زمینه‌سازان ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

*بر همین اساس، برخی تشکیل دولت شیعی ‏مذهب صفویه را که پس از قرن‌‏ها استیلای حاکمان مستبد و متعصب عامی مذهب، روی کار آمد، همان دولتی دانسته‌‏اند که در روایات، از زمینه‏‌سازان حکومت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به شمار آمده است.

*در زمان ما نیز، برخی با استناد به ویژگی‏‌هایی که در روایات آمده، انقلاب اسلامی ایران را - که در سال‏ ۱۳۵۷ ش به رهبری [[امام خمینی]] به پیروزی رسید، همان دولتی دانسته‌‏اند که زمینه را برای ظهور و قیام [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} آماده می‌‏کند و - ان شاء اللّه- تا ظهور آن حضرت ادامه می‌‏یابد<ref>  جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات و گفتارها پیرامون حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۲۰۷</ref>. البته هیچ‏ یک از آن حرکت‏‌ها به اندازه انقلاب اسلامی، زمینه‏‌ساز انقلاب [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نبوده‏‌اند؛ بلکه اصلا مقایسه آن‏ها با انقلاب اسلامی باطل است؛ از این ‏رو احتمال این‏که مراد از "دولت زمینه‏‌ساز" از جمله انقلاب اسلامی ایران باشد و تا ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ تداوم یابد، بسیار است.

*پنهان نباشد آنچه درباره زمینه‏‌سازان بیان شد، توصیفی از یک مفهوم خاص بود؛ ولی از روایات استفاده می‏‌شود افزون بر موارد یاد شده، تمام منتظران به نوعی زمینه‌‏ساز ظهور به شمار می‌‏آیند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۴۹.</ref>.

==زمینه‌سازان ظهور در موعودنامه==

*انقلاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هم‌چون دیگر انقلاب‌ها، بدون مقدمه و زمینه‌سازی به وجود نمی‌آید، بلکه در آستانه ظهور، حرکت‌هایی پا می‌گیرد و زمینه را برای ظهور آن حضرت فراهم می‌آورد. بخش عمده‌ای از روایاتی که درباره رویدادهای پیش از ظهور و یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است، درباره ایران و ایرانیان است که با تعبیرات گوناگونی مانند: اهل فارس، عجم، اهل خراسان، اهل قم، اهل طالقان، اهل ری و... بیان شده است. با بررسی مجموع این روایات به این نتیجه می‌رسیم که در کشور ایران، پیش از ظهور، نظامی الهی و مدافع [[ائمه]] معصومین {{عم}} برپا می‌گردد که موردنظر [[امام زمان]] {{ع}} است و نیز مردم ایران، نقش عمده‌ای در قیام آن حضرت دارند<ref>چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۵۸.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "مردمی از مشرق‌زمین قیام می‌کنند و زمینه را برای قیام [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۹۹؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.</ref>. نیز می‌فرماید: "پرچم‌های سیاهی از سمت مشرق خواهد آمد که دل‌های آنان همانند پاره‌های آهن است؛ پس هرکس از حرکت آنان آگاهی یافت، به سوی آنان برود و با آنان بیعت کند؛ هرچند لازم باشد که بر روی یخ حرکت کند"<ref>عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ ینابیع المودة، ص ۴۹۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "گویا قومی را می‌بینم که در مشرق قیام کرده‌اند و [[حق]] را می‌طلبند، ولی حق را به آنان نمی‌دهند. بار دیگر طلب می‌کنند ولی باز به آنان واگذار نمی‌کنند. در این حالت، شمشیرها را از نیام کشیده، بر شانه می‌گذارند که در این هنگام، دشمن خواسته آنان را می‌پذیرد، ولی آنان نمی‌پذیرند و قیام می‌کنند و حق را واگذار نمی‌کنند، مگر به صاحب امر. کشتگان آنان شهیدند و اگر من آنان را درک می‌کردم، خودم را برای صاحب این امر آماده می‌کردم"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳؛ غیبة نعمانی، ص ۳۷۳.</ref>.