رجعت چه زمانی تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''حشر عده‌ای از مردم''': {{عربی| {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ}}﴾}}؛  به خاطر آور روزی را که ما از هر امّتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‌کردند محشور می‌کنیم، پس آن‌گاه نگاه داشته می‌شوند<ref>نمل / ۸۳.</ref>.

::::::مراد از "حشر"، جمع کردن بعد از مرگ است، چون محشورین عبارت‌اند از فوجی از هر امت، و تمامی امت‌های زنده هیچ وقت در زمان واحد جمع نمی‌شوند. و کلمه «من» در جمله {{عربی| {{متن قرآن|مِن كُلِّ أُمَّةٍ}}﴾}} برای تبعیض است و در جمله {{عربی| {{متن قرآن|مِّمَّن يُكَذِّبُ}}﴾}}، هم ممکن است برای بیان باشد و هم برای تبعیض. از ظاهر آیه برمی‌آید که حشر در آن، حشر در غیر روز قیامت است، زیرا حشر در روز قیامت اختصاص به یک فوج از هر امت ندارد، بلکه تمامی امت‌ها در آن محشور می‌شوند و حتی به حکم آیه {{عربی| {{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}؛  یک نفر هم از قلم نمی‌افتد و اما در این آیه می‌فرماید: از هر امتی فوجی را محشور می‌کنیم<ref>کهف / ۴۷.</ref><ref>المیزان، ج ۱۵، ص ۳۹۷.</ref>.

::::::بسیاری از بزرگان این آیه را اشاره به مساله [[رجعت]] و بازگشت گروهی از بدکاران و نیکوکاران به همین دنیا در آستانه رستاخیز می‌دانند، چرا که اگر اشاره به خود رستاخیز و قیامت باشد، تعبیر به {{عربی| {{متن قرآن|مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} (از هر جمعیتی، گروهی) صحیح نیست، زیرا در قیات، همه محشور می‌شوند، چنان که قرآن در آیه ۴۷ سوره کهف می‌گوید: {{عربی| {{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}؛ ما آنها را محشور می‌کنیم و احدی را ترک نخواهیم گفت.

::::::در روایت است: {{عربی|«سئل الإمام أبوعبدالله {{ع}} عن قوله {{عربی| {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} قال: ما يقول الناس فيها؟ قلت: يقولون إنها في القيامة. فقال أبوعبدالله {{ع}}: أ يحشر الله في القيامة من كل أمة فوجا و يترك الباقين؟ إنما ذلك في الرجعة، فأما آية القيامة فهذه {{عربی| {{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}»}}؛ از حضرت صادق {{ع}} معنی آیه {{عربی| {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} را پرسیدند؟ حضرت از راوی پرسیدند: اهل تسنن در این مورد چه می‌گویند؟ راوی عرض کرد: آنها می‌گویند: این آیه مربوط به قیامت ست. حضرت فرمود: آیا خداوند در روز قیامت از هر امتی جمعی را برانگیخته می‌کند و بقیه را رها می‌گرداند؟! نه! این در ایام [[رجعت]] است، آیه‌ای که مربوط به قیامت است این است {{عربی| {{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}} یعنی آنها را برانگیخته می‌کنیم و یک نفرشان را باقی نمی‌گذاریم.<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۵۱. </ref> آیات و روایات دیگری هست که برای اثبات [[رجعت]] مورد استفاده قرار گرفته است<ref>برای آشنایی بیشتر ر.ک: الإیقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة.</ref>»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۹۶، ۲۹۷.</ref>.