تکبیر در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

یکی از ویژگی‌های [[جنگ‌های پیامبر]]، جایگزین کردن [[نام‌های الهی]] به جای واژه‌های مرسوم [[عرب]] [[دوران جاهلیت]] بود. رجزهایی که معرفی کننده افراد بود، به رجزهایی بدل شده بود که رنگ و بوی [[دینی]] داشت و فرد را نیز معرفی می‌کرد. نسبت دادن هر کاری به [[خدا]]، جزو فرهنگ‌های دینی است که [[پیامبر]] آن را در [[جنگ‌ها]] اجرا می‌کرد. [[مسلمانان]] در [[جنگ احد]] از [[مشرکان]] بسیار آسیب دیدند و [[منتظر]] بازگشت آنها بودند. [[سعد بن ابی‌وقاص]] [[مأمور]] شد حرکات [[دشمنان]] را زیر نظر بگیرد و گزارش کند. او وقتی از بازگشت دشمنان [[یقین]] پیدا کرد، خوش حال شد و نزد پیامبر آمد و با [[شادمانی]] خبر بازگشت آنان را داد. پیامبر به او گفت: «آرام صحبت کن! [[جنگ]]، [[خدعه]] و [[فکر]] است. آیا برای بازگشت [[کافران]] باید چنین شادمان شد؟ ایشان را خدا برگرداند»<ref>مغازی تاریخ جنگ‌های پیامبر، صص ۲۱۵ و ۲۱۶.</ref>. پیامبر نظیر این جمله را درباره بازگشت جمعی از [[کفار]] در [[غزوه خندق]] فرمود<ref>مغازی تاریخ جنگ‌های پیامبر، ص۳۵۰.</ref>. پیامبر، [[پیروزی]] را به خدا نسبت می‌داد.