آیا امام مهدی در دوران غیبت فقط به عبادت شخصی مشغولند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«پیش از هر سخنی یادآور می‌شویم که معنای عامّ عبادت یعنی بندگی و اطاعت اوامر و نواهی خداوند، انجام وظایف و تکالیف الهی؛ طبق این معنا مسلّما حضرت همیشه در طاعت و عبادت خداوند هستند، امّا معنای خاصّ عبادت یعنی انجام دستورات خاصّ شرع مقدّس مانند نماز خواندن، روزه گرفتن، حج رفتن و... که روشن‌ترین مصداق عبادت، نماز است آیا حضرت صبح تا شب مشغول این نوع عبادات از جمله نماز هستند؟ به پاسخ این سؤال می‌پردازیم.

:::::*اما از طرفی وظایف و مسؤولیت‌های سنگینی حتّی در عصر [[غیبت]] بر عهده حضرت می‌باشد مانند آماده سازی جامعه برای تحقق انقلاب نهایی به انتخاب و تربیت نیروی کارآمد و ضربتی با نظارت بر اعمال شیعیان حتّی در امور جزئی که به حکم [[قرآن]] اعمال ما را [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و اولیای او ملاحظه می‌فرمایند؛ پاسداری از حقیقت دین<ref>آیت اللّه صافى گلپایگانى، امامت و مهدویت، (انتشارات حضرت معصومه {{س}}، ۱۳۷۸)، بخش سوم، ص ۴۳؛ آیت اللّه مکارم شیرازى، مهدى {{ع}} انقلابى بزرگ، ص ۲۴۱ و ۲۴۵ و ۲۴۶ و ۲۵۷.</ref>؛ اجابت دعای مؤمنین؛ رسیدن به فریاد انسان‌های گرفتار و...<ref>فرازى از دعاى ندبه: جانم به قربانت اى حقیقت پنهانى که از ما دور نیستى و اى دور از وطن که کنار از ما نیستى.</ref> لکن انجام این وظایف مانع عبادت حضرت نمی‌شود همانطوری که [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} حتّی در حالت نماز به ناله مستمندی که درخواست کمک می‌کرد پاسخ گفت، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در اوج عبادت و اخلاص به مهم‌های حیات معنوی انسان‌ها رسیدگی می‌کنند، چون اصولاً خدمت به خلق از مصادیق عبادت است؛ توجه به خود و خودپرستی منافات با عبادت دارد امّا توجه به خلق خدا به انگیزه تبعیت از فرمان خدا عین عبادت است، پس سراسر عمر گرانبهای حضرت عبادت و پیروی از فرامین الهی است.

:::::*از این‌رو [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} و امامان پیشین خبر از [[غیبت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌دادند، اصحاب و یاران می‌پرسیدند که فایده و فلسفه [[غیبت]] حضرت چیست یا حضرت در پرده غیب مشغول چه کاری هستند و جواب‌های فراخور حال از [[معصومین]] {{ع}} دریافت می‌کردند که یکی از جواب‌ها این فرمایش [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} است: {{عربی|"إِي وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ لَيَنْتَفِعُونَ بِهِ يَسْتَضِيئُونَ بِنُورِ وَلَايَتِهِ فِي غَيْبَتِهِ كَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَ إِنْ جَلَّلَهَا السَّحَابُ"}}<ref>علامه مجلسى قدّس سرّه، بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۲۵۰.</ref>. از این حدیث یک دنیا معنی و مطلب به دست می‌آید که فقط یکی از مطالبی که استفاده می‌شود این است که حضرت مانند خورشید وظایف خود را انجام می‌دهند ولو ابر مانع دیدن شود، یعنی [[غیبت]] حضرت مانع انجام وظایف او نمی‌شود با نور هدایت و فیض الهی انسان‌ها و جامعه را به تکامل می‌رساند و...<ref>آیت اللّه مکارم شیرازى، مهدى {{ع}} انقلابى بزرگ، انتشارات هدف، ص ۲۵۳ به بعد.</ref>.