چه کسانی رجعت می‌کنند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::نکته دیگر اینکه در میان [[رجعت کنندگان]] علاوه بر انسان‌‌هایی از [[امت]] [[پیامبر]] {{صل}}، افرادی نیز از امت‌های پیشین وجود دارند، که اسامی بعضی از هر دو گروه در [[احادیث]] آمده است و [[مرحوم علامه]] بعضی از آنها را در آثار خود ذکر کرده است.  بر اساس آنچه گفته شد و با توجه به [[روایات]]، بحث [[رجعت]] که مورد توجه [[علامه]] بوده است، می‌توان [[رجعت کنندگان]] را در چهار دسته کلی تنظیم نمود.  

:::::*'''بعضی از [[پیامبران]] {{عم}}''': گرچه در بعضی از [[روایات]] همه [[پیامبران]] از [[آدم]] {{ع}} تا [[پیامبر اکرم]] {{صل}} جزء رجعت‌‌کنندگان شمرده شده‌اند،<ref>تفسیر القمی، جلد ۱، صفحه ۲۵ ؛بحارالانوار، جلد ۵۳، صفحه ۴۱.</ref> ولی از میان [[انبیا]] {{عم}} فقط [[پیامبر اسلام]] {{ع}} در آثار [[علامه]] به عنوان [[رجعت]] کننده ذکر شده است. ایشان روایتی را از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌‌کند که بر اساس آن [[حضرت محمد]] {{صل}} در [[آخرالزمان]] [[رجعت]] می‌‌کند و در [[بیت المقدس]]، [[ابلیس]] را ذبح می‌‌کند<ref>المیزان، جلد ۱۲، صفحه ۱۷۵.</ref>.  

::::::همچنین در جای دیگری در [[تبیین]] فقره {{عربی|مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ}} از [[زیارت جامعه]]، این فقره را مربوط به [[رجعت]] دانسته و [[پیامبر]] {{صل}} را از جمله رجعت‌‌کنندگان نام می‌برد<ref>در محضر علامه طباطبایی، سوال ۲۷۷، صفحه ۱۱۷.</ref>.

:::::*'''[[امامان معصوم]] {{عم}}''': در [[روایات]] زیادی اسامی همه یا بعضی از [[ائمه اطهار]] {{عم}} به عنوان رجعت‌‌کننده ذکر شده است. [[علامه]] نیز در [[تبیین]] بخش‌‌های از [[زیارت جامعه]] که در قسمت قبلی ذکر شد، می‌گوید: منظور از این دو (ایاب و [[رجعت]]) یک چیز است و مقصود همان رجعتی است که اول [[امام حسین]] {{ع}}، بعد حضرت امیرالمومنین {{ع}}، بعد حضرت [[رسول الله]] {{صل}} و بعد باقی [[ائمه]] {{عم}} [[رجوع]] می‌‌نمایند<ref>همان.</ref>.

:::::*'''[[مومنان]] [[خالص]]''': برخی [[روایات]] به عنوان کلی [[مومنان]] [[خالص]]، رجعت‌‌کنندگان را معرفی می‌کنند، [[مرحوم علامه]] نیز با این تعبیر که بعضی از انسانها که در خوبی برجسته هستند، [[رجعت]] خواهند نمود، از این دسته یاد می‌کند<ref>المیزان، جلد ۲، صفحه ۱۰۹ ؛در محضر علامه طباطبایی، سوال، صفحه ۱۱۷.</ref>. البته ایشان در [[تفسیر]] [[سوره کهف]]، نام و عناوین بیست و هشت نفر از انسانهای [[صالح]] را بر اساس [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} ذکر می‌کند، که عبارتند از:  

::::::از امت‌‌های گذشته: یوشع بن نون و [[سیره حضرت]] [[موسی]] {{ع}}، سیصد و هفده نفر از [[قوم]] [[حضرت موسی]] {{ع}} که نامشان مشخص نیست؛ و [[اصحاب کهف]] که هفت نفر می‌‌باشند؛ یعنی: مکسلکمینا، یلمیخا، مرطولس، ثبیونس، دردونس، کفاشیطیطوس، منظنواسیس<ref>مرحوم علامه اسامی مذکور را از روایتی از ابن عباس ذکر می‌‌کند. البته روایات دیگری نیز ذکر می‌کند که چندان مورد پذیرش ایشان نیست. المیزان، جلد ۱۳، صفحه ۲۸۸.</ref>.

:::::*'''[[کافران]] [[خالص]]''' بر اساس [[روایات]] [[رجعت]]، در کنار [[رجعت]] [[مومنین]] [[خالص]]، [[کافران]] [[خالص]] نیز به این [[دنیا]] باز می‌‌گردند، تا به سزای اعمال خود برسند و از آنان [[انتقام]] گرفته شود؛ کسانی که به تعبیر [[علامه]]، برجسته در بدی و [[دشمنی]] با [[خدا]]، می‌باشند<ref>المیزان، جلد ۲، صفحه ۱۰۹.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۲۹۸.</ref>.