وظایف ثروتمندان در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ثروتمندان]]، امانتداران [[اموال]] [[الهی]] و مجرای رسیدن برخی از [[نعمت‌های خداوند]] بر دیگران‌اند. میان ثروتمندان [[جامعه اسلامی]] که در [[انتظار مهدی]] [[موعود]] موجود{{ع}} به‌سر می‌برند و متکاثران مال‌اندوزی که اموال و تجارتشان را از [[خداوند]] بیشتر [[دوست]] می‌دارند<ref>ر. ک: سوره توبه، آیه ۲۴.</ref> فاصله بسیاری است. ثروتمندان [[منتظر]] به اوصاف ذیل آراسته‌اند:

# '''[[تواضع]]:''' [[استکبار]] و [[خودبرتربینی]]، [[انسان]] را از خداوند [[غافل]] می‌کند و به ورطه هلاکت می‌افکند. خطر [[ابتلا]] به این آفت، زمانی جدی‌تر می‌شود که [[انسانی]] بر اثر [[توانایی]] و تمول خدادادی، قارونی و [[فرعونی]] بیندیشد، [[ثروت]] را دستاورد تلاش‌های خویش و [[قدرت]] را محصول توانایی تدبیرش بپندارد، از این‌رو ثروتمندانی که در [[انتظار]] آخرین [[پرچمدار]] [[اندیشه توحیدی]] به سر می‌برند می‌بایست بکوشند تا هرچه بیشتر به صفت تواضع درآیند؛ بدین معنا که از درون و بیرون نفس خویش را در مرتبه فرو دست‌تری که همانا [[فقر]] محض نسبت به ایزد متعال است بشناسند و [[ثروت]] خود را از آن [[خدا]] دانسته و خویش را در ردیف سایر [[بندگان خدا]] ببینند: {{متن حدیث|وَ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ بِالتَّوَاضُعِ}}.

# '''وسعت‌بخشی:''' بر اغنیا و ثروتمندان منتظر است که به شکرانه تفضل الهی بر آنها و به [[پاس]] بهره‌مندی از [[نعمت]] خدادادی [[مال]]، به دستگیری از نیازمندان و رفع [[مشکلات]] [[برادران]] و خواهران [[ایمانی]] خویش بپردازند. نه تنها [[حقوق]] [[شرعی]] خویش چون [[خمس]] و [[زکات]] و... را ادا کنند، با [[شناسایی]] [[نیازمندان]] بکوشند در رفع تنگناهای [[زندگی]] دیگران تا می‌توانند مؤثر باشند: {{متن حدیث|وَ السَّعَةِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏}}<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص۲۱۲.</ref>.