ادب کلام در محضر امام‌: تفاوت میان نسخه‌ها

*سخن گفتن [[زائر]] در حضور [[معصوم]]{{ع}}، ویژگی ممتازی را می‌طلبد. زیرا، نه [[زائر]] به دیدار یک انسان عادی رفته است، و نه [[زیارت]] یک کار ساده و کم ارج و بی‌بهاست. دیدار یک [[زائر]]، از مزار حجت خدا و زبان گشودن به تمجید و ستایش و عرض حال و طرح سؤال، ادبی را می‌طلبد که این ادب، هم در رفتار و سلوک [[زائر]]، هم در کلام و متن گفتارش بروز و جلوه یابد. در مواجهه با [[امام]] [[معصوم]]{{عم}} و هنگام تشرف به [[زیارت]] مرقد پاک و نورانی [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} و اولیای [[دین]]، چه باید گفت؟ چه باید خواست؟ چگونه باید شروع کرد؟ با چه تعبیراتی باید ستود؟ چگونه باید آنان را واسطه و شفیع قرار داد؟ با عنوان کردن چه مطلبی باید رابطه روحی برقرار کرد؟ با بیان چه فضیلتی باید [[عشق]] و ارادت را نشان داد؟ چه کلامی باید گفت که شایسته مقام آنان باشد؟ متنی که به عنوان زیارتنامه از سوی [[امامان]] صادر شده است، راهگشای کیفیت ارتباط و شیوه رعایت ادب کلام در برخورد با [[معصومین]]{{عم}} است. زیارت‌های مأثور، که به‌عنوان یک اثر از [[ائمه]]{{عم}} نقل شده، راهنمای ماست که [[امامان]] را چگونه مورد خطاب قرار دهیم و چه نکاتی را عنوان کنیم و چگونه [[زیارت]] کنیم و چه بخواهیم<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.

*گرچه ما می‌توانیم در زیارت‌ها، به زبان خویش آنچه را می‌توانیم در ثنا و ستایش حجج الهی بیان کنیم، اما هرگز به پای بیان [[معصومین]]{{عم}} نمی‌رسد، زیرا آنان، امام‌شناس‌تر و به مقامات خویش، واقف‌تر از مایند و آنچه را که آنان به پیروان خویش تعلیم دهند که در مزارهای [[ائمه]]{{عم}} خوانده شود، عمیق‌تر، صحیح‌تر، غنی‌تر، زیباتر و متعالی‌تر است. همان‌گونه که در نیایش الهی در نماز، متنی که باید خواند، سوره حمد است که کلام خدا بخشی از [[قرآن]] است و خدا را با کلام خودش، بهتر می‌توان ستود و نیایش کرد، در گفتگو با [[ائمه]]{{ع}} نیز، کلامی را که خود آنان القاء کرده و تعلیم نموده‌اند شایسته‌تر است که در حضورشان گفته و خوانده شود. از این رو، بجاست که سیری در مضمون زیارتنامه‌ها داشته باشیم، تا بدانیم در این متون مقدس و شریف، چه مطالب و معارفی مطرح است و چه نکاتی مورد توجه و عنایت [[ائمه]]{{عم}} بوده که بنا به اهمیتش، در زیارتنامه های تعلیمی آنان انعکاس یافته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۸۳، ۲۸۴.</ref>.