مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

*هنگامی که یاران خاص عیسی {{ع}} گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا خدای تو می‌تواند، خوانی را از آسمان بر ما فرود آورد، عیسی {{ع}} گفت: از خدا بترسید -و پس از آن‌همه آیات و بینات، بهانه نگیرید-؛ اگر به راستی ایمان آورده‌اید. گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های‌مان یک جهت شود و بدانیم که تو در دعوی رسالتت به ما راست گفتی و بر آن گواه باشیم. عیسی {{ع}} گفت: بار پروردگارا! سفره‌ای را از آسمان فروفرست که ما را و مردمان پس از ما را، عید بود و از سوی تو نشانی باشد و تو بهترین روزی‌دهندگانی. خداوند فرمود: من آن را به شما خواهم فرستاد، ولی پس از آن، اگر کسی کافر گشت وی را عذابی کنم که هیچ‌کس را آن‌چنان عذاب نکرده باشم!<ref>سوره مائده، ۱۱۲.</ref> دانشمندان در این مائده اختلاف کرده‌اند که آیا فرود آمده یا نه. "حسن" و "مجاهد" گفته‌اند که نازل نشد و حواریون، پس از آن‌که آن شرط‍‌ سخت و سنگین را مترتب بر آن دانستند، از خواسته خود دست برداشتند، ولی صحیح آن است که مائده نازل شد. اول به دلیل این‌که خداوند فرمود: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|إِنِّي مُنَزِّلُهَا}}﴾}} و وعده خدا تخلف‌ناپذیر است، دوم به دلیل دیگر اخبار مستفیضه که از [[پیامبر]] {{صل}} و تابعین در این‌باره آمده است. در کیفیت آن نیز اختلاف است. از عمار یاسر از [[حضرت رسول]] {{صل}} آمده که آن مائده، نان و گوشت بوده. ابن عباس گفته: [[حضرت عیسی]] {{ع}} به آنان گفت: سی روز روزه بدارید، آن‌گاه هرچه از خدا بخواهید شما را می‌دهد. آنان روزه را به انجام رساندند و ملائکه، هفت گرده نان و هفت ماهی آوردند و همه مردم از آن خوردند تا سیر شدند. این قول از [[امام باقر]] {{ع}} نیز نقل است. قتاده گفته که: هر صبح و شام، آن مائده بر یاران عیسی {{ع}} نازل می‌شد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۰۶.</ref>.