امداد غیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[یاری الهی]]‏:''' یاری الهی، یکی از نمونه‏‌های بارز جانب‌داری خداوند سبحانه و تعالی از اهل [[ایمان]] و جریان حق است. [[قرآن]] در این ‏باره می‌‏فرماید:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ }}﴾}}<ref> و به طور قطع، خداوند سبحانه و تعالی به کسی که دین‏ او را یاری می‏کند، یاری می‏دهد؛ چرا که خدا سخت نیرومند شکست‏ناپذیر است؛ سوره حج، آیه:۴۰.</ref>. این یاری، نه فقط پیامبران الهی را در بر می‌‏گیرد که در روایات فراوانی آن را یکی از عوامل پیروزی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} دانسته‏‌اند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود:"... قائم [[اهل بیت]] من، به یاری الهی تأیید می‌‏شود"<ref> {{عربی|" قَائِمُ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ ...يُؤَيَّدُ بِنَصْرِ اللَّهِ‏ ...‏‏ ‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۷، ح ۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>..  

#'''[[فرشتگان‏]]:''' از دیگر نیروهای غیبی خداوند سبحانه و تعالی که به یاری مؤمنان آمده و می‌‏آید، فرشتگان الهی هستند. خداوند سبحانه و تعالی در [[قرآن مجید]]، در مواردی چند یاری فرشتگان را برشمرده است. فرشتگان یاری‏‌دهنده [[حضرت لوط]]{{ع}}: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ }}﴾}}<ref> ابراهیم) گفت: ای فرستادگان به چه کار آمده‌اید؟  گفتند: ما برای گروهی گنهکار فرستاده شده‌ایم. تا بر آنان سنگ‌هایی از گل بباریم. که نزد پروردگارت برای گزافکاران نشانه‌دار شده است؛ سوره ذاریات، آیه: ۳۱- ۳۴.</ref>. فرشتگان جنگ بدر:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفِينَ }}﴾}}<ref> یاد کن آنگاه را که از پروردگارتان فریادخواهی می‌کردید و به شما پاسخ داد که من با هزار فرشته پیاپی امدادگر شما خواهم بود؛ سوره انفال، آیه:۹.</ref>. فرشتگان در جنگ احزاب‏: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا }}﴾}}<ref> ای مؤمنان! نعمت خداوند را بر خویش به یاد آورید هنگامی که سپاهیانی بر شما تاختند و ما بر (سر) آنان بادی و (نیز) سپاهیانی را که آنان را نمی‌دیدید فرستادیم و خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست؛ سوره احزاب، آیه:۹.</ref>. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} در روایتی، پس از آن‏که یاری خداوندی را از جمله امدادهای غیبی مربوط به قیام [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} ذکر فرموده، چنین می‏گوید:" و به وسیله فرشتگان خداوند سبحانه و تعالی یاری می‌‏شود"<ref> {{عربی|" وَ يُنْصَرُ بِمَلَائِكَةِ اللَّهِ‏ ‏‏ ‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۷، ح ۲</ref>. از روایات استفاده می‌‏شود فرشتگانی که به یاری [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} می‌‏شتابند، سه گروه هستند: فرشتگان مقرّب، فرشتگان حاضر در جنگ بدر<ref> {{عربی|" يَا ثَابِتُ‏ كَأَنِّي‏ بِقَائِمِ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ قَدْ أَشْرَفَ‏ عَلَى‏ نَجَفِكُمْ‏ هَذَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى نَاحِيَةِ الْكُوفَةِ فَإِذَا هُوَ أَشْرَفَ عَلَى نَجَفِكُمْ نَشَرَ رَايَةَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِذَا هُوَ نَشَرَهَا انْحَطَّتْ عَلَيْهِ مَلَائِكَةُ بَدْر‏‏ ‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۰۷، ح ۲</ref>، فرشتگان‏ حاضر در قیام [[امام حسین]]{{ع}}<ref>  شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۳۹۹، ح ۵۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>..

#'''[[افکندن ترس در دل دشمنان]]:‏''' خدای جهان‌‏آفرین، در قیام جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، ترس و دلهره را بر قلب کافران و مشرکان و ستمگران حق ستیز خواهد افکند و آنان قدرت تصمیم‌‏گیری و دشمنی را از دست خواهند داد. البته این القای ترس، پیش‏تر نیز در زمان پیامبران وجود داشته است. [[قرآن]] شریف در آیات فراوانی به آن اشاره کرده است؛ از جمله می‌‏فرماید:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ}}﴾}}<ref> به زودی در دل کافران بیم خواهیم افکند؛ سوره آل عمران، آیه:۱۵۱.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} در این‏ باره فرمود:"قائم ما منصور به رعب؛ یاری شده با القای ترس در دل دشمنان او است"<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>..