←فرجام سفیانی و طرز هلاکتش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==فرجام سفیانی و طرز هلاکتش== | ==فرجام سفیانی و طرز هلاکتش== | ||
*در [[حکومت]] فضیلت محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، بدون تردید مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] او را به صلاح و سعادت دعوت کرد و او دعوت [[امام]] را بیپاسخ گذاشت، [[امام]] چارهای جز قطع ریشههای فساد این فاسد نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز هلاکت در انتظار [[سفیانی]] نباشد.<ref>ر.ک. [[نصرت الله آیتی|آیتی، نصرت الله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶</ref> در روایات آمده [[حکومت]] [[سفیانی]] هشت ماه بیشتر طول نمیکشد، ولی در این مدت کوتاه، مواضع مهم را تصرف میکند.<ref>ر.ک. [[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۵</ref> | |||
*فرجام سفیانی و طرز هلاکتش در منابع اهل سنت به چند صورت آمده است: گرفتار بیماری میشود؛ به زمین فرو میرود؛<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> سفیانی و سپاهیان او با حضرت مهدی(علیه السلام) به کارزار میپردازند،<ref>ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۸ ـ ۱۲۹</ref> در نهایت سفیانی دستگیر شده و سپس اعدام میشود.<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> | *فرجام سفیانی و طرز هلاکتش در منابع اهل سنت به چند صورت آمده است: گرفتار بیماری میشود؛ به زمین فرو میرود؛<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> سفیانی و سپاهیان او با حضرت مهدی(علیه السلام) به کارزار میپردازند،<ref>ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۸ ـ ۱۲۹</ref> در نهایت سفیانی دستگیر شده و سپس اعدام میشود.<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> | ||
*برخی از روایاتی که در مورد فرجام سفیانی آمده، عبارتند از: | *برخی از روایاتی که در مورد فرجام سفیانی آمده، عبارتند از: | ||
خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
#امام باقر(عليه السلام) فرمودند:<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸</ref> «هنگامي كه سفيانى متوجه مى شود حضرت قائم(عليه السلام) از سمت كوفه به سوى او مى آيد، همراه سپاهيانش مى آيد تا حضرت قائم(عليه السلام) را ملاقات مى نمايد حضرت با او صحبت كرده و سفيانى با آن حضرت بيعت مى نمايد، وقتى پيش يارانش بر مى گردد به او مى گويند، خداوند تو را سرزنش كند، تو پس از آنكه خليفه و حاكم شدى چرا بيعت كردى و تسليم شدى، از اطاعت او خارج شده و با او مى جنگند و فرداى آن شب به جنگ با حضرت مى پردازند و در طول روز مى جنگند تا آنكه خداوند حضرت قائم(علیه السلام) و يارانش را قدرت داده و يارى مى نمايد، تا آنكه تمامى دشمنان را مى كشند و نابود مى سازند... .»<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> | #امام باقر(عليه السلام) فرمودند:<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸</ref> «هنگامي كه سفيانى متوجه مى شود حضرت قائم(عليه السلام) از سمت كوفه به سوى او مى آيد، همراه سپاهيانش مى آيد تا حضرت قائم(عليه السلام) را ملاقات مى نمايد حضرت با او صحبت كرده و سفيانى با آن حضرت بيعت مى نمايد، وقتى پيش يارانش بر مى گردد به او مى گويند، خداوند تو را سرزنش كند، تو پس از آنكه خليفه و حاكم شدى چرا بيعت كردى و تسليم شدى، از اطاعت او خارج شده و با او مى جنگند و فرداى آن شب به جنگ با حضرت مى پردازند و در طول روز مى جنگند تا آنكه خداوند حضرت قائم(علیه السلام) و يارانش را قدرت داده و يارى مى نمايد، تا آنكه تمامى دشمنان را مى كشند و نابود مى سازند... .»<ref>ر.ک. طبسی، نجم الدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵</ref> | ||
*این روایات به لحاظ سند ضعیف و به لحاظ مصادر و تعداد به گونهای نیستند که بتوان به مضمون آنها اطمینان کرد اما با اعتبارات عقلی هماهنگ هستند.<ref>ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶</ref> | *این روایات به لحاظ سند ضعیف و به لحاظ مصادر و تعداد به گونهای نیستند که بتوان به مضمون آنها اطمینان کرد اما با اعتبارات عقلی هماهنگ هستند.<ref>ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} |