وظایف زنان در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

زن‌ها بخشی مهم از [[جامعه]] اسلامی‌اند از آن رو که سهمی درخور از [[آرامش]] و [[امنیت]] روانی [[جامعه]] وامدار نقش بی‌نظیر زنان است؛ نیز [[صلاح]] نسل امروز و سداد نسل فردا در گرو [[صلاح]] و سداد آن‌هاست. آفت بزرگی که می‌تواند مانع کارکرد اساسی و ثمربخش این بخش از اجتماع شود و آنان را که قادرند عامل [[سعادت]] فرد و [[جامعه]] باشند به ابزار انحطاط خویش و جامعه‌شان بدل کند، همانا فقدان صفت‌هایی است که [[امام عصر]] {{ع}} آن‌ها را بایسته زنان [[امت]] مهدوی می‌داند و آراستگی به آن صفات را از درگاه عز ربوبی برایشان درخواست می‌کند:

# '''حیاء:''' حیا به معنای مراقبت از [[نفس]] در برابر هر نوع آلودگی و زشتی و [[عیب]] است. بانوان [[منتظر]]، امانتداران مظهریت اسمای جمالی خداوندند. آنان باید این [[امانت]] الهی را پاس دارند و خویش را در برابر وسوسه‌های شیاطین ظاهری و باطنی که می‌کوشند تا با شکستن حریم [[شرع]]، [[عقل]] و [[اخلاق]]، این [[امانت]] بزرگ الهی را ضایع کنند، حفظ و مراقبت کنند تا به دام [[شیطان]] نیفتند، که هر سخن یا عمل برخلاف [[موازین]] آموزه‌های ناب [[قرآن و عترت]]، به منقصت، کدورت و تاریکی [[جان]] [[انسان]] می‌انجامد و از [[دام‌های شیطان]] به شمار می‌آید: {{عربی|" وَ عَلَى‏ النِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

# '''[[عفت]]:''' بانوان [[منتظر]] آخرین [[حجت خداوند]] {{ع}}، پاسدار حریم عفت‌اند. حفظ [[عفت]]، یعنی نگهداشتن [[نفس]] از تمایلات و شهوات نفسانی، [[فضیلت]] والای بانوان اهل [[انتظار]] است. بسا که [[جاهلیت]] مدرن روزگار ما تمایلات و [[هواهای نفسانی]] را دامن بزنند و شهوات را برای [[انسان]] زینت دهند؛ اما بر بانوان [[منتظر]] شایسته است که با نگهبانی از حریم [[عفت]] خویش زمینه اعتلای [[روح]] خویش را فراهم آورند و از [[پیروی]] وسوسه‌های نفسانی و شیطانی احتراز کنند و هیچ زینتی را برون از حوزه جانشان و هیچ افتخاری را [[برتر]] از حفظ گوهر الهی وجودشان نشناسند: {{عربی|"وَ الْعِفَّةِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.