بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وقف در تاریخ اسلامی]] - [[وقف در سیره پیامبر خاتم]] - [[وقف در معارف و سیره حسینی]]- [[وقف در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[وقف در فقه اسلامی]] - [[وقف در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وقف در تاریخ اسلامی]] - [[وقف در سیره پیامبر خاتم]] - [[وقف در معارف و سیره معصوم]] - [[وقف در معارف و سیره حسینی]] - [[وقف در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[وقف در فقه اسلامی]] - [[وقف در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
'''وقف:''' به معنای توقف، ایستادن، نگه داشتن. در اصطلاح [[دینی]] اگر [[مال]] و [[زمین]] و وسیلهای را برای استفاده خاصی تعیین کنند و [[منافع]] آن را در جهت خاصی مقرر کنند، "وقف" نامیده میشود، مثل آنکه مدرسهای را وقف طلاب [[علوم دینی]] میکنند، یا [[قرآن]] و کتابی را وقف یک [[حرم]] یا [[مسجد]] میکنند، یا درمانگاهی را وقف استفاده [[فقرا]] میکنند. وقف، کاری بسیار [[پسندیده]] است و [[ثواب]] بسیار دارد و سبب میشود که تا سالهای سال، به [[مردم]] خیر و بهره برسد. [[مال]] یا زمینی را که وقف کرده باشند "موقوفه" و کسی را که آن را وقف کرده "واقف" مینامند. کسی باید متولی و عهدهدار موقوفات و اداره صحیح آنها باشد. [[مال]] وقف تنها در همان مسیری که تعیین شده باید [[مصرف]] شود و استفاده شخصی از آن جایز نیست. ادارهای که به امور موقوفات رسیدگی میکند "اوقاف" نام دارد. بسیاری از زمینها و املاک، وقف بعضی [[حرمها]] و امامزادهها یا مساجد و حوزهها میشوند و درآمدهای آنها به عنوان بودجه و پشتوانه مخارج این مراکز قرار میگیرد. [[حضرت علی]] {{ع}} تعداد بسیاری نخلستان کاشت و [[چاه]] کند و آنها را وقف [[فقرا]] نمود. وقف در اصطلاح [[علم]] [[تجوید]]، به معنای ایستادن، [[نفس]] کشیدن و توقف کردن بر روی یک کلمه در [[تلاوت]] [[آیات قرآن]] و وصل نکردن به کلمه یا [[آیه]] بعدی است. وقف، یک اصطلاح [[اعتقادی]] هم دارد، برای توضیح، به "[[واقفیه]]" نگاه کنید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۴۵.</ref>. | '''وقف:''' به معنای توقف، ایستادن، نگه داشتن. در اصطلاح [[دینی]] اگر [[مال]] و [[زمین]] و وسیلهای را برای استفاده خاصی تعیین کنند و [[منافع]] آن را در جهت خاصی مقرر کنند، "وقف" نامیده میشود، مثل آنکه مدرسهای را وقف طلاب [[علوم دینی]] میکنند، یا [[قرآن]] و کتابی را وقف یک [[حرم]] یا [[مسجد]] میکنند، یا درمانگاهی را وقف استفاده [[فقرا]] میکنند. وقف، کاری بسیار [[پسندیده]] است و [[ثواب]] بسیار دارد و سبب میشود که تا سالهای سال، به [[مردم]] خیر و بهره برسد. [[مال]] یا زمینی را که وقف کرده باشند "موقوفه" و کسی را که آن را وقف کرده "واقف" مینامند. کسی باید متولی و عهدهدار موقوفات و اداره صحیح آنها باشد. [[مال]] وقف تنها در همان مسیری که تعیین شده باید [[مصرف]] شود و استفاده شخصی از آن جایز نیست. ادارهای که به امور موقوفات رسیدگی میکند "اوقاف" نام دارد. بسیاری از زمینها و املاک، وقف بعضی [[حرمها]] و امامزادهها یا مساجد و حوزهها میشوند و درآمدهای آنها به عنوان بودجه و پشتوانه مخارج این مراکز قرار میگیرد. [[حضرت علی]] {{ع}} تعداد بسیاری نخلستان کاشت و [[چاه]] کند و آنها را وقف [[فقرا]] نمود. وقف در اصطلاح [[علم]] [[تجوید]]، به معنای ایستادن، [[نفس]] کشیدن و توقف کردن بر روی یک کلمه در [[تلاوت]] [[آیات قرآن]] و وصل نکردن به کلمه یا [[آیه]] بعدی است. وقف، یک اصطلاح [[اعتقادی]] هم دارد، برای توضیح، به "[[واقفیه]]" نگاه کنید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۴۵.</ref>. |