بحث:علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۸
، ۱۴ آوریل ۲۰۱۹←خروج سفیانی
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==خروج سفیانی== | ==خروج سفیانی== | ||
*در ذیل به بررسی مختصر علائم حتمیه پرداخته می شود: | *در ذیل به بررسی مختصر علائم حتمیه پرداخته می شود: | ||
*خروج سفیانی: در روایات آمده است پیش از قیام حضرت مهدی(علیه السلام)، مردی از نسل ابوسفیان در منطقه شام خروج می‌کند و با تظاهر به دینداری، گروه زیادی از مسلمانان را فریب می‌دهد و بخش گسترده‌ای از سرزمین‌های اسلامی را به تصرف خود در می‌آورد. او بر مناطق پنج‌گانۀ ـ شام، حمص، فلسطین، اردن، قنسرین و منطقه عراق ـ سیطره می‌یابد و در کوفه و نجف، به قتل عام شیعیان می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱</ref> مدت حکومت او نه ماه است<ref>کتاب الغیبة، ص ۴۴۹</ref> وی آنگاه که از ظهور حضرت حجت(علیه السلام) آگاه می‌گردد، با سپاهی عظیم به جنگ وی می‌رود و در منطقۀ "بیداء" بین مکه و مدینه با سپاه امام برخورد می‌کند و به امر خدا، همۀ لشکریان وی ـ به جز چند نفر ـ در زمین فرو می‌روند و هلاک می‌شوند<ref>الغیبة، ص ۲۷۹، ح ۶۷؛ همچنین ر. ک: کتاب الفتن، ص ۱۶۸</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> | |||
==فرو رفتن سفیانی در بیداء== | ==فرو رفتن سفیانی در بیداء== | ||
#خسف به بیداء: از روایات نشانه های ظهور استفاده می‌شود: فرو برده شدن در سرزمین بیداء ـ که از آن به "خسف به بیداء" یاد شده است ـ از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(علیه السلام) شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ سفیانی سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref> خسف به بیداء آن است که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی(علیه السلام) عازم مکه می‌شود؛ اما در بین مکه و مدینه ـ در محلی که به سرزمین "بیداء" معروف است ـ به گونه‌ای معجزه آسا، به امر خداوند، در دل زمین فرو می‌روند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ شیخ صدوق، خصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> | #خسف به بیداء: از روایات نشانه های ظهور استفاده می‌شود: فرو برده شدن در سرزمین بیداء ـ که از آن به "خسف به بیداء" یاد شده است ـ از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(علیه السلام) شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ سفیانی سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref> خسف به بیداء آن است که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی(علیه السلام) عازم مکه می‌شود؛ اما در بین مکه و مدینه ـ در محلی که به سرزمین "بیداء" معروف است ـ به گونه‌ای معجزه آسا، به امر خداوند، در دل زمین فرو می‌روند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ شیخ صدوق، خصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> | ||