ضرورت طرح معارف مهدویت از بعد اعتقادی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '﴿{{متن قرآن| ' به '﴿{{متن قرآن|'
جز (جایگزینی متن - ':{{عربی|﴿' به ': {{عربی|﴿')
جز (جایگزینی متن - '﴿{{متن قرآن| ' به '﴿{{متن قرآن|')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::«بدون شک، اعتقاد رکن اصلی شخصیت انسان است که اعمال و رفتار آدمی را شکل می‌دهد؛ به همین دلیل، انبیای الهی در جهت اصلاح عقاید انسان کوشیدند. در [[اسلام]]، مردم به اعتقاد به خدا و [[پیامبر]] و سپس جانشینان [[پیامبر]] دعوت شده‌اند و [[امام مهدی]]{{ع}} آخرین جانشین رسول خداست که هر مسلمانی مکلف است پس از شناخت او امامتش را بپذیرد و مطیع او باشد. در متون دینی، معرفت [[امام]]، جایگاه بسیار مهمی دارد و اساس سعادت دنیا و آخرت دانسته شده است: [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{عربی|﴿{{متن قرآن| يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ}}﴾}}<ref> روز قیامت، هر گروهی را با امام و پیشوای خود فرا می‌خوانیم؛ سوره اسراء، آیه: ۷۱.</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: "هر کس بمیرد، در حالی که [[امام زمان]] خود را نشناخته است، به مرگ جاهلیت مرده است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" مَنْ‏ مَاتَ‏ وَ لَمْ‏ يَعْرِفْ‏ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ مَاتَ‏ مِيتَةً جَاهِلِيَّة‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ح ۹، ص ۴۰۹.</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} نیز در پاسخ کسی که پرسید: "راه معرفت خدا چیست؟ فرمود: راه شناخت خدا و اطاعت از او این است که مردم هر زمان، [[امام زمان]] خود را –که اطاعتش بر آن‌ها واجب است- بشناسند.<ref>علل الشرایع، ج ۱، ح ۱، ص ۹.</ref>. این همه تأکید بر اعتقاد به [[امام]] و لزوم شناختن او برای این است که پس از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]، "[[امام]]" راه مستقیم الهی است. هر کس بخواهد به خدا [[ایمان]] داشته باشد و از او اطاعت کند، باید از امام زمانش فرمان برد و لازمه اطاعت، شناختن [[امام]] و پذیرفتن [[امامت]] اوست. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "هیچ بنده‌ای مؤمن نیست، مگر اینکه خدا و رسول او و همه [[امامان]] و [[امام]] زمانش را بشناسد و همه امور را به او برگرداند و تسلیم امر او باشد<ref>{{عربی|اندازه=120%|" لَا يَكُونُ‏ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى‏ يَعْرِفَ‏ اللَّهَ‏ وَ رَسُولَهُ‏ وَ الْأَئِمَّةَ كُلَّهُمْ‏ وَ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ وَ يَرُدَّ إِلَيْهِ‏ وَ يُسَلِّمَ‏ لَه‏‏‏"}}؛ کافی، ج ۱، باب معرفة الامام و الرد الیه، ح ۲، ص ۱۸۰.</ref>. به دلیل همین اهمیّت و لزوم معرفت است که [[اهل بیت]]{{عم}} سفارش کرده‌اند که "معرفت" را از خدا بخواهید:{{عربی|" اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ حُجَّتَكَ‏ فَإِنَّكَ‏ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ حُجَّتَكَ‏ ضَلَلْتُ‏ عَنْ‏ دِينِي‏‏‏‏"}}<ref>تمام دعا این است: {{عربی|اندازه=120%|"اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ فَإِنَّكَ‏ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ لَمْ‏ أَعْرِفْ‏ نَبِيَّكَ‏ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏‏"}}؛ کافی، ج ۱، باب فی الغیبه، ح ۵، ص ۳۳۷.</ref>.
::::::«بدون شک، اعتقاد رکن اصلی شخصیت انسان است که اعمال و رفتار آدمی را شکل می‌دهد؛ به همین دلیل، انبیای الهی در جهت اصلاح عقاید انسان کوشیدند. در [[اسلام]]، مردم به اعتقاد به خدا و [[پیامبر]] و سپس جانشینان [[پیامبر]] دعوت شده‌اند و [[امام مهدی]]{{ع}} آخرین جانشین رسول خداست که هر مسلمانی مکلف است پس از شناخت او امامتش را بپذیرد و مطیع او باشد. در متون دینی، معرفت [[امام]]، جایگاه بسیار مهمی دارد و اساس سعادت دنیا و آخرت دانسته شده است: [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{عربی|﴿{{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ}}﴾}}<ref> روز قیامت، هر گروهی را با امام و پیشوای خود فرا می‌خوانیم؛ سوره اسراء، آیه: ۷۱.</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: "هر کس بمیرد، در حالی که [[امام زمان]] خود را نشناخته است، به مرگ جاهلیت مرده است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" مَنْ‏ مَاتَ‏ وَ لَمْ‏ يَعْرِفْ‏ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ مَاتَ‏ مِيتَةً جَاهِلِيَّة‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ح ۹، ص ۴۰۹.</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} نیز در پاسخ کسی که پرسید: "راه معرفت خدا چیست؟ فرمود: راه شناخت خدا و اطاعت از او این است که مردم هر زمان، [[امام زمان]] خود را –که اطاعتش بر آن‌ها واجب است- بشناسند.<ref>علل الشرایع، ج ۱، ح ۱، ص ۹.</ref>. این همه تأکید بر اعتقاد به [[امام]] و لزوم شناختن او برای این است که پس از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]، "[[امام]]" راه مستقیم الهی است. هر کس بخواهد به خدا [[ایمان]] داشته باشد و از او اطاعت کند، باید از امام زمانش فرمان برد و لازمه اطاعت، شناختن [[امام]] و پذیرفتن [[امامت]] اوست. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "هیچ بنده‌ای مؤمن نیست، مگر اینکه خدا و رسول او و همه [[امامان]] و [[امام]] زمانش را بشناسد و همه امور را به او برگرداند و تسلیم امر او باشد<ref>{{عربی|اندازه=120%|" لَا يَكُونُ‏ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى‏ يَعْرِفَ‏ اللَّهَ‏ وَ رَسُولَهُ‏ وَ الْأَئِمَّةَ كُلَّهُمْ‏ وَ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ وَ يَرُدَّ إِلَيْهِ‏ وَ يُسَلِّمَ‏ لَه‏‏‏"}}؛ کافی، ج ۱، باب معرفة الامام و الرد الیه، ح ۲، ص ۱۸۰.</ref>. به دلیل همین اهمیّت و لزوم معرفت است که [[اهل بیت]]{{عم}} سفارش کرده‌اند که "معرفت" را از خدا بخواهید:{{عربی|" اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ حُجَّتَكَ‏ فَإِنَّكَ‏ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ حُجَّتَكَ‏ ضَلَلْتُ‏ عَنْ‏ دِينِي‏‏‏‏"}}<ref>تمام دعا این است: {{عربی|اندازه=120%|"اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ فَإِنَّكَ‏ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ لَمْ‏ أَعْرِفْ‏ نَبِيَّكَ‏ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏‏"}}؛ کافی، ج ۱، باب فی الغیبه، ح ۵، ص ۳۳۷.</ref>.
:::::*نکته مهم دیگر، این است که "[[معرفت امام]]" مثل "[[ایمان به خدا]]"، مراتب و درجات مختلفی دارد و هرکس به اندازه شناخت و معرفتش از [[امامت|امامتِ]] [[امام]]، بهره می‌گیرد. روشن است که شناختِ نام و نسب [[امام]]، کافی نیست؛ بلکه کمترین حدّ معرفت، آن است که شخص بداند [[امام]]، منصوب از طرف خداست که به وسیله [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین به مردم معرفی می‌شود. او برخوردار از دانش الهی –و نه بشری- و معصوم از هر گناه و خطایی است. اطاعت از او در تمام امور، واجب و به منزله اطاعت از [[پیامبر]] و خداست»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۸ - ۲۰.</ref>.
:::::*نکته مهم دیگر، این است که "[[معرفت امام]]" مثل "[[ایمان به خدا]]"، مراتب و درجات مختلفی دارد و هرکس به اندازه شناخت و معرفتش از [[امامت|امامتِ]] [[امام]]، بهره می‌گیرد. روشن است که شناختِ نام و نسب [[امام]]، کافی نیست؛ بلکه کمترین حدّ معرفت، آن است که شخص بداند [[امام]]، منصوب از طرف خداست که به وسیله [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین به مردم معرفی می‌شود. او برخوردار از دانش الهی –و نه بشری- و معصوم از هر گناه و خطایی است. اطاعت از او در تمام امور، واجب و به منزله اطاعت از [[پیامبر]] و خداست»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۸ - ۲۰.</ref>.


۲۱۸٬۱۰۷

ویرایش