الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت عیسی علیه السلام]]''' یکی از [[پیامبران بزرگ الهی]] و انبیای اولوالعزم است که در کودکی به [[نبوت]] رسید. حدود ۶ [[قرن]] قبل از [[اسلام]]، [[خداوند]] او را برای [[هدایت]] [[بنی اسرائیل]] و [[بت‌پرستان]] [[مبعوث]] کرد. از نسل [[حضرت سلیمان]] بود و مادرش [[مریم دختر عمران]] نام داشت که از زنان برگزیده جهان است. در [[بیت المقدس]] به [[دنیا]] آمد، به [[تبلیغ]] و هدایت [[قوم]] خود پرداخت، تا آنان را از انحراف‌هایی که در [[دین حضرت موسی]] پدید آورده بودند، باز دارد. یکی از لقب‌های او [[مسیح]] است، چون در روی [[زمین]] بسیار سیاحت می‌کرد و به این سو و آن سو می‌رفت تا [[مردم]] را به [[توحید]] [[دعوت]] کند. [[روح الله]] یکی دیگر از لقب‌های اوست. [[کتاب آسمانی]] او [[انجیل]] بود و به [[آیین]] او [[مسیحیت]] یا [[نصرانیت]] و به [[پیروان]] او [[مسیحی]] یا [[نصرانی]] گویند. [[مسیحیان]] [[تاریخ]] تولد او را مبدأ [[تاریخ]] خود قرار داده‌اند که به سال میلادی معروف است. او هرگز [[ازدواج]] نکرد و چون [[دشمنان]] او و [[حکومت]] زمانش در پی او بودند تا وی را به [[قتل]] برسانند، خداوند او را از [[توطئه]] آنان [[نجات]] داد و بر خلاف [[عقیده]] مسیحیان که می‌‌پندارند او به دار آویخته و کشته شد، [[قرآن]] او را زنده می‌‌داند و می‌‌فرماید خداوند او را به [[آسمان‌ها]] برد و زمان [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} به زمین باز خواهد گشت.
'''[[امام باقر|امام باقر]]''' اول [[ماه رجب]] سال ۵۷ﻫ. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد و نام مبارکشان [[محمد]] است. جد والامقام ایشان [[حسین بن علی]] {{ع}} و پدرش [[امام زین‌العابدین]] {{ع}} و مادر ارجمندش "ام عبدالله" فاطمه ـ دختر [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} ـ است. [[پیامبر اسلام]] {{صل}} به ایشان [[لقب]] "باقرالعلوم" را ارزانی فرمود، به معنای شکافنده علوم و کنیه گرامی ایشان، ابوجعفر است. حضرت هفت [[فرزند]] داشت که [[امام جعفر صادق]] {{ع}} یکی از آنان است.


<div class="mainpage_box_more">[[حضرت عیسی علیه السلام|ادامه]]</div>
[[امام باقر]] {{ع}} در روزگار طفولیت بود که همراه کاروان جد گرامی‌اش، حضرت [[حسین بن علی]] {{ع}}، به [[کربلا]] رفت. آن [[امام]] ارجمند {{ع}} چهار سال با [[امام حسین]] {{ع}} و سی و چهار سال با پدر گرامی‌اش زیست و در سال ۹۵ﻫ. به [[امامت]] رسید و حدود بیست سال [[امامت]] کرد. [[حاکمان]] معاصر [[امامت]] او عبارت‌اند از: [[ولید بن عبدالملک]]، [[سلیمان بن عبدالملک]]، عمر بن عبدالعزیز، [[یزید بن عبدالملک]] و [[هشام بن عبدالملک]].
 
مهم‌ترین ویژگی روزگار [[امامت]] [[امام باقر]] {{ع}} آن بود که فرصتی برای راه انداختن نهضتی [[علمی]] و [[فکری]] پیش آمد.  [[امام باقر]] {{ع}} برای بهره بردن از فرصت پیش آمده، دو شیوه برگزید: [[آموزش و پرورش]] شاگردان مستعد و تشکیل حوزه [[علمی]]؛ آشنا ساختن عموم [[مردم]] با تعالیم راستین [[دینی]] از گذر سخنرانی، جلسه‌های [[علمی]] ـ [[دینی]]، مباحثه با اهل فِرَق و اعزام مبلغ به میان [[مردم]].
 
حکام [[اموی]]، سرانجام از فعالیت‌های [[امام]] {{ع}} به [[بیم]] افتادند و [[هشام بن عبدالملک]]، دهمین [[حاکم]] [[اموی]] [[فرمان]] داد تا ابراهیم بن ولید، با زهری کشنده [[امام باقر]] {{ع}} را [[مسموم]] کند. [[امام]] در هفتم ماه ذی‌الحجه ۱۱۴ﻫ. در ۵۷ سالگی به [[شهادت]] رسید و پیکر پاکش در [[قبرستان بقیع]] [[مدینه]] به خاک سپرده شد.
 
<div class="mainpage_box_more">[[امام باقر|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش