[عزلت]] گزیدن نیست تا پنهان شدن در سرداب و امثال آن لازم آید، بلکه در این روایات آمده است: [[امام]] در میان [[مردم]] است؛ ولی آنان وی را نمیبینند و نمیشناسند<ref>نعمانی، الغیبة، ص۱۷۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۳۱۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۶۰ ـ ۲۶۱؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۶.</ref> | ضمن آنکه در [[روایات]] امامیه، [[غیبت]] به معنای مخفی شدن و کنج [[عزلت]] گزیدن نیست تا پنهان شدن در سرداب و امثال آن لازم آید، بلکه در این روایات آمده است: [[امام]] در میان [[مردم]] است؛ ولی آنان وی را نمیبینند و نمیشناسند<ref>نعمانی، الغیبة، ص۱۷۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۳۱۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۶۰ ـ ۲۶۱؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۶.</ref> |