جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*"مقام امام مهدی" مکانی است که یا شخصی در آن‌جا به محضر حضرت مشرف شده یا از آن حضرت، معجزه‌ای در آن‌جا ظاهر شده است. مانند: [[مسجد الحرام]]، وادی السلام، [[سرداب سامرا]]، [[مسجد سهله]] و حله، [[مسجد کوفه]]، [[مسجد جمکران]] و...<ref>نجم الثاقب، باب هفتم.</ref>. | *"مقام امام مهدی" مکانی است که یا شخصی در آن‌جا به محضر حضرت مشرف شده یا از آن حضرت، معجزه‌ای در آن‌جا ظاهر شده است. مانند: [[مسجد الحرام]]، وادی السلام، [[سرداب سامرا]]، [[مسجد سهله]] و حله، [[مسجد کوفه]]، [[مسجد جمکران]] و...<ref>نجم الثاقب، باب هفتم.</ref>. | ||
*برخی به اماکنی که به نحوی به آن حضرت منسوب و مربوط است نیز گویند. مانند: مشاهد مشرفه [[ائمه]] [[معصومین]] و [[انبیا]]ء و اوصیاء {{عم}} و قبور اولیاء الله و مؤمنین. بزرگداشت آن‌چه به حضرت منسوب و مربوط است، یکی از وظایف مؤمنان است. بزرگداشت این اماکن به شیوه‌های مختلفی ممکن است: زینت دادن، آباد کردن، فرش گستراندن، پاکیزه و خوشبو نمودن، بوسیدن، چراغ روشن کردن، رفت‌وآمد کردن، پای برهنه وارد شدن، با حالت وقار و آرامش وارد شدن، مشغول شدن به اذکار و دعا و قرائت قرآن، پرهیز از نجس کردن یا کثیف نمودن آن، تطهیر آن‌ها در صورت نجس شدن، جارو کردن، پرهیز از مزاح و بیهوده‌گویی، پرهیز از جدال، حفظ و نگهداری آن‌ها<ref>راه وصال، حسینی مطلق، ص ۱۹۱.</ref> و... محدث نوری در کتاب "جنة الماوی" حکایت کرده که گوید: در بعضی از نوشته‌ها به نقل از خط شیخ زین العابدین علی بن الحسن بن محمد خازن حائری -شاگرد شیخ شهید- دیدم که: [[ابن ابی جواد نعمانی]] به حضور مولایمان [[حضرت مهدی]] {{ع}} مشرف شد و به آن حضرت عرضه داشت: برای شما در شهر نعمانیه یک مقام و در شهر حله یک مقام است. شما در کدامیک از آن‌ها تشریف می‌آورید؟ حضرت فرمودند: "در نعمانیه شب سه‌شنبه و روز سه‌شنبه. و روز جمعه و شب جمعه را در حله می‌باشم، ولی اهل حله نسبت به مقام من تادب نمی‌کنند. هرکس که با ادب به مقام من داخل شود و بر من و بر [[امامان]] {{عم}} سلام کند، و بر من و ایشان دوازده‌بار درود فرستد، سپس دو رکعت نماز با دو سوره به جای آورد و به وسیله آن‌ها با خداوند مناجات کند، خداوند آن‌چه را از او بخواهد، به وی می‌دهد<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۴۷۴ (ترجمه قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | *برخی به اماکنی که به نحوی به آن حضرت منسوب و مربوط است نیز گویند. مانند: مشاهد مشرفه [[ائمه]] [[معصومین]] و [[انبیا]]ء و اوصیاء {{عم}} و قبور اولیاء الله و مؤمنین. بزرگداشت آن‌چه به حضرت منسوب و مربوط است، یکی از وظایف مؤمنان است. بزرگداشت این اماکن به شیوه‌های مختلفی ممکن است: زینت دادن، آباد کردن، فرش گستراندن، پاکیزه و خوشبو نمودن، بوسیدن، چراغ روشن کردن، رفت‌وآمد کردن، پای برهنه وارد شدن، با حالت وقار و آرامش وارد شدن، مشغول شدن به اذکار و دعا و قرائت قرآن، پرهیز از نجس کردن یا کثیف نمودن آن، تطهیر آن‌ها در صورت نجس شدن، جارو کردن، پرهیز از مزاح و بیهوده‌گویی، پرهیز از جدال، حفظ و نگهداری آن‌ها<ref>راه وصال، حسینی مطلق، ص ۱۹۱.</ref> و... محدث نوری در کتاب "جنة الماوی" حکایت کرده که گوید: در بعضی از نوشته‌ها به نقل از خط شیخ زین العابدین علی بن الحسن بن محمد خازن حائری -شاگرد شیخ شهید- دیدم که: [[ابن ابی جواد نعمانی]] به حضور مولایمان [[حضرت مهدی]] {{ع}} مشرف شد و به آن حضرت عرضه داشت: برای شما در شهر نعمانیه یک مقام و در شهر حله یک مقام است. شما در کدامیک از آن‌ها تشریف می‌آورید؟ حضرت فرمودند: "در نعمانیه شب سه‌شنبه و روز سه‌شنبه. و روز جمعه و شب جمعه را در حله می‌باشم، ولی اهل حله نسبت به مقام من تادب نمی‌کنند. هرکس که با ادب به مقام من داخل شود و بر من و بر [[امامان]] {{عم}} سلام کند، و بر من و ایشان دوازده‌بار درود فرستد، سپس دو رکعت نماز با دو سوره به جای آورد و به وسیله آن‌ها با خداوند مناجات کند، خداوند آن‌چه را از او بخواهد، به وی می‌دهد<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۴۷۴ (ترجمه قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۸۷.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||