آیا امام مهدی در دوران غیبت فقط به عبادت شخصی مشغولند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*این مطلب مسلّم است که عبادت و بندگی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} همانند عبادت پدران گرامی‌اش [[ائمه اطهار]] {{ع}} است همان امامانی که زندگی و عمرشان را به خدای متعال تقدیم کردند و دوستی حضرت احدیت را در اعماق و باطن وجودشان نفوذ دادند که سراسر وجودشان را محبت الهی فراگرفته بود لذا بیشتر روزها را روزه و شب‌ها را به عبادت می‌گذراندند، از مجموعه دعاها [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} که راویان حدیث نقل کرده‌اند بدست می‌آید که نهایت وابستگی را به خداوند و نهایت بیگانگی را از دنیا دارند، چنانکه این دعا را در قنوت نماز می‌خوانند: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|...اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء...}}﴾}}<ref>آل عمران/ ۲۶.</ref>.<ref>مهج الدعوات، ص ۸۴ و ۸۶ به نقل از زندگانى خاتم الاوصیاء، باقر شریف قرشى، نشر فقاهت، ص ۵۰.</ref>

:::::*اما از طرفی وظایف و مسؤولیت‌های سنگینی حتّی در عصر [[غیبت]] بر عهده حضرت می‌باشد مانند آماده سازی جامعه برای تحقق انقلاب نهایی به انتخاب و تربیت نیروی کارآمد و ضربتی با نظارت بر اعمال شیعیان حتّی در امور جزئی که به حکم [[قرآن]] اعمال ما را [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و اولیای او ملاحظه می‌فرمایند؛ پاسداری از حقیقت دین<ref>آیت اللّه صافى گلپایگانى، امامت و مهدویت، (انتشارات حضرت معصومه {{س}}، ۱۳۷۸)، بخش سوم، ص ۴۳؛ آیت اللّه مکارم شیرازى، مهدى {{ع}} انقلابى بزرگ، ص ۲۴۱ و ۲۴۵ و ۲۴۶ و ۲۵۷.</ref>؛ اجابت دعای مؤمنین؛ رسیدن به فریاد انسان‌های گرفتار و...<ref>فرازى از دعاى ندبه: جانم به قربانت اى حقیقت پنهانى که از ما دور نیستى و اى دور از وطن که کنار از ما نیستى.</ref> لکن انجام این وظایف مانع عبادت حضرت نمی‌شود همانطوری که [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} حتّی در حالت نماز به ناله مستمندی که درخواست کمک می‌کرد پاسخ گفت، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در اوج عبادت و اخلاص به مهم‌های حیات معنوی انسان‌ها رسیدگی می‌کنند، چون اصولاً خدمت به خلق از مصادیق عبادت است؛ توجه به خود و خودپرستی منافات با عبادت دارد امّا توجه به خلق خدا به انگیزه تبعیت از فرمان خدا عین عبادت است، پس سراسر عمر گرانبهای حضرت عبادت و پیروی از فرامین الهی است.

:::::*'''خلاصه:''' اصلی‌ترین مشغولیت حضرت، عبودیت و بندگی خدای سبحان است و انجام وظایف او نسبت به عالم هستی و انسان‌ها به امر خداوند است که اطاعت اوامر نیز خود عبادت خداوند است»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۱۵۶-۱۵۹.</ref>.