غوث: تفاوت میان نسخه‌ها

*غوث" از القاب خاصه آن حضرت و به معنای پناه و پناهگاه است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. در [[توسل]] جستن به [[ائمه]] {{عم}} جهت حوائج دنیا و آخرت گفته‌اند: هرگاه شمشیر به محل ذبح تو رسید (کنایه از کثرت گرفتاری و بی‌پناهی) به [[حضرت حجت]] {{ع}} استغاثه کن؛ به درستی که تو را درمی‌یابد و او غیاث المستغیثین است. بگو: {{عربی|اندازه=155%|"يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ! أَنَا مُسْتَغِيثٌ بِكَ"}} یا بگو: {{عربی|اندازه=155%|"يا صاحب الزمان! أغثني! يا صاحب الزمان أدركني‏!"}}<ref>نجم الثاقب، باب نهم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ۸۰.</ref>.