آثار تربیتی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲: خط ۱۲:
## '''پرورش و تقویت توحید در خوف و رجاء'''؛
## '''پرورش و تقویت توحید در خوف و رجاء'''؛
## '''پرورش و تقویت [[توحید در اطاعت]]'''؛
## '''پرورش و تقویت [[توحید در اطاعت]]'''؛
# '''پرورش [[شناخت امام مهدی]]:''' از جمله اهداف والای تربیتی مکتب انتظار، [[معرفت امام عصر]]{{ع}} است. این امر چنان اهمیت والایی دارد که [[نبی مکرم اسلام]] [[معرفت]] نداشتن به [[امام زمان]]{{ع}} را مساوی با [[مرگ جاهلی]] می‌‌دانند واز آنجا که [[آدمی]] آن گونه می‌‌میرد که زیسته است، پس [[حیات]] چنین کسی نیز حیات [[جاهلانه]] وغیرمعقول خواهد بود. غایت و هدف نهایی از [[شناخت امام]]، [[شناخت]] مقام [[ربوبیت]] حضرت رحمان است. در [[بینش]] [[شیعی]]، معرفت امام عصر بهترین و در [[حقیقت]] تنها راه دستیابی به [[معرفة الله]] است. برقراری [[حکومت اسلامی]] وگستراندن [[عدل]] در روی [[زمین]] به دست توانای حضرت ولیّ عصر{{ع}} خود مقدمه‌ای برای تأمین [[هدف]] والاتری است وآن این که زمینه‌ای فراهم شود تا بیشتر [[انسان‌ها]] بتوانند به مراتب معرفت لایق برسند<ref>مصباح [[یزدی]]، ۱۳۸۲: ۲۰</ref>. [[مکتب]] تربیتی [[انتظار]] نیز والاترین هدف خود را به واسطه آموزه‌های ناب مهدوی، [[معرفت الهی]] قرار داده است، همچنان که هدف اصلی [[قیام امام زمان]]{{ع}} ایجاد معرفت صحیح و خالی از ابهام نسبت به ذات باری تعالی در مدینه فاضله جهانی مهدوی است<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.
# '''پرورش [[شناخت امام مهدی]]:''' از جمله اهداف والای تربیتی مکتب انتظار، [[معرفت امام عصر]]{{ع}} است. این امر چنان اهمیت والایی دارد که [[نبی مکرم اسلام]] [[معرفت]] نداشتن به [[امام زمان]]{{ع}} را مساوی با [[مرگ جاهلی]] می‌‌دانند واز آنجا که [[آدمی]] آن گونه می‌‌میرد که زیسته است، پس [[حیات]] چنین کسی نیز حیات [[جاهلانه]] وغیرمعقول خواهد بود. غایت و هدف نهایی از [[شناخت امام]]، [[شناخت]] مقام [[ربوبیت]] حضرت رحمان است. در [[بینش]] [[شیعی]]، معرفت امام عصر بهترین و در [[حقیقت]] تنها راه دستیابی به [[معرفة الله]] است. برقراری [[حکومت اسلامی]] وگستراندن [[عدل]] در روی [[زمین]] به دست توانای حضرت ولیّ عصر{{ع}} خود مقدمه‌ای برای تأمین [[هدف]] والاتری است وآن این که زمینه‌ای فراهم شود تا بیشتر [[انسان‌ها]] بتوانند به مراتب معرفت لایق برسند. [[مکتب]] تربیتی [[انتظار]] نیز والاترین هدف خود را به واسطه آموزه‌های ناب مهدوی، [[معرفت الهی]] قرار داده است، همچنان که هدف اصلی [[قیام امام زمان]]{{ع}} ایجاد معرفت صحیح و خالی از ابهام نسبت به ذات باری تعالی در مدینه فاضله جهانی مهدوی است<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.
# '''پرورش ایمان و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت باور به مهدویت آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسش‏‌هایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکل‏‌گیری [[شخصیت]] و چگونگی [[رفتار انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که باور به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان باور و عمل برقرار می‌‏باشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به رفتار نیکو جهت می‏‌دهد<ref>مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص۱۴۱.</ref>. از این‏ رو، باور به وجود مهدی{{ع}} انگیزه فرد را در [[انتظار]] به ظهور آن حضرت تقویت می‏‌کند. اگر مهدویت‌‏باوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]].</ref>.
# '''پرورش ایمان و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت باور به مهدویت آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسش‏‌هایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکل‏‌گیری [[شخصیت]] و چگونگی [[رفتار انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که باور به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان باور و عمل برقرار می‌‏باشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به رفتار نیکو جهت می‏‌دهد<ref>مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص۱۴۱.</ref>. از این‏ رو، باور به وجود مهدی{{ع}} انگیزه فرد را در [[انتظار]] به ظهور آن حضرت تقویت می‏‌کند. اگر مهدویت‌‏باوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]].</ref>.
# '''پرورش [[تولی]] به [[امام مهدی]]:''' عاملیت [[محبت]] وبیزاری، یعنی [[میزان]] علاقه پیرو [[امام]] وسالک راه [[حق]] در [[دین]] باوری ودین‌داری، آن قدر مهم وبزرگ است که فرموده‌اند: {{متن حدیث|هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحبُّ والْبُغْضُ}}<ref>«آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟» بحارالانوار، ج۶۵، ص۶۳.</ref>. این [[هدف]] بیشتر جنبه [[اجتماعی]] دارد وارتباط منتظر را با سایر [[انسان‌ها]] مدنظر قرار می‌‌دهد. [[معرفت]] وحب امام شاخص‌ها ومعیارهایی را در [[اختیار انسان]] می‌‌گذارد وعواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که [[دوست]] دارِ دوست داران امام ودشمنِ [[دشمنان]] او می‌‌شود. [[تولّی]] وتبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند امام ویاران او را دوست دارد، اما از دشمنان ومعاندان ایشان متنفر ومنزجر نباشد یا این که آنها را نیز دوست داشته باشد<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.
# '''پرورش [[تولی]] به [[امام مهدی]]:''' عاملیت [[محبت]] وبیزاری، یعنی [[میزان]] علاقه پیرو [[امام]] وسالک راه [[حق]] در [[دین]] باوری ودین‌داری، آن قدر مهم وبزرگ است که فرموده‌اند: {{متن حدیث|هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحبُّ والْبُغْضُ}}<ref>«آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟» بحارالانوار، ج۶۵، ص۶۳.</ref>. این [[هدف]] بیشتر جنبه [[اجتماعی]] دارد وارتباط منتظر را با سایر [[انسان‌ها]] مدنظر قرار می‌‌دهد. [[معرفت]] وحب امام شاخص‌ها ومعیارهایی را در [[اختیار انسان]] می‌‌گذارد وعواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که [[دوست]] دارِ دوست داران امام ودشمنِ [[دشمنان]] او می‌‌شود. [[تولّی]] وتبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند امام ویاران او را دوست دارد، اما از دشمنان ومعاندان ایشان متنفر ومنزجر نباشد یا این که آنها را نیز دوست داشته باشد<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.
۱۱۳٬۰۵۵

ویرایش