←ختنه کردن پسران
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
===[[ختنه]] کردن پسران=== | ===[[ختنه]] کردن پسران=== | ||
ختنه کردن | ختنه کردن پسران در [[روز]] هفتم تولد، یکی دیگر از آدابی است که در [[سیره معصومان]]{{عم}} دیده می‌شود. انجام این آئین سبب [[پاکیزگی]] و [[رشد]] بهتر نوزاد می‌گردد. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرمایند: [[پیامبر]]{{صل}} حسن و حسین{{عم}} را در روز هفتم تولدشان ختنه کرد<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، ص۱۲۰.</ref>. [[معصومان]]{{عم}} ختنه کردن پسران را عامل [[تطهیر]] و [[رشد]] آنها دانسته و به والدین توصیه کرده‌اند که فرزند خود را تا هفت روز اول تولد، ختنه کنند و اگر نشد، تا [[زمان]] [[بلوغ]] می‌توان به تأخیر انداخت. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: فرزندان خود را در روز هفتم تولد آنها ختنه کنید. این کار باعث [[پاکی]] و رشد [[بدنی]] آنها می‌گردد و [[زمین]] از بول شخص ختنه نشده تا چهل روز [[نجس]] می‌شود<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۶۱.</ref>. ختنه کردن پسران بر عهده والدین است و اگر آنها این کار را انجام ندادند، خود شخص موظف است آن را انجام دهد. این [[سنت]] [[ارزشمند]] [[بهداشتی]]، [[انسان]] را از انواع بیماری‌های واگیردار [[حفظ]] می‌کند. [[امام صادق]]{{ع}} ثمره آن را چنین بیان می‌کنند: {{متن حدیث|اخْتِنُوا أَوْلَادَكُمْ لِسَبْعَةِ أَيَّامٍ فَإِنَّهُ أَطْهَرُ وَ أَسْرَعُ لِنَبَاتِ اللَّحْمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ لَتَكْرَهُ بَوْلَ الْأَغْلَف}}<ref>«فرزندان خود را در روز هفتم ختنه کنید که پاکیزه‌تر است و بهتر و زودتر گوشت می‌روید زیرا زمین از ادرار شخص ختنه نشده اکراه دارد»؛ الکافی، ج۶، ص۳۴، ح۱.</ref>. | ||
ختنه کردن پسران بر عهده والدین است و اگر آنها این کار را انجام ندادند، خود شخص موظف است آن را انجام دهد. این [[سنت]] [[ارزشمند]] [[بهداشتی]]، [[انسان]] را از انواع بیماری‌های واگیردار [[حفظ]] می‌کند. | |||
[[امام جواد]]{{ع}} دستور داد که در روز هفتم ولادت فرزندش، [[مراسم]] ختنه او را به جا آوردند و سر کودک را تراشیدند و هم وزن آن را [[نقره]]، به [[مستمندان]] [[صدقه]] دادند و به گوسفندی نر، او را [[عقیقه]] کردند<ref>شریف قرشی، تحلیلی از زندگانی امام هادی، ص۲۲.</ref>. این رسم دیرینه [[امامان معصوم]]{{عم}} بود و همه آنها این مراسم را برای فرزندانشان به هنگام ولادت، | [[امام جواد]]{{ع}} دستور داد که در روز هفتم ولادت فرزندش، [[مراسم]] ختنه او را به جا آوردند و سر کودک را تراشیدند و هم وزن آن را [[نقره]]، به [[مستمندان]] [[صدقه]] دادند و به گوسفندی نر، او را [[عقیقه]] کردند<ref>شریف قرشی، تحلیلی از زندگانی امام هادی، ص۲۲.</ref>. این رسم دیرینه [[امامان معصوم]]{{عم}} بود و همه آنها این مراسم را برای فرزندانشان به هنگام ولادت، اجرا می‌کردند. [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} نیز در تأکید بر این موضوع فرمودند: فرزندان خود را هفت روز پس از تولد، ختنه کنید و سرما و [[گرما]] شما را از این عمل باز ندارد؛ زیرا ختنه کردن، عامل [[پاکیزگی]] بدن است<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول من آل الرسول، ص۱۱۹.</ref>.<ref>[[ابوالفضل سلمانی گواری|سلمانی گواری، ابوالفضل]]، [[سیره خانوادگی ائمه معصوم (کتاب)|سیره خانوادگی ائمه معصوم]]، ص ۱۰۵.</ref> | ||
برای این [[آیین]] دعایی هم ذکر شده که اگر همان موقع خوانده نشده، بهتر است قبل از [[بلوغ]] فرزند خوانده شود تا سبب [[ایمنی]] بیشتر او از حوادث ناگوار گردد. شرح این [[دعا]] از این قرار است: «بار الها! این [[فرمان]] تو است و [[روش پیامبر]] تو [[صلوات]] [[الله]] علیه، و [[پیروی]] ما است از تو و رسولت بخواست و اراده‌ات، و انجام امری که تو آن را خواسته و ناگزیر فرموده و آن را [[اجرا]] ساخته‌ای، پس سوزش تیزی آهن را بدو چشانیدی در ختنه کردنش و حجامت نمودنش برای امری که تو خود از من بدان داناتری، پروردگارا وی را از پلیدی‌های [[اخلاقی]] و روانی [[پاک]] گردان و بر عمرش بیفزا، و آفات را از بدنش دور ساز و دردها را از پیکروی بگردان، و [[بی‌نیازی]] او را افزون کن، و [[ناداری]] را از او دور بنما، آری تو می‌دانی و ما نمی‌دانیم»<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ هَذِهِ سُنَّتُكَ وَ سُنَّةُ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اتِّبَاعٌ مِنَّا لَكَ وَ لِنَبِيِّكَ بِمَشِيَّتِكَ وَ بِإِرَادَتِكَ وَ قَضَائِكَ لِأَمْرٍ أَنْتَ أَرَدْتَهُ وَ قَضَاءٍ حَتَمْتَهُ وَ أَمْرٍ أَنْفَذْتَهُ فَأَذَقْتَهُ حَرَّ الْحَدِيدِ فِي خِتَانِهِ وَ حِجَامَتِهِ لِأَمْرٍ أَنْتَ أَعْرَفُ بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ فَطَهِّرْهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ زِدْ فِي عُمُرِهِ وَ ادْفَعِ الْآفَاتِ عَنْ بَدَنِهِ وَ الْأَوْجَاعَ عَنْ جِسْمِهِ وَ زِدْهُ مِنَ الْغِنَى وَ ادْفَعْ عَنْهُ الْفَقْرَ فَإِنَّكَ تَعْلَمُ وَ لَا نَعْلَمُ}}؛ من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۸۸، ح۴۷۲۶.</ref>. | |||
در [[روایت]] آمده است: «[[پیامبر خدا]] نام‌گذاری، [[عقیقه]]، [[ختنه]]، تراشیدن [[موی سر]] و به وزن آن [[صدقه دادن]] از [[نقره]] را در [[روز]] هفتم [[تولد امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} انجام دادند»<ref>{{متن حدیث|سَمَّى رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ{{عم}} لِسَبْعَةِ أَيَّامٍ وَ عَقَّ عَنْهُمَا لِسَبْعٍ وَ خَتَنَهُمَا لِسَبْعٍ وَ حَلَقَ رُءُوسَهُمَا لِسَبْعٍ وَ تَصَدَّقَ بِزِنَةِ شُعُورِهِمَا فِضَّةً}}؛ قرب الإسناد، ص۵۷؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۰۸.</ref>. | |||
[[محمد بن زیاد ازدی]] گفت: از [[حضرت موسی بن جعفر]]{{ع}} شنیدم می‌فرمود: «البته پسرم [[حضرت رضا]]{{ع}} ختنه شده و [[پاک]] و [[پاکیزه]] متولد شد. هیچ یک از [[امامان]] متولد نمی‌شوند، مگر پاک و پاکیزه، ولی ما تیغ را به جهت انجام [[سنت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[پیروی]] از روش [[دین اسلام]] به کار می‌بریم»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ ابْنِي هَذَا وُلِدَ مَخْتُوناً طَاهِراً مُطَهَّراً وَ لَيْسَ مِنَ الْأَئِمَّةِ أَحَدٌ يُولَدُ إِلَّا مَخْتُوناً طَاهِراً مُطَهَّراً وَ لَكِنْ سَنُمِرُّ الْمُوسَى عَلَيْهِ لِإِصَابَةِ السُّنَّةِ وَ اتِّبَاعِ الْحَنِيفِيَّةِ}}؛ مکارم الأخلاق، ص۲۳۰.</ref>.<ref>[[حامد ولی‌زاده|ولی‌زاده، حامد]]، [[سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۱۸۳-۲۰۱.</ref> | |||
===سوراخ کردن [[گوش]] فرزند=== | ===سوراخ کردن [[گوش]] فرزند=== | ||