←وجوب نماز عید با حضور امام
(←مقدمه) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[نماز عید]]، چه [[عید فطر]] و چه [[عید قربان]]، آدابی دارد؛ از جمله اینکه لازم است زیر [[آسمان]] و بیرون [[شهر]] خوانده شود. برابر آنچه از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده، [[سنت]] و [[سیره]] در [[عید]] این است که [[مردم]]، به جز [[اهل مکه]]، برای نماز عید از شهر خود خارج شوند و مردم [[مکه]] در [[مسجدالحرام]] نماز عید بخوانند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۱: {{متن حدیث|السُّنَّةُ عَلَى أَهْلِ الْأَمْصَارِ أَنْ يَبْرُزُوا مِنْ أَمْصَارِهِمْ فِي الْعِيدَيْنِ إِلَّا أَهْلَ مَكَّةَ فَإِنَّهُمْ يُصَلُّونَ فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ}}.</ref>. برابر روایتی، [[پیامبر]]{{صل}} برای اقامه نماز عید به [[بقیع]] می‌رفت: {{متن حدیث|وَ قَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} يَخْرُجُ إِلَى الْبَقِيعِ فَيُصَلِّي بِالنَّاسِ}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰.</ref>: [[پیامبر خدا]] همیشه به سوی بقیع می‌رفت و با مردم [[نماز]] می‌خواند»؛ به همین جهت نقل است که برای [[امام باقر]]{{ع}} در [[روز]] عید فطر سجاده‌ای آوردند. دستور داد آن را باز گردانند و فرمود: امروز روزی است که [[رسول خدا]]{{صل}} [[دوست]] داشت به آفاق [[آسمان‌ها]] بنگرد و سرش را بر روی [[زمین]] بنهد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰: {{متن حدیث|يَوْمٌ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} يُحِبُّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ وَ يَضَعَ وَجْهَهُ عَلَى الْأَرْضِ}}.</ref>. برابر روایتی از [[امام رضا]]{{ع}}، نماز عید بر مسافر در [[منا]] [[واجب]] نیست<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۲۸۸: {{متن حدیث|عَنْهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا{{ع}} قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمُسَافِرِ إِلَى مَكَّةَ وَ غَيْرِهَا هَلْ عَلَيْهِ صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى فَقَالَ نَعَمْ إِلَّا بِمِنًى يَوْمَ النَّحْرِ}}.</ref>. و می‌توان گفت [[مستحب]] است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref>. | [[نماز عید]]، چه [[عید فطر]] و چه [[عید قربان]]، آدابی دارد؛ از جمله اینکه لازم است زیر [[آسمان]] و بیرون [[شهر]] خوانده شود. برابر آنچه از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده، [[سنت]] و [[سیره]] در [[عید]] این است که [[مردم]]، به جز [[اهل مکه]]، برای نماز عید از شهر خود خارج شوند و مردم [[مکه]] در [[مسجدالحرام]] نماز عید بخوانند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۱: {{متن حدیث|السُّنَّةُ عَلَى أَهْلِ الْأَمْصَارِ أَنْ يَبْرُزُوا مِنْ أَمْصَارِهِمْ فِي الْعِيدَيْنِ إِلَّا أَهْلَ مَكَّةَ فَإِنَّهُمْ يُصَلُّونَ فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ}}.</ref>. برابر روایتی، [[پیامبر]]{{صل}} برای اقامه نماز عید به [[بقیع]] می‌رفت: {{متن حدیث|وَ قَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} يَخْرُجُ إِلَى الْبَقِيعِ فَيُصَلِّي بِالنَّاسِ}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰.</ref>: [[پیامبر خدا]] همیشه به سوی بقیع می‌رفت و با مردم [[نماز]] می‌خواند»؛ به همین جهت نقل است که برای [[امام باقر]]{{ع}} در [[روز]] عید فطر سجاده‌ای آوردند. دستور داد آن را باز گردانند و فرمود: امروز روزی است که [[رسول خدا]]{{صل}} [[دوست]] داشت به آفاق [[آسمان‌ها]] بنگرد و سرش را بر روی [[زمین]] بنهد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰: {{متن حدیث|يَوْمٌ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} يُحِبُّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ وَ يَضَعَ وَجْهَهُ عَلَى الْأَرْضِ}}.</ref>. برابر روایتی از [[امام رضا]]{{ع}}، نماز عید بر مسافر در [[منا]] [[واجب]] نیست<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۲۸۸: {{متن حدیث|عَنْهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا{{ع}} قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمُسَافِرِ إِلَى مَكَّةَ وَ غَيْرِهَا هَلْ عَلَيْهِ صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى فَقَالَ نَعَمْ إِلَّا بِمِنًى يَوْمَ النَّحْرِ}}.</ref>. و می‌توان گفت [[مستحب]] است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref>. | ||
==[[وجوب]] نماز عید با | == [[وجوب]] نماز عید با حضور امام == | ||
نماز عید وقتی [[امام]] حاضر باشد، واجب است. امام باقر{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ مَعَ الْإِمَامِ سُنَّةٌ وَ لَيْسَ قَبْلَهَا وَ لَا بَعْدَهَا صَلَاةٌ ذَلِكَ الْيَوْمَ إِلَى الزَّوَالِ}}<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۵۰۶؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۳۴؛ همو، الإستبصار، ج۱، ص۴۴۴.</ref>: نماز عید | نماز عید وقتی [[امام]] حاضر باشد، واجب است. امام باقر{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ مَعَ الْإِمَامِ سُنَّةٌ وَ لَيْسَ قَبْلَهَا وَ لَا بَعْدَهَا صَلَاةٌ ذَلِكَ الْيَوْمَ إِلَى الزَّوَالِ}}<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۵۰۶؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۳۴؛ همو، الإستبصار، ج۱، ص۴۴۴.</ref>: نماز عید فطر و قربان سنتی است که باید با [[امام]] برگزار شود. در [[روز]] [[عید]] تا هنگام ظهر [[نماز نافله]] [[مشروع]] نیست، نه قبل از [[نماز عید]] و نه بعد از آن». مشابه آن از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۲۹: {{متن حدیث|صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ مَعَ الْإِمَامِ سُنَّةٌ وَ لَيْسَ قَبْلَهَا وَ لَا بَعْدَهَا صَلَاةٌ ذَلِكَ الْيَوْمَ إِلَى الزَّوَالِ فَإِنْ فَاتَكَ الْوَتْرُ فِي لَيْلَتِكَ قَضَيْتَهُ بَعْدَ الزَّوَالِ}}.</ref>. [[شیخ طوسی]] توضیح می‌دهد که منظور از [[سنت]] این است که [[وجوب]] آن از طریق [[سنت پیامبر]]{{صل}} [[واجب]] شده، نه اینکه [[مستحب]] است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۳۴: {{متن حدیث|لِأَنَّ الْمُرَادَ بِهَذَا الْخَبَرِ أَنَّ هَذِهِ الصَّلَاةَ مِمَّا عُلِمَ فَرْضُهَا بِالسُّنَّةِ كَمَا عُلِمَ فَرَائِضُ كَثِيرَةٌ بِالسُّنَّةِ}}.</ref>. درواقع مانند دو رکعت نمازهای چهاررکعتی است که برابر [[روایات]]، توسط [[پیامبر]] افزوده شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۲۷۳.</ref>؛ به همین علت در [[فقه الرضا]] آمده نماز عید با امام واجب است<ref>فقه الرضا، ص۱۳۱: {{متن حدیث|فَإِنَّ صَلَاةَ الْعِيدَيْنِ مَعَ الْإِمَامِ مَفْرُوضَةٌ}}.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref> | ||
==سیرۀ [[امام باقر]]{{ع}} در نماز عید== | ==سیرۀ [[امام باقر]]{{ع}} در نماز عید== | ||