جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونهای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونهای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - ':{{عربی|﴿' به ': {{عربی|﴿') |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونهای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونهای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*پنهان نماند احتمالهای دیگری در بیان مفسران آمده است که لکن همین اختصار در اینجا کافی به نظر میرسد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۶۴ - ۴۶۶.</ref>. | *پنهان نماند احتمالهای دیگری در بیان مفسران آمده است که لکن همین اختصار در اینجا کافی به نظر میرسد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۶۴ - ۴۶۶.</ref>. | ||
==وقت معلوم در موعودنامه== | ==وقت معلوم در موعودنامه== | ||
*برخی از آن به روز قیامت، تعبیر کردهاند. وهب بن جمیع میگوید: از [[حضرت صادق]] {{ع}} پرسیدم: اینکه خداوند به شیطان فرمود: به تو مهلت داده خواهد شد تا وقت معلوم<ref>سوره حجر، ۳۸.</ref>؛ این چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "آیا پنداشتهای این روز، روز [[قیامت]] است؟ خداوند تا روز قیام قائم ما، به شیطان مهلت داده است. وقتی خداوند قائم را مبعوث میکند و اجازه قیام به او میدهد، حضرت به [[مسجد کوفه]] میرود. در آن هنگام، شیطان در حالی که با زانوان خود راه میرود، به آنجا میآید و میگوید: ای وای بر من از امروز. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پیشانی او را میگیرد و گردنش را میزند و آن هنگام، روز "وقت معلوم" است که مهلت شیطان به پایان میرسد<ref>تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۲۴۳؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۹۰۶؛ بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۵۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: وقت معلوم، روزی است که [[رسول اکرم]] {{صل}} شیطان را بر روی سنگی در بیت المقدس سر میبُرد<ref>المیزان، ج ۱۲، ص ۱۸۴؛ تفسیر صافی، ج ۳، ص ۱۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|مجتبی | *برخی از آن به روز قیامت، تعبیر کردهاند. وهب بن جمیع میگوید: از [[حضرت صادق]] {{ع}} پرسیدم: اینکه خداوند به شیطان فرمود: به تو مهلت داده خواهد شد تا وقت معلوم<ref>سوره حجر، ۳۸.</ref>؛ این چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "آیا پنداشتهای این روز، روز [[قیامت]] است؟ خداوند تا روز قیام قائم ما، به شیطان مهلت داده است. وقتی خداوند قائم را مبعوث میکند و اجازه قیام به او میدهد، حضرت به [[مسجد کوفه]] میرود. در آن هنگام، شیطان در حالی که با زانوان خود راه میرود، به آنجا میآید و میگوید: ای وای بر من از امروز. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پیشانی او را میگیرد و گردنش را میزند و آن هنگام، روز "وقت معلوم" است که مهلت شیطان به پایان میرسد<ref>تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۲۴۳؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۹۰۶؛ بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۵۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: وقت معلوم، روزی است که [[رسول اکرم]] {{صل}} شیطان را بر روی سنگی در بیت المقدس سر میبُرد<ref>المیزان، ج ۱۲، ص ۱۸۴؛ تفسیر صافی، ج ۳، ص ۱۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۵۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{پرسشهای وابسته}} | {{پرسشهای وابسته}} |