ویژگی‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

ویژگی‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۷

۱۲٬۵۴۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ آوریل ۲۰۱۹

←‏پاسخ‌های دیگر

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۱۶۷

ویرایش

@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 ==پاسخ‌های دیگر==
-{{جمع شدن|۱. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
+{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین الحسنی؛}}
+[[پرونده:151974.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[سید نذیر الحسنی]]]]
+::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید نذیر الحسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در این‌باره گفته است:
+::::::«[[امام مهدی]] {{ع}} نیز مانند پدرانش آراسته به مهم‌ترین صفت و ویژگی اشخاص دگرگون‌کننده و اصلاح‌گر است و آن هم صفت علم و احاطه کامل به حقیقت و واقعیت همه امور است و از این صفت، صفت عصمت که از جمله امور و شرایط لازم برای آگاهی از حقیقت و واقعیت اشیاء است، سرچشمه گرفته است و به همین دلیل است که [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرماید: او بزرگ‌ترین پناه‌دهنده و داناترین شما است و از همه شما بیشتر صله ارحام می‌کند<ref>النعمانی، کتاب الغیبة، ص ۲۱۴.</ref>.
+::::::[[امام حسین]] {{ع}} جد [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز هنگامی که مردم از ایشان در مورد مهدی {{ع}} سؤال کردند و گفتند: چگونه و با چه چیزی مهدی {{ع}} بازشناخته می‌شود؟
+::::::در پاسخ فرمودند:
+::::::با شناختن حلال و حرام و با نیازمندی مردم به او در حالی‌که ایشان به مردم نیازی ندارد<ref>همان منبع، ص ۲۴۲.</ref>. او که هدایت‌گر و مصلح است و دانش گذشتگان و آیندگان را دارد و وارث قانونی [[پیامبر]]ان و اوصیاء است، چه نیازی به مردم دارد؟ این دانش‌ها، همانند دانش‌های متداول میان ما نبوده است، بلکه آن دانش‌ها، ارثی است که از جانب خداوند بلندمرتبه به او رسیده است.
+::::::[[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: این امر متعلق به خردسال‌ترین و فراموش‌شده‌ترین ما است و خداوند دانشی به او عطا می‌فرماید و او را به حال خویش رها نمی‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۴۳.</ref>.
+::::::او این‌گونه است و با نص و تأکید [[پیامبر]] {{صل}} در حدیث ثقلین که [[شیعه]] و [[اهل تسنن‌]] در مورد آن اتفاق‌نظر دارند، هم‌سنگ قرآن است.
+::::::[[امام باقر]] {{ع}} چه زیبا ایشان را توصیف کرده‌اند، امام فرمود: [[علم]] و آگاهی از کتاب خداوند عز و جل و [[سنت]] [[پیامبر]] او، آن‌گونه که کشت و گیاه به بهترین نحو ممکن می‌روید و رشد می‌کند، در دل مهدی ما می‌روید. هرکس از شما زنده بود و او را دید، زمان دیدار ایشان باید به او بگوید {{عربی|اندازه=155%|السلام علیک یا اهل بیت الرحمة و النبوة و معدن العلم و موضع الرسالة}} سلام بر تو ای [[اهل بیت]] رحمت و [[نبوت]] و معدن دانش و محل رسالت<ref>همان منبع، ص ۳۶.</ref>.
+::::::در مورد علم به غیب ایشان، آن‌گونه که در توقیعات آمده، ما در مبحث جداگانه‌ای از آن سخن گفته‌ایم.
+::::::در مورد پارسایی و زهد ایشان هم باید گفت که پارسایی یکی از شرایط الهی برای احراز مقام [[امامت]] است و کسی به این منصب و مقام نمی‌رسد مگر آنکه این شرط در او باشد. در اینجا بخشی از یکی از زیباترین دعاهایی که برای شیعیان بسیار شناخته‌شده و مألوف است ذکر می‌کنیم. در این دعا آمده است: پس از آنکه بر آنها شرط کردی که از مقامات این دنیای پست، زهد پیشه کنند و راه پارسایی پیشه گیرند و زیورها و نمایشات آن‌را کنار بنهند، آنها این شرط را پذیرفتند و دانستنی که آنها به این امر وفا دارند، پس از آن، آنان را پذیرفتی و به خود نزدیک کردی و به آنها ذکر خدا و ثنا و ستایش آشکار دادی و فرشتگانت را بر آنان فرو فرستادی و آنها را با وحی گرامی داشتی و با دانش خود از آنها پذیرایی کردی و آنها را وسیله [نزدیکی به‌] درگاهت ساختی ... الخ<ref>دعای ندبه.</ref>.
+::::::بنابراین، پذیرفته شدن، نزدیک شدن به خدا، فرود آمدن فرشتگان و بزرگ داشتن با وحی و به دست آوردن علم و دانش و وساطت میان خدا و بندگانش ... جز با شرط یاد شده (زهد) تحقق نمی‌یابد، زیرا تمام این امور، برآمده از این شرط است و این شرط اصلی و واقعی وجود انسان الهی بر روی این کره خاکی است. [[پیامبر]] اسلام {{صل}} که برترین [[پیامبر]]ان و ارجمندترین آنان است، آن‌گونه که در تاریخ آمده برای رفع گرسنگی‌ سنگ بر شکم می‌بست، حضرت علی {{ع}} نیز دنیا را سه طلاقه کرد، به‌گونه‌ای که جای هیچ‌گونه بازگشتی برای آن نگذاشت.
+::::::البته این مبحث تنها اشاره‌ای گذرا به این مسئله دارد و قصد آن ندارد که به بررسی دقیق و عمیق آن بپردازد.
+::::::بنابراین، مهدی، همان مصلح جهانی، از این راه که راه پدران و اجداد او بوده است، منحرف نشده است. [[امام رضا]] {{ع}} می‌فرماید: قائم {{ع}} تنها لباس زبر و خشن می‌پوشد و خوراک او چیزی جز خوراک‌های درشت و خشن و بی‌نان و خورش نیست<ref>عزیز الله العطاردی، مسند الامام الرضا {{ع}}، ج ۱، ص ۲۱۹.</ref>.
+::::::لازم به ذکر است که عین این حدیث و دقیقا همین متن از امام صادق {{ع}} نیز روایت شده است. در مورد صبر و شکیبایی امام {{ع}} هم باید گفت که این بخش از دعای ندبه اشاره به آن دارد: خداوندا! بلا افزون شده و پنهان آشکار و پرده فروافتاده و امید قطع شده، زمین تنگ شده [چیزی نمی‌روید] و آسمان منع (نمی‌بارد) و تنها تویی که کمک‌کار و یاری‌دهنده‌ای، شکایت تنها به تو می‌بریم و در آسایش و سختی به تو تکیه و توکل می‌کنیم، خداوندا بر محمد و آل محمد درود بفرست و آنانی که اولی الامرند و تو فرمانبرداری از آنان را بر ما واجب گردانیدی و مقام و منزلت آنها را به ما شناسانده‌ای، به حق آنها تو را سوگند می‌دهیم، گشایشی با شتاب و نزدیک برای ما پیش آر<ref>البحر العاملی، وسائل الشیعة، ج ۸، ص ۱۸۵.</ref>. نگارنده با قاطعیت تمام می‌گوید کسی توانایی شرح این قطعه نورانی را ندارد. زیرا بی‌شک شرح آن باعث می‌شود درخشانی و نورانیت و زیبایی آنکه هرکس در زمان خواندن، خود بدان پی می‌برد، از بین برود.
+::::::در مورد عبادت و دعای امام {{ع}} هم باید گفت که ایشان مانند پدران و اجدادشان، تنها هدف زندگی را (جلب) رضای خدا می‌داند و هیچ کاری انجام نمی‌دهد مگر آنکه خدا را در آن می‌بیند، چه پیش از انجام کار و چه پس از انجام کار در پی این هدف است. در یک دعا که از ایشان نقل شده، آمده است: ای که (گردش) شب و روز در تو دگرگونی و تغییر به وجود نمی‌آورد، تو را به آنچه نوح خواند و او و همراهانش را نجات دادی و قوم مخالف و دشمن او را هلاک فرمودی، می‌خوانم. تو را به همان اسمی که خلیل تو ابراهیم، آنگاه که تو را خواند و نجاتش دادی و آتش را بر او سرد و محل امن کردی، می‌خوانم. تو را به آن نام مقدس که موسی کلیم الله تو را به آن خواند و رود نیل را برای او شکافتی و فرعون و همراهانش را غرق کرد، می‌خوانم، تو را به آن نامی که عیسی روح الله، ذات پاکت را به آن نام خواند و دعایش را مستجاب کردی و او را از شر دشمنانت نجات دادی، می‌خوانم، تو را به آن نامی که حبیب و برگزیده و [[پیامبر]]ت، محمد {{صل}}، تو را خواند و تو به او پاسخ داده و او را از احزاب و جنگ خندق نجات دادی و او را بر دشمنانت پیروز گرداندی، می‌خوانم<ref>صحیفة المهدی، ص ۷۰.</ref>.
+::::::دعای این بزرگان و ستارگان درخشان و این [[پیامبر]]ان و اولی العزمان، بدون عمل و عبادت پی‌درپی نبود، بلکه شاید دعا برای آنها، آخرین مرحله از مراحل عبودیت بود؛ یعنی آنان پس از به کارگیری تمام تلاش و قدرت و توان خود، به دعا می‌پرداختند. آنها پس از همه این کارها به خدا پناه می‌برند و مهدی {{ع}} نیز چنین می‌کند.
+::::::در مورد دلیری و شجاعت و پایداری و ایمان امام {{ع}} در عقیده و دینش نیز باید گفت که ایشان آن‌را از جدش، [[پیامبر]] {{صل}} و علی {{ع}} و اجداد پاکش {{ع}} که جز از خداوند از هیچ کس دیگر نمی‌هراسیدند، به ارث برده است. او چگونه می‌تواند شجاع و دلیر نباشد در حالی که سخت‌ترین و دشوارترین و خطرناک‌ترین و سرنوشت‌سازترین مأموریت که همان قیام ضد باطل و گستردن عدالت و داد و گسترش حق است، به او سپرده شده و او متولی آن شده است. برای بیان شجاعت امام {{ع}} باید به جنگ‌هایی توجه داشت که امام برای اجرای این مأموریت وارد آن می‌شود و همه [[پیامبران]] و اوصیاء نیز در این راه و برای محقق ساختن آن تلاش کرده‌اند. اوست که زمین را پس از آنکه آکنده از بیداد و ستم و جور شده، سرشار و لبریز از عدالت و داد و انصاف می‌کند. جبهه ظلم و ستم، یارانی برای خود دارد که آنها در جنگ‌ها و درگیری‌ها هیچ‌گونه محدودیت و خط قرمزی نمی‌شناسند، آنها در مقابله و جنگ با دشمنانشان به صورت انسان‌ها و براساس قوانین آنها عمل نمی‌کنند، بلکه آنها به صورت شیاطین‌اند که امام {{ع}} با آنها روبرو و بر آنها پیروز می‌شود.
+::::::شایان ذکر است، آنچه گفته شد، تنها قطره‌ای از دریای محاسن و صفات آن نجات‌دهنده و رهایی‌بخش جهانی است»<ref>[[سید نذیر الحسنی|الحسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص:۸۲.</ref>.
+{{پایان جمع شدن}}
+{{جمع شدن|۲. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
 [[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
 ::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
@@ خط ۳۵: / خط ۵۶: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۲. نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]؛}}
+{{جمع شدن|۳. نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]؛}}
 [[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
 ::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
 ::::::«از [[امام حسین]]{{ع}} نقل شده است: "مهدی را با آرامش و وقار و شناخت حلال و حرام و نیاز همگان به او و بی‌نیازی او از دیگران خواهید شناخت.<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يُعْرَفُ الْإِمَامُ قَالَ بِالسَّكِينَةِ وَ الْوَقَارِ قُلْتُ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ قَالَ وَ تَعْرِفُهُ بِالْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ بِحَاجَةِ النَّاسِ‏ إِلَيْهِ‏ وَ لَا يَحْتَاجُ‏ إِلَى‏ أَحَدٍ ‏‏"}}بحارالأنوار، ج۲۵، ص۱۵۶.</ref>؛ از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده است: "به خدا سوگند! لباس او جز پارچه ای زبر و خشن و غذای او، جز غذای ساده نیست"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" فَوَ اللَّهِ مَا لِبَاسُهُ إِلَّا الْغَلِيظُ وَ لَا طَعَامُهُ إِلَّا الْجَشِبُ‏ ‏‏"}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۵۴.</ref>؛ از [[امام رضا]]{{ع}} نقل شده است: "او عالم‌ترین مردم و حکیم‌ترین مردم و با تقواترین مردم، و سخی‌ترین مردم و عابدترین مردم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَكُونُ أَعْلَمَ النَّاسِ وَ أَحْكَمَ النَّاسِ وَ أَتْقَى النَّاسِ وَ أَحْلَمَ النَّاسِ وَ أَشْجَعَ النَّاسِ وَ أَسْخَى‏ النَّاسِ‏ وَ أَعْبَدَ النَّاسِ‏ ‏ ‏‏"}}؛ معانی الأخبار، ص۱۰۲.</ref>؛ صاحب کتاب بشاره المصطفی از [[لیث بن طاوس]] نقل می‌کند که: "مهدی، بخشنده‌ای است که مال را به وفور می‌بخشد، بر کارگزاران و مسؤولین دولت خویش بسیار سخت‌گیر و بر بینوایان بسیار رؤوف و مهربان است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" الْمَهْدِيُّ جَوَادٌ بِالْمَالِ‏ رَحِيمٌ‏ بِالْمَسَاكِينِ‏ شَدِيدٌ عَلَى الْعُمَّالِ‏ ‏‏"}}؛ بشاره المصطفی، ص۲۰۷.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۵۲ - ۵۳.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۵۱ - ۵۲.</ref>.
 {{پایان جمع شدن}}
 ==پرسش‌های وابسته==