حقوق مالی حکومت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = حکومت اسلامی | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حقوق مالی حکومت اسلامی در حدیث]] - [[حقوق مالی حکومت اسلامی در تاریخ اسلامی]] - [[حقوق مالی حکومت اسلامی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}


== تکلیف مالی شهروندان حکومت اسلامی ==
== تکلیف مالی شهروندان حکومت اسلامی ==
خط ۷: خط ۶:
[[مالیات]] یکی از مهم‌ترین منابع مالی [[دولت‌ها]] در [[جوامع]] امروزی است، اما دریافت آن با دشواری‌هایی روبه‌روست. امروزه “فرار مالیاتی” یکی از معضلات [[جوامع بشری]] است. [[ایمان]] و [[تعهد]] درونی است که می‌تواند برای همیشه این معضل و موارد مشابه آن را حل کند. در [[جامعه اسلامی]]، مردم با آنکه با کمال [[رضایت]] و رغبت، بی‌آنکه نظارتی در کار باشد، به پرداخت [[زکات]] و [[خمس]] به عنوان [[وظایف]] مالی خویش مبادرت می‌ورزند، اما برای نپرداختن مالیات دولتی با وجود نظارت‌های مختلف، به دنبال [[راه]] فرار می‌گردند. این معضل برخاسته از [[احساس]] ناخوشایندی است که در طول [[تاریخ]] پیوسته میان دولت و [[ملت]] بوده است. مردم دولت را از خود و [[دلسوز]] و [[حافظ]] [[منافع]] خویش نمی‌دانستند، در حالی‌که در [[فرهنگ اسلامی]] دولت و ملت ناصح و [[خیرخواه]] خویش‌اند. [[خیرخواهی]] از هر دو طرف ایجاب می‌کند از یک سو، [[دولت]] در وضع و اخذ [[مالیات]]، [[عدالت]]، توان و [[قدرت]] [[مالی]] [[مردم]] را در نظر بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیاز ضروری دولت را به بودجه کافی برای اداره مطلوب [[جامعه]] در نظر بگیرند و به انجام [[تکالیف مالی]] خویش [[اقدام]] نمایند. اگر مردم [[احساس]] کنند که دولت مالیات را برای اداره مطلوب آنان هزینه می‌کند، از پرداخت آن دریغ نمی‌ورزند.
[[مالیات]] یکی از مهم‌ترین منابع مالی [[دولت‌ها]] در [[جوامع]] امروزی است، اما دریافت آن با دشواری‌هایی روبه‌روست. امروزه “فرار مالیاتی” یکی از معضلات [[جوامع بشری]] است. [[ایمان]] و [[تعهد]] درونی است که می‌تواند برای همیشه این معضل و موارد مشابه آن را حل کند. در [[جامعه اسلامی]]، مردم با آنکه با کمال [[رضایت]] و رغبت، بی‌آنکه نظارتی در کار باشد، به پرداخت [[زکات]] و [[خمس]] به عنوان [[وظایف]] مالی خویش مبادرت می‌ورزند، اما برای نپرداختن مالیات دولتی با وجود نظارت‌های مختلف، به دنبال [[راه]] فرار می‌گردند. این معضل برخاسته از [[احساس]] ناخوشایندی است که در طول [[تاریخ]] پیوسته میان دولت و [[ملت]] بوده است. مردم دولت را از خود و [[دلسوز]] و [[حافظ]] [[منافع]] خویش نمی‌دانستند، در حالی‌که در [[فرهنگ اسلامی]] دولت و ملت ناصح و [[خیرخواه]] خویش‌اند. [[خیرخواهی]] از هر دو طرف ایجاب می‌کند از یک سو، [[دولت]] در وضع و اخذ [[مالیات]]، [[عدالت]]، توان و [[قدرت]] [[مالی]] [[مردم]] را در نظر بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیاز ضروری دولت را به بودجه کافی برای اداره مطلوب [[جامعه]] در نظر بگیرند و به انجام [[تکالیف مالی]] خویش [[اقدام]] نمایند. اگر مردم [[احساس]] کنند که دولت مالیات را برای اداره مطلوب آنان هزینه می‌کند، از پرداخت آن دریغ نمی‌ورزند.


با این همه، [[طبیعت]] [[بشر]] با [[پرداخت مالیات]] چندان سازگار نیست. در مکاتب مختلف برای این مسئله تدابیری اندیشیده شده است. [[تقویت ایمان]] و [[تعهد]] [[دینی]]، وضع [[قانون]] و تقویت [[روح]] [[پایبندی]] به قانون، شفاف‌سازی مصارف مالیات به‌منظور [[جلب اعتماد]] [[شهروندان]]، وضع [[جریمه]] و [[مجازات]] برای فرار مالیاتی، از جمله راهکارهای وادار کردن شهروندان به پرداخت تعهدات مالی در برابر دولت است<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۸.</ref>
با این همه، [[طبیعت]] [[بشر]] با [[پرداخت مالیات]] چندان سازگار نیست. در مکاتب مختلف برای این مسئله تدابیری اندیشیده شده است. [[تقویت ایمان]] و [[تعهد]] [[دینی]]، وضع [[قانون]] و تقویت [[روح]] [[پایبندی]] به قانون، شفاف‌سازی مصارف مالیات به‌منظور [[جلب اعتماد]] [[شهروندان]]، وضع [[جریمه]] و [[مجازات]] برای فرار مالیاتی، از جمله راهکارهای وادار کردن شهروندان به پرداخت تعهدات مالی در برابر دولت است<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۱۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حکومت]]
[[رده:حکومت اسلامی]]
۱۱۰٬۶۷۳

ویرایش