هدف از ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵: خط ۵:


=== [[حفظ]] نسب ===
=== [[حفظ]] نسب ===
در [[اسلام]]، حفظ نسب، پایه [[احکام]] و حقوقِ فراوانی است. بعضی از [[احکام فقهی]]، بر [[شناخت]] رابطه فرزند با پدر و مادر یا بر شناخت نسبت‌های فامیلی دیگر، مبتنی است. [[تبعیّت]] فرزند از پدر و مادر در [[کفر]] و اسلام، در [[طهارت]] و [[نجاست]]، در [[بردگی]] و حریّت، جواز [[ربا]] بین پدر و فرزند، [[قصاص]] نشدن پدر به [[قتل]] فرزند، مقبول نبودن [[شهادت]] پسر بر ضدّ پدر، وجوبِ قضای نمازهای میّت بر پسر بزرگ‌تر، مسائل [[ارث]]، حبوه (اموالی از ترکه میت که اختصاص به پسر بزرگ‌تر دارد مانند [[قرآن]]، انگشتر، [[شمشیر]] و [[لباس]])<ref>مصطلحات الفقه، ص‌۱۹۵.</ref>، نظر به [[محارم]] و [[ازدواج]] با آنان، [[دیه]] قتل خطایی که بر عاقله ([[خویشان]] پدری [[قاتل]]، مانند [[برادران]]، عموها و [[فرزندان]] آنها)<ref> مصطلحات الفقه، ص‌۱۹۵.</ref> [[واجب]] است، [[ولایت پدر]] و جدّ، [[حقوق]] طرفینی مانند [[حقّ]] حضانت و نفقات، [[عقوق والدین]] و [[اطاعت]] از آنها و [[مسائل اخلاقی]] مانند [[صله رحم]]، هبه به [[اقارب]]، [[عقیقه]] فرزند و مسائل فراوان دیگری، بر [[حفظ]] [[انساب]] متوقّف است<ref> ر. ک: النسب و فروعه الفقهیه.</ref>. همه این مقرّرات گویای اهمّیّت [[حفظ]] نسب است<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.
در [[اسلام]]، حفظ نسب، پایه [[احکام]] و حقوقِ فراوانی است. بعضی از [[احکام فقهی]]، بر [[شناخت]] رابطه فرزند با پدر و مادر یا بر شناخت نسبت‌های فامیلی دیگر، مبتنی است. [[تبعیّت]] فرزند از پدر و مادر در [[کفر]] و اسلام، در [[طهارت]] و [[نجاست]]، در [[بردگی]] و حریّت، جواز [[ربا]] بین پدر و فرزند، [[قصاص]] نشدن پدر به [[قتل]] فرزند، مقبول نبودن [[شهادت]] پسر بر ضدّ پدر، وجوبِ قضای نمازهای میّت بر پسر بزرگ‌تر، مسائل [[ارث]]، حبوه (اموالی از ترکه میت که اختصاص به پسر بزرگ‌تر دارد مانند [[قرآن]]، انگشتر، [[شمشیر]] و [[لباس]])<ref>مصطلحات الفقه، ص‌۱۹۵.</ref>، نظر به محارم و [[ازدواج]] با آنان، دیه قتل خطایی که بر عاقله ([[خویشان]] پدری [[قاتل]]، مانند [[برادران]]، عموها و [[فرزندان]] آنها)<ref> مصطلحات الفقه، ص‌۱۹۵.</ref> [[واجب]] است، ولایت پدر و جدّ، [[حقوق]] طرفینی مانند [[حقّ]] حضانت و نفقات، عقوق والدین و [[اطاعت]] از آنها و مسائل اخلاقی مانند [[صله رحم]]، هبه به [[اقارب]]، عقیقه فرزند و مسائل فراوان دیگری، بر [[حفظ]] انساب متوقّف است<ref>ر.ک: النسب و فروعه الفقهیه.</ref>. همه این مقرّرات گویای اهمّیّت [[حفظ]] نسب است<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.


=== برخورداری از سکون و [[آرامش]] ===
=== برخورداری از سکون و [[آرامش]] ===
خط ۱۱: خط ۱۱:


=== [[حفظ]] نوع [[بشر]] ===
=== [[حفظ]] نوع [[بشر]] ===
طبق بیان [[قرآن]]، [[ازدواج]] وسیله‌ای برای [[تولید]] و بقای نسل در [[انسان]] و حیوان است: {{متن قرآن|جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ}}<ref>«برای شما از خودتان همسرانی آفرید و (نیز) از چارپایان جفت‌هایی (پدید آورد)، شما را با آن (آفریدن جفت) افزون می‌گرداند» سوره شوری، آیه ۱۱.</ref> گرچه جمله {{متن قرآن|يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ}}، تکثیر [[نسل]] [[انسان]] را بیان داشته است، در این جهت، میان انسان و چارپایان و گیاهان فرقی نیست<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.
طبق بیان [[قرآن]]، [[ازدواج]] وسیله‌ای برای [[تولید]] و بقای نسل در [[انسان]] و حیوان است: {{متن قرآن|جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ}}<ref>«برای شما از خودتان همسرانی آفرید و (نیز) از چارپایان جفت‌هایی (پدید آورد)، شما را با آن (آفریدن جفت) افزون می‌گرداند» سوره شوری، آیه ۱۱.</ref> گرچه جمله {{متن قرآن|يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ}}، تکثیر نسل [[انسان]] را بیان داشته است، در این جهت، میان انسان و چارپایان و گیاهان فرقی نیست<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.


=== داشتن [[فرزندان]] [[صالح]] ===
=== داشتن [[فرزندان]] [[صالح]] ===
خط ۱۷: خط ۱۷:


=== [[مودت]] و [[رحمت]] ===
=== [[مودت]] و [[رحمت]] ===
از دیگر آثار [[ازدواج]]، موّدت و رحمت است: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد؛ بی‌گمان در این، نشانه‌هایی است برای گروهی که می‌اندیشند» سوره روم، آیه ۲۱.</ref>. آن‌چه در آغاز [[زندگی]] مشترک بین [[زن]] و شوهر، [[یگانگی]] برقرار می‌کند و اثر آن در مقام عمل ظاهر می‌شود، [[مودّت]] است<ref> المیزان، ج‌۱۶، ص‌۱۶۶.</ref>، ولی پس از گذشت [[زمان]] و رسیدن دوران [[ضعف]] و [[ناتوانی]]، رحمت جای مودّت را پر می‌کند<ref>التفسیرالکبیر، ج‌۲۵، ص‌۱۱۱.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>
از دیگر آثار [[ازدواج]]، موّدت و رحمت است: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد؛ بی‌گمان در این، نشانه‌هایی است برای گروهی که می‌اندیشند» سوره روم، آیه ۲۱.</ref>. آن‌چه در آغاز [[زندگی]] مشترک بین [[زن]] و شوهر، یگانگی برقرار می‌کند و اثر آن در مقام عمل ظاهر می‌شود، [[مودّت]] است<ref> المیزان، ج‌۱۶، ص‌۱۶۶.</ref>، ولی پس از گذشت [[زمان]] و رسیدن دوران [[ضعف]] و [[ناتوانی]]، رحمت جای مودّت را پر می‌کند<ref>التفسیرالکبیر، ج‌۲۵، ص‌۱۱۱.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>


=== ارضای غریزه جنسی ===
=== ارضای غریزه جنسی ===
غریزه جنسی، نیرویی است که در [[زن]] و مرد قرار داده شده و [[ازدواج]]، وسیله‌ای مجاز برای اطفای نیروی [[شهوت]] و پاسخی به این غریزه خدادادی است: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ}}<ref>«و آنان که پاکدامنند» سوره مؤمنون، آیه ۵.</ref><ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.
غریزه جنسی، نیرویی است که در [[زن]] و مرد قرار داده شده و [[ازدواج]]، وسیله‌ای مجاز برای اطفای نیروی [[شهوت]] و پاسخی به این غریزه خدادادی است: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ}}<ref>«و آنان که پاکدامنند» سوره مؤمنون، آیه ۵.</ref>.<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>


=== بازداشتن از [[گناه]] ===
=== بازداشتن از [[گناه]] ===
خط ۲۶: خط ۲۶:


=== توسعه رزق ===
=== توسعه رزق ===
نگرانی از [[تنگ‌دستی]]، یکی از بهانه‌هایی است که برای گریز از ازدواج، مطرح می‌شود. [[قرآن]]، این‌گونه به انسان [[امیدواری]] می‌دهد: از [[فقر]] و تنگ‌دستیِ بی‌همسران، [[غلامان]] و کنیزانِ درست‌کارِ خود نگران نباشید و در ازدواج آنها بکوشید؛ چراکه اگر [[فقیر]] باشند، [[خداوند]] از فضل خویش، آنان را [[بی‌نیاز]] می‌سازد: {{متن قرآن|وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«و بی‌همسران (آزاد) و بردگان و کنیزان شایسته‌تان را همسر دهید، اگر نادار باشند خداوند از بخشش خویش به آنان بی‌نیازی می‌دهد و خداوند نعمت‌گستری داناست» سوره نور، آیه ۳۲.</ref>. روایاتی نیز این معنا را [[تأیید]] می‌کند. در [[حدیثی]]، [[امام صادق]]{{ع}}، ترک ازدواج به‌سبب [[ترس]] از فقر و [[تنگدستی]] را [[سوء ظن]] به [[پروردگار]] دانسته<ref>الکافی، ج۵، ص۳۳۰؛ مجمع‌البیان، ج‌۷، ص‌۲۲۰.</ref>؛ زیرا پس از [[وعده]] [[قرآن]] به توسعه رزق، نگرانی در این زمینه، جز بدگمانی به خدا نیست<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.
نگرانی از [[تنگ‌دستی]]، یکی از بهانه‌هایی است که برای گریز از ازدواج، مطرح می‌شود. [[قرآن]]، این‌گونه به انسان [[امیدواری]] می‌دهد: از [[فقر]] و تنگ‌دستیِ بی‌همسران، [[غلامان]] و کنیزانِ درست‌کارِ خود نگران نباشید و در ازدواج آنها بکوشید؛ چراکه اگر [[فقیر]] باشند، [[خداوند]] از فضل خویش، آنان را بی‌نیاز می‌سازد: {{متن قرآن|وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«و بی‌همسران (آزاد) و بردگان و کنیزان شایسته‌تان را همسر دهید، اگر نادار باشند خداوند از بخشش خویش به آنان بی‌نیازی می‌دهد و خداوند نعمت‌گستری داناست» سوره نور، آیه ۳۲.</ref>. روایاتی نیز این معنا را [[تأیید]] می‌کند. در [[حدیثی]]، [[امام صادق]]{{ع}}، ترک ازدواج به‌سبب [[ترس]] از فقر و [[تنگدستی]] را [[سوء ظن]] به [[پروردگار]] دانسته<ref>الکافی، ج۵، ص۳۳۰؛ مجمع‌البیان، ج‌۷، ص‌۲۲۰.</ref>؛ زیرا پس از [[وعده]] [[قرآن]] به توسعه رزق، نگرانی در این زمینه، جز بدگمانی به خدا نیست<ref>[[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[ازدواج (مقاله)|مقاله «ازدواج»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب) |دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>.


== پرسش مستقیم ==
== پرسش مستقیم ==
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش