احمد بن شعیب نسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۸: خط ۸:


او تألیفات فراوانی دارد که عبارت‌اند از: السنن الکبری، السنن الصغری، خصائص امیرالمؤمنین علی {{ع}}، فضائل الصحابه، <ref>اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۶۰۳.</ref> مسند علی بن ابی طالب {{ع}}، المناسک، الضعفاء والمتروکین، جمع مسند مالک بن انس؛ <ref>معجم المؤلفین، ج۱، ص ۲۴۴.</ref> الجمعه، اغراب شعبه علی سفیان و سفیان علی شعبه فی الحدیث، المجتبی فی مختصر السنن الکبری <ref>هدیه العارفین، ج۱، ص ۵۶.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۲۸.</ref>
او تألیفات فراوانی دارد که عبارت‌اند از: السنن الکبری، السنن الصغری، خصائص امیرالمؤمنین علی {{ع}}، فضائل الصحابه، <ref>اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۶۰۳.</ref> مسند علی بن ابی طالب {{ع}}، المناسک، الضعفاء والمتروکین، جمع مسند مالک بن انس؛ <ref>معجم المؤلفین، ج۱، ص ۲۴۴.</ref> الجمعه، اغراب شعبه علی سفیان و سفیان علی شعبه فی الحدیث، المجتبی فی مختصر السنن الکبری <ref>هدیه العارفین، ج۱، ص ۵۶.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۲۸.</ref>
==اعتبار [[نسائی]] و کتاب وی==
[[احمد بن علی بن شعیب]] نسائی متوفای سال ۳۰۳. نکته قابل توجه در زندگانی نسائی داستان [[اهل شام]] است که منجر به [[مرگ]] وی شد:
[[مردم]] [[شام]] در آن [[روزگار]] از [[پیروان]] [[بنی امیه]] بودند، وقتی نسائی به شام رفت از او خواستند فضیلتی دربارۀ معاویه نقل کند، او در پاسخ گفت: «من برای او فضیلتی نمی‌شناسم مگر [آن که [[پیامبر]] در [[نفرین]] او فرمود:] «[[خدا]] شکم تو را [[سیر]] نکند»<ref>وفیات الاعیان، ج۱، ص۷۷؛ شذرات الذهب، ج۲، ص۲۳۹؛ میزان الاعتدال، ج۳، ص۲۴۰؛ تهذیب الکمال، ج۲۲، ص۳۴۴. بر اساس روایات اهل سنت، پیامبر اکرم{{صل}} معاویه را خواست، گفتند: او مشغول خوردن غذا است. آن حضرت برای دومین بار او را طلب کرد. گفتند: در حال خوردن غذا است، سومین بار او را به حضور‌طلبید، گفتند: غذا می‌خورد! پیامبر اکرم{{صل}} فرمودند: اگر در حال خوردن غذا است، هرگز سیر نشود. از آن پس معاویه آن قدر غذا می‌خورد که خسته می‌شد ولی سیر نمی‌شد. شاعری با تمثل به این جریان گفته است: وصاحب لی بطنه کالهاویة کأن فی أحشائه معاویة ر.ک: شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۵؛ معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۱۳.</ref> سپس او را در وسط [[مسجد جامع اموی]] کتک زدند و کشان کشان از [[مسجد]] بیرون بردند و چنان بر شکمش ضربه وارد کرده و بر خصیتین او فشار آورده بودند که بر اثر همین ضربات [[جان]] سپرد<ref>ر.ک: سیر اعلام النبلاء، ج۱۴، ص۱۳۲؛ وفیات الاعیان، ج۱، ص۷۷؛ در برهه‌ای از زمان، بنی امیه در شام تبلیغات فراوانی داشتند، مخالفان علی الخصوص شیعیان در این دوره رنج فراوانی از سوی حاکمان متحمل می‌شدند، کسی را که نامش علی بود تازیانه می‌زدند و سهم او را از بیت المال قطع می‌کردند و خانه‌اش را بر سرش ویران می‌ساختند. اما به تدریج فشار از مردم برداشته شد و بغض اهل بیت{{عم}} از دل مردم بیرون رفت. در کتاب میزان الاعتدال آمده است که نام‌های حسن، حسین و فاطمه در این کشور شایع شد. هر چند که هم اکنون نیز باقی مانده‌امویان در شام هستند.</ref>.
[[حافظ ابن حجر]] در [[تهذیب]] التهذیب می‌نویسد:
{{عربی|فسئل عن فضائل معاویة فأمسک عنه فضربوه فی الجامع و أخرج علیلا فمات}}<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۳۳، ح۶۶.</ref>؛
از [[[نسائی]]] در مورد [[فضائل]] معاویه سؤال شد وی از [نقل [[فضیلت]] برای معاویه] خودداری کرد لذا او را در [[مسجد جامع]] کتک زدند و در حالی که [[علیل]] و مجروح بود از [[مسجد]] بیرون کردند پس او [[جان]] سپرد.
هر چند نسائی از [[مدح]] معاویه خودداری کرده و طعن‌هایی نیز نسبت به وی دارد، اما روشن است که این موضوع ربطی به [[انصاف]] و [[حقیقت گویی]] او ندارد<ref>البته ابن حجر عسقلانی و جمعی تصریح می‌کنند به این که معاویه را فضیلتی نیست، و ابن تیمیه هم اقرار می‌کند که هیچ روایت صحیح السندی در فضایل معاویه وجود ندارد. ابن تیمیه شخصی بسیار متعصب است و نسبت به اهل بیت پیامبر{{عم}} بغض شدیدی دارد؛ لذا اقرار به عدم وجود حتی یک روایت صحیح در فضیلت معاویه از سوی چنین کسی بسیار مغتنم است. منهاج السنة، ج۴، ص۲۳۱. عبدالله بن احمد بن حنبل نیز نقل می‌کند که از پدرم احمد بن حنبل دربارۀ علی و معاویه سؤال کردم. پدرم گفت: علی دشمنان زیادی داشت، دشمنان او هرچه جستجو کردند از یافتن عیبی در او ناتوان شدند؛ لذا مردی را که با او جنگید (یعنی معاویه را) ستودند، و این حیله‌ای بود که در این جهت به راه انداختند. ر.ک: فتح الباری، ج۷، ص۱۰۴، ح۳۵۵۵؛ تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۱۷۵.</ref> برای پی بردن به [[شخصیت]] نسائی همین کافی است که وی با [[نقل روایت]] از [[عمربن سعد]] او را [[توثیق]] کرده است<ref>ر.ک: سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۵۰؛ تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۳۶۰، ح۴۲۴۱.</ref>. یحیی بن معین - که در عصر خود [[رئیس]] المحدثین به شمار می‌رفته است - در [[اعتراض]] به توثیق [[ابن سعد]] می‌گوید:
{{عربی|کیف یکون من قتل الحسین بن علی (رضی الله عنه) ثقة؟!}}<ref>ر.ک: الجرح والتعدیل، ج۶، ص۱۱۱-۱۱۲، ح۵۹۲؛ تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، ح۷۴۷.</ref>.
چگونه ممکن است، [[قاتل]] امام حسین [[ثقه]] باشد؟!
علاوه بر این، [[روایات ضعیف]] در کتاب [[نسائی]] فراوان است. [[حافظ ابن قیم]]<ref>وی شاگرد ابن تیمیه است.</ref> در کتاب زاد المعاد فی [[هدی]] خیر العباد به نقل احادیثی از کتاب نسائی پرداخته که بزرگان [[اهل حدیث]] در سند، دلالت و یا به هر دو جهت در آنها خدشه وارد کرده‌اند<ref>ر.ک: زاد المعاد، ج۱، ص۱۶۸، فصل: {{عربی|قد روی أنه{{صل}} کان یصوم السبت و الأحد کثیرا}}.</ref>.
شیخ [[ناصر]] الدین ألبانی نیز در کتاب صحیح وضعیف [[سنن نسائی]] بیش از هشتاد [[حدیث]] را [[ضعیف]] الاسناد دانسته و بیش از سیصد حدیث را ضعیف شمرده است.
بنابراین، کتاب نسائی هم خالی از [[طعن]] نیست، و خود او هم [[شخصیت]] موجهی ندارد.<ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام ج۱ (کتاب)|جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام، ج۱]]، ص ۹۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:Jawahir-kalam-1.jpg|22px]] [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام ج۱ (کتاب)|جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام ج۱]]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۷۳٬۲۸۲

ویرایش