←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] (شش امامی، اسماعیلیه) هستند که به سبعیه نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، امام هفتم و صاحب الزمان است و معتقد به قیام به سیف و قتل و حرق مخالفان خود از سایر مذاهب اسلامی بودند. زیارت قبور و بوسیدن سنگ کعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احکام شریعت، قائل به تأویل بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. رئیس قرامطه، ابو طاهر قرمطی بود. قرامطه، حجر الاسود را از جا کنده و به بحرین -مسکن خود- بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۶۰.</ref>. | *فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] (شش امامی، اسماعیلیه) هستند که به سبعیه نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، [[امام کاظم|امام هفتم]] و [[صاحب الزمان]] است و معتقد به قیام به سیف و قتل و حرق مخالفان خود از سایر مذاهب اسلامی بودند. زیارت قبور و بوسیدن سنگ کعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احکام شریعت، قائل به تأویل بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. رئیس قرامطه، ابو طاهر قرمطی بود. قرامطه، حجر الاسود را از جا کنده و به بحرین -مسکن خود- بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۶۰.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||